The place is here and the time is now

Ο χρόνος είναι τώρα, στο σημείο αυτό που το παρόν γεφυρώνει τους κόσμους του παρελθόντος και του μέλλοντος. ΤΩΡΑ! Είναι η κομβική, είναι η ιστορική στιγμή για να αφήσουμε τις κερκίδες και να παίξουμε μπάλα.

Δεν είναι απλά μια οπισθοδρόμηση σε παλιότερες εποχές.
Δεν είναι απλά μια βίαιη απώλεια όλων των κατακτήσεων μέσα από επίμονους κι αιματηρούς κοινωνικούς αγώνες.
Δεν έχει μόνο να κάνει με ένα παρανοϊκό σχέδιο διατήρησης κι αέναης συσσώρευσης κέρδους πάνω σε πτώματα κοινωνιών. Πάνω σε εκατομμύρια καθημερινές ιστορίες ατομικών και συλλογικών δραμάτων, δυστυχίας, απελπισίας και ατέρμονου πόνου, που κάνει και τ' αστέρια να χλωμιάζουν για την πτώση του ανθρώπου.

Δεν είναι μόνο η πιο χυδαία προδοσία όλων των δακρύων, όλων των έργων τέχνης που πηγάζουν από τα πιο αυθεντικά και υψηλά πεδία της ανθρώπινης διανόησης. Όλων των ελπίδων και οραμάτων, όλου του μόχθου και των θυσιών εν μέσω των αιώνων, για έναν ΑΛΛΟ κόσμο.
 Έχει να κάνει με μια ελεύθερη πτώση στο πιο αποτρόπαιο σκοτάδι.
Είναι ένα φριχτό και θανατηφόρο πισωγύρισμα στην αθλιότητα που απλωνόταν και το τέλμα  που λίμναζε πριν την Αναγέννηση και πριν την έλευση του Διαφωτισμού. Και με αμφίβολες πιθανότητες επαναφοράς σε στάδια κάποιας προόδου και επανάκαμψης του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπινων κοινωνιών.

 ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ.

Είναι το κομβικό σημείο που αν δεν ξανακερδηθεί το δικαίωμα της Aνθρώπινης Ύπαρξης και δημιουργικότητας και αξιοποίησης υπέρ του ανθρώπου όλων των καινούργιων συγκλονιστικών επιτευγμάτων των επιστημών, τότε θα χαθούν διά παντός όλα!

O χώρος είναι εδώ, είναι παντού πια, ολόγυρα, σε όλα τα σημεία του ορίζοντα και τις γεωγραφικές συντεταγμένες. Ο χρόνος είναι τώρα, στο σημείο αυτό που το παρόν γεφυρώνει τους κόσμους του παρελθόντος και του μέλλοντος. ΤΩΡΑ! Είναι η κομβική, είναι η ιστορική στιγμή για να αφήσουμε τις κερκίδες και να παίξουμε μπάλα. Ο πλανήτης ο ίδιος είναι το τερέν. Ελάτε. Ας κλείσουμε τα αυτιά στα τοξικά γλοιώδικα λόγια, στις λέξεις με το απέραντο κενό που βυθίζεται η ζωή.

 Ας μην φοβηθούμε τις δύσβατες πορείες, μας τιμάνε στην ουσία. Ας μην μας τρομάζει τίποτε άλλο εκτός της προδοσίας από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας αντλήσουμε δύναμη από τα παιδικά προσωπάκια με το καθαρό βλέμμα.Τι αντίθεση με το σιχαμερό ύφος των δυναστών μας, με το φριχτό σύριγμα που βγαίνει από τα στόματα όταν βυσοδομούν απευθυνόμενοι σε μας και στοχεύοντας στα παιδιά μας! Ελάτε. Ξεθώριασαν, έσβησαν μέσα στα κοινά κελιά μας όλα αυτά που φρόντισαν να μας διδάξουν.  Να μας γαλουχήσουν, με τόνους μελανιού, με δίχως τέλος και έλεος εκπομπές δηλητηρίων εθελοντικής υποταγής, με αντιεπιβιωτικά και ούτε καν μισής αλήθειας κηρύγματα. Αυτά που πραγματικά μας δένουν σε κοινή μοίρα είναι πολύ πιο πολλά από όσα σχεδόν κατάφεραν να μας πείσουν ότι μας χωρίζουν.
Ελάτε. Να ενώσουμε τα χέρια.

The time is now, the place is here.

Η ουτοπία δεν είναι ένας τόπος που δεν υπάρχει, αλλά που δεν υπάρχει ακόμα.
Η ενσωμάτωση στην "κανονικότητα" είναι η δυστοπία που υπάρχει, αλλά δεν είναι και βέβαιο πως θα υπάρχει για πολύ.....ακόμα!

Ο Ένοικος...