ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2022

Ποια συμφωνία διαφυγής αμάχων από "ανθρωπιστικούς διαδρόμους"; Kαι οι ναζί της "ταξιαρχίας Azov", που ελέγχουν σαν δηλητηριώδη φίδια την Μαριούπολη, πώς θα τη βγάλουν χωρίς ανθρώπινες ασπίδες, ενώ πλέον πέφτει η πόλη;


ΣΥΝΔΕΣΗ: 
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΟΦΑΣΙΣΤΩΝ...(με τους εσωτερικούς συνδέσμους της ανάρτησης)  + 
" Ουκρανοναζί, Τάγματα θανάτου της Αζοφικής, συλλαμβάνουν κι εκτελούν εν ψυχρώ πολίτες της Μαριούπολης που την εγκαταλείπουν. Ποιος δολοφονεί τους ‘Ελληνες της Μαριούπολης; BINTEO "

Αρχές Μαρτίου: "Εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας στη Μαριούπολη. Βίντεο δείχνει ένα ζευγάρι αμάχων που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει έναν ανθρωπιστικό Διάδρομο διαφυγής από την πόλη της Μαριούπολης.
Καθ’οδόν, πέφτουν πάνω σε πολίτες που σκοτώθηκαν πρόσφατα από τους πυροβολισμούς της ομάδας AZOV … τα σώματά τους αφέθηκαν σκορπισμένα στην άκρη του δρόμου, και μέσα στα άχρηστα, πλέον, αιματοβαμμένα οχήματά τους."

Ακολουθεί βίντεο με πολύ σκληρές εικόνες, ακατάλληλες φυσικά για ανήλικους...
Και στη συνέχεια κάποια στοιχεία για το μαιευτήριο στην ίδια πόλη που διαδόθηκε, στα συνεπή πρότυπα της χυδαίας δυτικής προπαγάνδας, ότι βομβαρδίστηκε από τους Ρώσους (που όντως όπως φαίνεται βομβαρδίστηκε ως επιλεγμένος στόχος, καθώς είχε μετατραπεί σε "πολυβολείο" και οι εργαζόμενοι είχαν εκδιωχθεί), με συνέπεια κάποιους "νεκρούς πολίτες κι ανάμεσά τους κι ένα παιδί". Με απροσδιόριστης προέλευσης φωτο, που μπορεί να προέρχονται από οπουδήποτε, όπως με τον "συνωστισμό" των πανικόβλητων στο μετρό που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν του 2018 από άσχετη με Ουκρανία περιοχή, ανάμεσα στις  τόσες κατασκευασμένες ειδήσεις και εικόνες, όπως αυτής των "αλλόφρονων πολιτών"...


Το μαιευτήριο…και η μαιευτική Σωκρατική μέθοδος .. της αλήθειας!

Το μαιευτήριο δεν λειτουργούσε από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι γιατροί εκδιώχθηκαν από μαχητές του Εθνικιστικού Τάγματος Αζόφ.
Στις 8 Μαρτίου, σε συνέντευξή του στο Lenta.ru, ο γιος ενός από τους υπαλλήλους του μαιευτηρίου είπε ότι «τις τελευταίες ημέρες του Φεβρουαρίου, ένστολοι ήρθαν στο μαιευτήριο όπου εργάζεται η μητέρα του. Οι στρατιωτικοί διέλυσαν το μαιευτήριο και έστησαν σημεία βολής στο κτίριο. “
Τα λόγια του επιβεβαιώνονται από εικόνες που δημοσιεύτηκαν από ουκρανικά κανάλια από το εσωτερικό του μαιευτηρίου μετά τον βομβαρδισμό. Κατεστραμμένα έπιπλα και σπασμένα τζάμια είναι ορατά, αλλά δεν υπάρχουν πτώματα νεκρών. Αν υπήρχαν γυναίκες και παιδιά μέσα, τότε οι σκληρές εικόνες σίγουρα θα είχαν διαδοθεί σε όλο τον κόσμο..Παραδέχονται ότι δεν υπάρχει ούτε ένας νεκρός…
DNR: ”τα εθνικιστικά Τάγματα στη Μαριούπολη έχουν 2 επιλογές. ή να παραδοθούν ή να πεθάνουν!” Είναι υπό απόλυτη περικύκλωση. Και η μαιευτική Σωκρατική μέθοδος .. της αλήθειας!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου