ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021

Mήπως είναι fake η ιστορία (και) αυτού του νεαρού;

Michael
Λίγα λεπτά μετά την ένεση μιας δόσης εμβολίου Pfizer, ο Mickaël αισθάνεται αδιαθεσία. «Τα πόδια μου, όπως και τα χέρια μου, άρχισαν να ζεσταίνονται», εξηγεί. Μπροστά σε αυτή την απρόσμενη αντίδραση, ζητά συμβουλές από ένα μέλος του εμβολιαστικού κέντρου. Αλλά απλώς τον συμβουλεύει να κάνει υπομονή.

Βλέποντας ότι αυτό επιμένει, αποφασίζει να επικοινωνήσει με το Samu για να έχει έναν γιατρό στο τηλέφωνο. «Εξήγησα την κατάστασή μου στον γιατρό και μου είπε ότι ήταν αγγειακή, αλλά όχι από το εμβόλιο. Μετά άλλαξε γνώμη, λέγοντας ότι μπορεί να σχετίζεται ». Εκνευρισμένος κλείνει το τηλέφωνο χωρίς να ενημερώνεται περισσότερο.

Ένα μουδιασμένο πόδι και ένα χέρι που κοιμάται

Την επομένη του εμβολιασμού, ο νεαρός έκλεισε ραντεβού με τον γενικό ιατρό του, ο οποίος του έδωσε αντιισταμινικό. Αλλά και πάλι, οι μέρες περνούν και τίποτα δεν γίνεται καλύτερο. Ακόμη χειρότερα, ο Μίκαελ ξυπνά ένα ωραίο πρωί με ένα μουδιασμένο πόδι και ένα χέρι που φαίνεται να κοιμάται…..

Ανησυχώντας, έγραψα πίσω στον γιατρό μου λέγοντάς του ότι δεν θα το συζητούσα για τη δεύτερη δόση. Μετά μου είπε να πάω σε έναν αλλεργιολόγο.

Περικαρδίτιδα μετά τον εμβολιασμό
Κατά τη διάρκεια του ραντεβού, ο ειδικός είναι κατηγορηματικός: δεν είναι αλλεργία, αλλά μάλλον αγγειακό πρόβλημα λόγω του εμβολίου Covid-19. Στη συνέχεια προειδοποιεί τον Mickaël: «Αν οι πόνοι στο στήθος επιμείνουν, πήγαινε στα επέιγοντα ». Μετά από εξέταση αίματος, υπερηχογράφημα και ΗΚΓ, η ετυμηγορία είναι: πρόκειται για περικαρδίτιδα μετά τον εμβολιασμό.

Αποτέλεσμα: ένας μήνας θεραπεία, ένας μήνας ξεκούραση και πάνω από όλα: παρακολούθηση.

Ανησυχία για το μέλλον
Σήμερα, ο Mickaël μετανιώνει που ενέδωσε, εκτός από το ότι ανησυχεί για το μέλλον.

Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με την καρδιά. Σήμερα μου κόβεται η ανάσα δείχνοντας μόνο τις σκάλες, για να μην αναφέρω τον πόνο στο στήθος. Δεν μπορώ πλέον να κάνω αθλητισμό ή θέατρο. Το να μιλάω πολύ μου κόβει την ανάσα. Ανησυχώ γιατί δεν ξέρω τι θα φέρει στη συνέχεια όλο αυτό, ειδικά από τη στιγμή που μπορεί να υπάρξει υποτροπή.

Αφού ο καρδιολόγος του τον συμβούλεψε να μην πάρει δεύτερη δόση του εμβολίου, μπόρεσε να πάρει άδεια υγείας. «πόσο θα κρατήσει;»αναρωτιέται.

Πιστεύει ότι η περίπτωσή του δεν είναι καθόλου μεμονωμένη, σίγουρο ότι τα θύματα της μετα-εμβολιαστικής περικαρδίτιδας είναι πολύ περισσότερα από αυτά που θα μπορούσαν να κοινοποιηθούν από το κράτος.

actu 21/10/21

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

ΣΥΝΔΕΣΗ: https://antidras.blogspot.com/2021/09/johnson-johnson-20.html (ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΗ) --- https://antidras.blogspot.com/2021/06/blog-post_23.html (ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΗΠΑ)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου