άλλη μια "κουβέντα του τοίχου" που έχει τόσα-μα τόσα πολλά να πει...
Ξέρεις, τα συνθήματα, ακόμα κι ολόκληρα κείμενα στους τοίχους της αντιερωτικής και φιμωμένης πόλης, αποτελούν ένα είδος "εκπαιδευτηρίου χωρίς δίδακτρα", δημόσιας δωρεάν παιδείας! Προσφέρουν, χωρίς ανταλλάγματα, τέτοιου είδους ερεθίσματα για τροφή στην "υπναρού σκέψη" του τροφίμου του άστεως που συχνά λειτουργούν ως αφυπνιστικοί (μικροί μα μείζονος σημασίας) συναγερμοί!
Θυμάμαι ένα σύθημα που είχα δει πάνω σ'ένα τοίχο:
" Όλες οι αξίες αυτής της κοινωνίας βρίσκονται στις κλούβες της αστυνομίας"
Θα μπορούσε να γραφτεί τόμος ή τόμοι ολόκληροι για να αναλυθούν επαρκώς αυτά τα λεγόμενα, περνώντας απ'όλο το φάσμα των κοινωνικών επιστημών: της κοινωνιολογίας, των οικονομικών και πολιτικών επιστημών, της επιστήμης της Αγωγής, της Ιστορίας. Και της ψυχολογίας.
Εγώ όμως δεν είμαι επιστήμονας αλλά μπορώ να πω δυο-τρία πραγματάκια, ορμώμενος κυρίως από αυτά που βλέπω και εισπράττω τραυματικά για τα αισθητήριά μου (εσωτερικά κι εξωτερικά).
Το πρόβλημα για εμένα δεν ξεκινάει από το γεγονός ότι η αστυνομία ("ο νόμος του άστεως", δηλαδή του αστικού τρόπου ζωής) λειτουργεί ως προστάτης των δημόσιων λαμόγιων κι ανδρείκελων της διαφθοράς μέσα σε ένα μαζικό κλίμα ολιγαρχικής δημαγωγίας. Νομιμοποιημένης με "δημοκρατικές" αερολογίες και φθηνές δικαιολογίες. Αυτά άλλωστε τα'χουμε επισημάνει κι αναλύσει αρκετές φορές. Ούτε ότι λειτουργεί ως ιδιωτικός στρατός προστασίας (κάτι σαν τους "νονούς της νύχτας" με σκοτεινές δραστηριότητες) υπέρ των συμφερόντων πολυεθνικών "βαμπίρ" κι αρπαχτικών του κέρδους σε βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Τσακίζοντας αλύπητα κάθε αυθεντικό λαϊκό σήκωμα κεφαλιού για ουσιαστικές διεκδικήσεις, που αλλάζουν τη ζωή των ανθρώπων προς το ουσιωδώς καλύτερο.
Το πρόβλημα είναι πάνω απ'όλα η αστυνόμευση του μυαλού του υπήκοου(απ'το "υπακούω")-πολίτη. Η αστυνόμευση της ίδιας της ροής της λογικής. Η αστυνόμευση και καταστολή των πιο ουσιαστικών χαρών για λογαριασμό διάφορων αφεντικών (κάποτε ήταν η θρησκεία με την Ιερή Εξέταση, όπως είναι και τώρα με τους μουλάδες της και τους παρανοϊκούς οικογενειακούς κώδικες τιμής). Η αστυνόμευση της ίδιας της νοηματοδότησης των πραγμάτων με τις πιο πλούσιες κι ασυμβίβαστα γενναίες έννοιες. Η αστυνόμευση της καρδιάς. Η αστυνόμευση των πιο αληθινών ενστίκτων του ανθρώπου. Η αστυνόμευση της φυσιολογικής αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπινων όντων. Η αστυνόμευση της ίδιας της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ!
Θέλω να κλείσω με κάποια λόγια που κάνουν την καρδιά να πάλλεται σε άγρια ωραίους ρυθμούς. Αυτούς που τόσο τρομάζουν γραμματείς και φαρισαίους, καθημερινούς τυραννίσκους του πιο ύπουλου υφέρποντα φασισμού, επαναστάτες που εξαργυρώνουν την επανάσταση με στρατόπεδα εγκλεισμού ιδεών κι ανθρώπων, δημαγωγούς κι εντολοδότες, βασιλιάδες, βαρώνους και χαφιέδες τους, ιερατεία κάθε είδους και φυσικά τα δελτία ειδήσεων σε ώρες υψηλής και μη τηλεθέασης:
«Δοξασμένη η στιγμή να αντικρίζει κάποιος έναν ολόκληρο λαό να ορθώνεται. Δεν είναι πια κοπάδι από πρόβατα καψαλισμένα από τον ήλιο, ούτε αξιοθρήνητο πλήθος καρτερικών σκλάβων. Είναι ορδή από εξεγερμένους που ρίχνεται να κατακτήσει τη γη. Και η γη ξαναβρίσκει την περηφάνια της, γιατί τούτη τη φορά επιτέλους είναι άνθρωποι που την πατούν». Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν, Το Δικαίωμα στην Εξέγερση,http://www.antorcha.net/biblioteca_virtual/politica/ap1910/4.html.
Το ακριβώς παραπάνω το βρήκα στο ΔΉΘΕΝ
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου