Κλείνοντας το μάτι με νόημα...

 Αφιερωμένο σε όλα τα "κακά" αγόρια και κορίτσια, ανεξαρτήτως ηλικίας,  που στέκονται συνειδητά στις σκιές ενός κόσμου τερατώδους συνωμοσίας των "ποιμένων"και αυτοκτονικής αυταπάτης των "κοπαδιών". Γι αυτούς που, παρά τις δυσκολίες και τα αλλεπάλληλα ραπίσματα  έξωθεν, χρησιμοποιούν το μυαλό ως φωτιά που ανάβει κι όχι ως άδειο δοχείο που περιμένει να γεμίσει με τα κυρίαρχα σκουπίδια της εποχής. Γι' αυτούς που  πάλλονται από ζωή, έξω από την "κανονικότητα" της "πολιτικά ορθής" σήψης της  σωματικής και πνευματικής διάνοιας...Γι' αυτούς που ακόμη κι αν δείχνουν ενίοτε να λυγίζουν ωστόσο δεν σπάνε..!

Γι' αυτούς που γνωρίζουν ότι για να βγούνε από μια έρημο πρέπει να τη διασχίσουν. Γι' αυτούς που γνωρίζουν ότι η ασφάλεια είναι μια δεισιδαιμονία κι ότι η ζωή δεν αξίζει αν δεν είναι μια τολμηρή περιπέτεια, με το ρίσκο που σε καλεί κάθε φορά να πάρεις. Γι' αυτούς που δεν περιμένουν τη μοίρα να τους ευνοήσει ή να τους "αλέσει" αλλά γίνονται οι ίδιοι (η) μοίρα τους...

Dedicated to all the "bad" boys and girls, regardless of age, who consciously stand in the shadows of a world of monstrous conspiracy by the "shepherds" and suicidal delusion of the "flocks". For those who, in spite of the difficulties and repeated beatings from the outside, use their mind as a burning fire and not as an empty container waiting to be filled with the dominant garbage of the time. For those who are pulsating with life, outside the "normality" of  "politically correct" rot into the physical and spiritual intellect...For those who even if they sometimes seem to bend but do not break...

For those who know that to get out of a desert they have to cross it. For those who know that security is a superstition and that life is not worth if it is not a daring adventure, with the risk that calls you to take every time. For those who don't wait for fate to favor them or "grind" them but become their own fate...