ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 19 Ιουλίου 2022

Can't forgive them , hard to legitimize them! "DYNASTIES" AND THEIR CHEATERS ARE OVER!

 

Άποψη: Aν οι "δημοκράτες", αχυράνθρωποι της πολιτικής, διαπνέονταν από στοιχειωδώς "δημοκρατικές ευαισθησίες", θα έπρεπε να παραιτηθούν άμεσα! Όλοι όσοι ακολούθησαν την ολέθρια πολιτική επιβολής "κυρώσεων" στην πάροχο Ενέργειας στις χώρες τους Ρωσία -Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (11 ΙΟΥΛΙΟΥ) ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε. ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ (?). Και τώρα οι ανεκδιήγητα θρασείς ζητάνε από τα αντικείμενα της αυθαιρεσίας τους(="πολίτες") να "βάλουν πλάτη" και να κάνουν "νέες θυσίες" όπως να ξεπαγιάσουν χειμωνιάτικα και να ξεχάσουν τον όρο "καύσιμα" (και μάλιστα φθηνά), μετά τα καταστροφικά lockdown της ολέθριας επίσης διαχείρισης της "υγειονομικής κρίσης". Με τα "κροκοδείλια δάκρυα" που μόνο νοητικά στερημένους ανθρώπους ίσως πείσουν...Στη δε Ολλανδία, τα "παρανοημένα muppets" της κυβέρνησης, απαίτησαν από τον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο να μειώσει τις καλλιέργειες κα να περιορίσει τα εκτρεφόμενα ζώα με ΠΕΡΙΓΕΛΑΣΤΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ και με μια τέτοιου μεγέθους ενεργειακή και συνδεδεμένη με αυτή επισιτιστική κρίση προ των πυλών. Και τώρα οι πολίτες εκεί ενώνονται με τις χιλιάδες εξεγερμένους αγρότες και κτηνοτρόφους, με τη συνδρομή των αλληλέγγυων Γερμανών αγροτών. Και στην Ισπανία ξεσηκωμός του αγροτικού κόσμου! "Θα φάνε καλά" οι "φωστήρες"... Kαι την ίδια στιγμή ο (πλουσιοπάροχα αμειβόμενος και με όλες τις παροχές και τα προνόμια δωρεάν) επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, ζήτησε με περίσσιο θράσος από τους Ευρωπαίους "ηγέτες" να συνεχίσουν τις κυρώσεις κατά της Μόσχας! Και πως πρέπει να “αντέξουν” (ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ δηλαδή οι ταλαίπωροι και χωρίς να φταίνε σε τίποτα λαοί, εφόσον ανεχτούν τέτοιες αποδεδειγμένα καταστροφικές στάσεις και θέσεις) απέναντι στην αύξηση των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, που είναι άμεσες συνέπειες της επιβολής αντι-ρωσικών κυρώσεων! Eπίδειξη..."πυγμής", αλλά στην ουσία απέναντι σε ποιους?

Tweet (Maria Denaxa) : Ξεκίνησαν και στη Γαλλία οι διαδηλώσεις ενάντια στην αύξηση του κόστους των βασικών ειδών διατροφής, της ενέργειας και της "ατζέντας" Οι εικόνες είναι από το Σάββατο στο Παρίσι. Η αποσιώπηση είναι εκκωφαντική. Ο καύσωνας εν μέσω καλοκαιριού είναι αυτός που "τρομάζει"

Posted by
Labels:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)