ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Aστυνομική βία: Video. Aν δεις κάτι κατάγραψέ το. Είναι και δικαίωμα και υποχρέωση σου.


Πριν λιγότερο από μια εβδομάδα (σημ.:από τη μέρα που έγινε αυτή η δημοσίευση στο omnia tv) δύο αστυνομικοί της ομάδας Δίας στη λεωφόρο Ηρακλείου της Κρήτης έσπρωξαν κυριολεκτικά δύο ανήλικους στον γκρεμό με αποτέλεσμα και οι δύο να νοσηλεύονται με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις στην εντατική και παρόλα αυτά οι αστυνομικοί αφέθηκαν ελεύθεροι (με περιοριστικούς όρους....). Υπάρχει ευτυχώς η γραπτή μαρτυρία μιας γυναίκας που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού, γιατί αλλιώς όπως όλοι γνωρίζουμε το γεγονός θα περιγραφόταν τελείως διαφορετικά από τους δύο ένστολους. Η μαρτυρία για την ελεεινή συμπεριφορά των αστυνομικών αποδεικνύεται σωτήρια για τις οικογένειες των δύο ανηλίκων, και πόσο πιο πολυ θα βοηθούσε αν είχε υπάρξει η δυνατότητα να βιντεοσκοπηθεί το συμβάν.

Σήμερα με την εξέλιξη της τεχνολογίας η βιντεοσκόπιση και η φωτογράφιση γεγονότων είναι πολύ πιο εύκολη καθώς υπάρχει η δυνατότητα και μέσω των κινητών τηλεφώνων και όχι μόνο. Και η ευκολία αυτή αποδεικνύεται απαραίτητη και σημαντική όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κρουσματα αστυνομικής βίας.

Η βίαιη συμπεριφορά, η κακοποίηση και η εκμετάλευση της εξουσίας που τους δίνει η στολή είναι διεθνές χαρακτηριστικό των αστυνομικών, δεν περιορίζεται σε κάποια χώρα.

Το βίντεο που ακολουθεί έχει πραγματικά σκληρές εικόνες από την κακοποίηση που έχουν υποστεί πολίτες στις ΗΠΑ και έχει έναν και βασικό σκοπό, να δείξει και να τονίσει πόσο σημαντική είναι η καταγραφή τέτοιων περιστατικών από τους πολίτες, ώστε να δημοσιεύονται και να αποτρέπονται πιθανόν ανάλογες πράξεις, εφόσον ούτε τα αστυνομικά τμήματα ούτε η δικαιοσύνη δεν φροντίζει να τιμωρήσει τους αστυνομικούς που κακοποιούν ανθρώπους.

Όπως τονίζει ο ομιλητής στο βίντεο (που είναι υποτιτλισμένο), η καταγραφή των ενεργειών της αστυνομίας δημόσια, είναι κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα και δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να μας το αφαιρεί. Οι αστυνομικοί γνωρίζουν πως οι κάμερες είναι ο μεγαλύτερος εχθρός τους και θα κάνουν τα πάντα για να εμποδίσουν την καταγραφή τους. Όμως τονίζουμε ότι αποτελεί νόμιμο δικαίωμα του πολίτη η βιντεοσκόπηση και η φωτογράφιση αστυνομικών σε δημόσιο χώρο, ιδίως όταν παραβιάζουν το νόμο και ενεργούν βίαια. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα (λεπτομέρειες για το δικαίωμα της φωτογράφισης και της βιντεοσκόπησης στην Ελλάδα, μπορείτε να δείτε στο λινκ: http://www.uniteforfreedom.net/deltaiotakappaalphaiotaomegamualphataualpha-phiomegatauomicrongammarhoalphaphiiotasigmaetasigma-kappaalphaiota-betaiotanutauepsilonomicronsigmakappaomicronpietasigmaetasigma.html )

Στο βίντεο επισημαίνω ότι υπάρχουν σκληρές εικόνες, τις οποίες όμως κάποιοι βρήκαν την ψυχραιμία να καταγράψουν, γεγονός πολύ σημαντικό. Να σημειώσω επίσης ότι στο βίντεο αναφέρεται η υπόθεση του Ρόντνεϊ Κίνγκ, για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται το γεγονός, ο Ρόντνεϊ Κινγκ ξυλοκοπήθηκε το 1991 βάναυσα από αστυνομικούς του Λος Άντζελες, και ο αιματηρός ξυλοδαρμός του αποθανατίστηκε σε βίντεο από κάποιον παρευρισκόμενο. Όταν δημοσιεύτηκε το γεγονός ξέσπασαν αιματηρές ταραχές στο Λος Άντζελες. Από τότε ιδίως η αστυνομία στις ΗΠΑ γνωρίζει πολύ καλά πως οι κάμερες των πολιτών είναι βασικός εχθρός τους.

(το βίντεο δημοσιεύτηκε αρχικά πριν λίγο καιρό στο κανάλι Truth Be Known)

 Πηγή: omnia tv

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου