ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 4 Απριλίου 2020

" μίλα ρε φίλε! "


μιλα ρε φιλε!



Δεν ειναι ο κορονοιος αυτο που πρεπει να φοβαται περισσοτερο ο κοσμακης
 Η σουμα με μια προταση


Από αναγνώστη
Ακόμα κι αν δεν μας βρίσκουν σύμφωνους κάποια από αυτά που ακούγονται (ειδικά προς το τέλος του βίντεο), εντούτοις θα ήμασταν υποκριτές και περιοριστικά ιδεοληπτικοί, κάτι που απεχθανόμαστε, αν δεν παραδεχόμαστε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων μόνο βάσης δεν στερείται και δίκαιας αγωνίας για το μέλλον που φλερτάρει την κοινωνία, τον εργαζόμενο κόσμο...

Πηγή με συνοδευτικά σχόλια

7 σχόλια:

  1. το καρπουζι και το μαχαιρι ποιος το εχει?
    για καποιο χρονικο διαστημα κανενας δεν βλεπει αυτον που εχει και τα δυο,και ξαφνικα ξυπνανε οοολοι μαζι και βλεπουν αυτον που κρατει και το καρπουζι και το μαχαιρι αλλα δεν εχουν δει πως δεν ειναι μονος του,και ορμανε ολοι μαζι να του το παρουν,και τοτε διαπιστωνουν οτι δεν ειχαν υπολογισει να οργανωθουν για να αντιμετωπισουν το ενδεχομενο οτι αυτος ο κυριος θα ειχε λαβει τα μετρα του αν συνεβαινε κατι τετοιο,και ειναι φυσικο αυτο εφ'οσον ειχε ηδη προλαβει να βουτηξει και το καρπουζι και το μαχαιρι απο τους πολλους και ανοργανωτους.
    Τωρα ειναι αργα οσοι και να δουν τι συμβαινει δεν θα προλαβουν να οργανωθουν για κανουν την ανατροπη,οι λαοι ειναι μαζες ανοργανωτες και σε πολλες χωρες ετεροκλητες και ασυμβατες οπως πχ στις ΗΠΑ,η σε μεγαλες ετρωπαικες χωρες με αποικιες οπου μεσα σε αυτες ζουν εκκατομυρια αποικοι ως Γαλλοι Αγγλοι κλπ,εδω και πολλα χρονια η συνοχη των λαων διεραγη και αυτη η κατασταση εδωσε ιδεες σε αυτους που εχουν το καρπουζακι και το μαχαιρακι και παιζουν τους λαους στα δακτυλα και σπανε πλακα,απο κανενα λαο μην περιμενετε τιποτα,και αν δειτε καθαρα οτι ολες οι επαναστασεις ξεκινουσαν παντα μεσα απο καποιες οργανωμενες ομαδες παντα χωμενοι και οι μασσωνοι μεσα πολυ μεσα για να μην φαινονται,και μετα συμπαρεσηραν μεγαλα λαικα στρωματα στην ιδεα της οποιας επαναστασης και φαινοταν σαν λαικος ξεσηκωμος,αλλα οι κυριοι που κραταγαν το καρπουζακι και το μαχαιρακι στο τελος το ετρωγαν για να ευχαριστηθουν και αφου μετα απο καθε επανασταση παλι οι λαοι μετρουσαν εκατονταδες χιλιαδες νεκρους οι οποιο πεθαναν χωρις να φανε ουτε μια γωνιτσα απο αυτο το καρπουζακι.
    Το μελλον ειναι επαναληψη του παρελθοντος,και δυστυχως εδω στη γη εχουμ κακο παρελθον αρκει να ξερουμε την ιστορια οχι οπως θελουν οι καρπουζοκρατορες αλλα οπως ειναι διαμορφωμενη απο αυτους,ισως τοτε κατι να παει να γινει αλλα μεχρι τοτε καληνυχτα μας περαστικα κουραγιο καρδια και μια κωλαρα φαρδια για χωραει πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες πράγματα που δεν στερούνται ούτε λογικής ούτε ιστορικής βάσης και μου θυμίζουν και κάποιες επισημάνσεις του φίλου Ένοικου σε μια παλιότερη ανάρτηση, που είχε προκαλέσει δυσφορία απ' όσο ξέρουμε σε κάποιους (γνωστοί μας μερικοί)"ειδικούς" της "επανάστασης" και κατόχους "μονοπωλιακής ερμηνείας" της παγκόσμιας Ιστορίας. Έγραφε λοιπόν ο Ένοικος:
      Γενικά, αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί συνειδητά και ενεργά πολιτικοποιημένοι άνθρωποι και κανείς στα "φροντιστήρια ιδεολογικής στράτευσης" δεν φρόντισε να ενημερώσει πολλούς παθιασμένους προπαγανδιστές "λαϊκών αγώνων" κάτω από συγκεκριμένες βέβαια "στέγες", είναι το εξής πέρα για πέρα και ιστορικά διαπιστωμένο πραγματικό γεγονός: ο καταλυτικά παρασκηνιακός ρόλος "Μυστικών Εταιρειών" όπως οι Ναΐτες, Ιλλουμινάτι, Ροδόσταυροι, φυσικά οι Σαμπαταϊστές και Φρανκιστές που ήξεραν πάντα να εισχωρούν παντού αλλά παρέμεναν πιστοί μόνο στους δικούς τους κώδικες, κ.ά.. Και διάφορων "ταγμάτων" με βαθμούς μύησης και αποκρυφιστικών σεχτών με καθόλου αμελητέο ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων της ανθρώπινης Ιστορίας. Κάτι που δεν σταμάτησε φυσικά ποτέ και συνεχίζουν αδιάλειπτα και σήμερα, ελέγχοντας και κατευθύνοντας σύμφωνα με τις -αλληλοσυγκρουόμενε συχνά- επιδιώξεις τους πολυεθνικούς κολοσσούς, πολιτικά σχήματα και "ιδεολογίες" όλων των αποχρώσεων, μασονικές στοές, παγκόσμιους οργανισμούς και ιδρύματα και παγκοσμιοποιημένες "συνάξεις" της ελίτ, τύπου π.χ. "Μπίλντερμπεργκ".
      ( https://antidras.blogspot.com/2018/02/blog-post_93.html )
      Κι ανατρέχω και στο συμπέρασμα του Ραούλ Βάνεγκέμ, στο "Η Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής": " Από τη στιγμή που ο οπλισμένος λαός απαρνιέται τη δικιά του θέλησή του για να ακολουθήσει αυτή των συμβουλατόρων του, χάνει την ελευθερία του και στεφανώνει με τον αμφίσημο τίτλο των επαναστατών ηγετών τους αυριανούς δυνάστες του!Η ιεραρχική αρχή είναι η μαγική αρχή που αντιστάθηκε στη χειραφέτηση των ανθρώπων και στους ιστορικούς τους αγώνες για ελευθερία. Καμία επανάσταση δεν θα αξίζει το όνομά της αν δεν συνεπάγεται τουλάχιστο το ριζικό αφανισμό κάθε ιεραρχίας..."
      Επισημάνσεις τεράστιας σημασίας, γιατί έγιναν αγώνες για την λευτεριά, που ωστόσο καπελώθηκαν ή εκφυλίστηκαν ξεπέφτοντας στην αδιαλλαξία, τις ολοκληρωτικές "προστατευτικές" πρακτικές, τον στενοκέφαλο ή υποκινούμενο από ισχυρά κέντρα συνδικαλισμό. Αγώνες για την απόκτηση εργασιακών δικαιωμάτων, ατομικών και συλλογικών ελευθεριών(πχ τα γεγονότα του Σικάγο του 19ου αιώνα στην εδραίωση της Βιομηχανικής Επανάστασης που επέλαυνε πάνω σε ανθρώπινα σώματα), μάχες και αγώνες που όσα κερδήθηκαν, έστω και "ψίχουλα" για κάποιους και όχι ίσως άδικα,έχουν αρχίσει να παίρνονται ολοκληρωτικά πίσω, σε βαθμό που θα λέμε συντόμως ότι οι άνθρωποι στην εποχή της φεουδαρχίας ήταν πιο...ελεύθεροι!! Πρακτικές (είναι μεγάλη η λίστα της κλιμάκωσης)που μετά την 9/11 (άλλο ένα "false flag" κολοσσιαίων διαστάσεων), την τεχνητή οικονομική κρίση που ξεκίνησε από Αμέρικα το 2008 και τώρα με την κορύφωση των μεθοδεύσεων ελέω γρίπης που βαφτίζεται "πανδημία", ίσως και με τη χρήση βιολογικού όπλου πίσω από έναν ανύπαρκτο στην ουσία κορωνοιό - έχουμε τελευταίες σχετικές αναρτήσεις, ψάξτο. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι τύποι ιών που ήταν πάντα συνηθισμένη η παρουσία τους στην ανθρωπότητα, ασχέτως αν σκότωναν ανθρώπους με χρόνια υποκείμενα νοσήματα- βλέπε τοξικό μοντέλο ζωής, και μεταλλαγμένα, άλλη μια ύπουλη μεθόδευση)
      Πάμε σε αυτά που λες τώρα για την ευθύνη των μαζών, που κάποιοι άνθρωποι τώρα πέφτουν από τα σύννεφα και αγριεύουν...

      Διαγραφή
    2. Η αριστερών πεποιθήσεων, αξιόλογη συγγραφέας Λιλή Ζωγράφου ("Αντιγνώση" από τα αγαπημένα βιβλία!) έγραφε ότι οι "μάζες φοβούνται τη λευτεριά. Οι μάζες εκπαιδευμένες να είναι άτολμες και δορυφορικές, καθηλώνονται ανίκανες και ν’ αντικρίσουν ακόμα το κενό. Ειδικά διαμορφωμένες έτσι, περιμένουν, προσφέροντας με την ανημποριά τους, το πρόσχημα. Αυτή είναι η στιγμή του καπάτσου ή αλλιώς του ηγέτη.."
      Αν τώρα, σε σχέση με όλα όσα έγραψα παραπάνω, μας έρχεται ολοταχώς και όλο καύλα η ώρα της ηγεσίας μια παγκόσμιας υπερκυβέρνησης, με τοπικά απόλυτα ελεγχόμενα παραμάγαζα διασπαρμένα στον πλανήτη; Επίσημα πια, γιατί με την αντανακλαστική συμμόρφωση των ηγεσιών-yes men των ανεπτυγμένων κρατών στα παραγγέλματα των λακέδων του ΠΟΫ, αποδείχτηκε ότι πάντα υπήρχαν οι "διαμορφωτές πραγματικοτήτων" από αόρατα διευθυντήρια! Κι ονόμασέ τους όπως θες: ε, Μεγάλα Αφεντικά, αρχικαθάρματα, επικυρίαρχους κτλ. Οι μασόνοι θεωρούμε ότι είναι και αυτοί χρήσιμα όργανα, υποχείρια, σε χαμηλές βαθμίδες δεν έχουν ιδέα της Εικόνας, αντίθετα με τον εσωτερικό κύκλο που είναι πιο κοντά στο Κέντρο!
      Τι μπορούν να κάνουν οι λαοί; Μετά από τεράστια κοινωνική μηχανική και τόνους προπαγάνδας που διέρρηξαν την ευθυκρισία και τη λειτουργία αντανακλαστικών των μαζών, που τις αποχαύνωσαν, τις καταλήστευσαν υλικά και πνευματικά και φυσικά διαίρεσαν και βασίλευσαν επί αυτών μια χαρά? (Παλιά οι μονάρχες ονόμαζαν "υπηκόους" τα αντικείμενα της αυθαιρεσίας τους, τώρα οι ολιγαρχικές συμμορίες βαφτίζουν "πολίτες" τα αντικείμενα της δικιάς τους αυθαιρεσίας σε κατ'επίφασιν δημοκρατίες). Πιστεύω, εγώ προσωπικά, ότι ακόμα και τώρα αν κάποιοι βλέπουν έστω και αποσπασματικά τι συμβαίνει, είναι έστω μια αρχή, σε σχέση με την παγωμάρα και ησυχία νεκροταφείου σαν τον κόσμο του "1984", του "ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ" και άλλων δυστοπικών σεναρίων που μόνο επιστημονική φαντασία δεν φαντάζουν πλέον, έτσι; Αν και ήδη αρκετοί παγκοσμίως άνθρωποι αφυπνίζονται και επιζητούν να παραμερίσουν τη ζοφερή κουρτίνα για να δουν τι κρύβεται επιτέλους από πίσω, την ΟΥΣΙΑ πίσω από τα ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.Και ξυπνώντας στέλνουν στο διάολο τις κατεστημένες ως τώρα, δημοφιλείς κι εμφυτευμένες κοινωνικοπολιτικές πεποιθήσεις (προπαγάνδα σε όλα τα επίπεδα-δημιουργία και διάχυση προτύπων από τα πάνω προς τα κάτω, μέσω παιδείας, τέχνης, ΜΜΕ). Απαξιώνοντας και τις "επιστημονικές" ή "οικονομικές" "βεβαιότητες", σε έναν ΡΕΥΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ή "ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" όπως απέδειξε για τη μαγική φύση του κόσμου η κβαντομηχανική αποστομώνοντας πολλούς ημιμαθείς και άκαμπτους γραφικούς σκεπτικιστές! Και φυσικά οι "λαθρομετανάστες" ή "άποικοι" ή "έποικοι" αποτελούν χρήσιμα εργαλεία, με αφηγήσεις και τεχνκές διαχείρισης που παραλλάζουν από εποχή σε εποχή, στο σχέδιο του μαζικού αποπροσανατολισμού και χρήσιμης πρόκλησης γενικευμένης «απορρυθμιστικής» κοινωνικής αναταραχής που θα φέρει την "λύση" στο "πρόβλημα". Δυστυχώς βοηθάει πολύ στην ευόδωση της ατζέντας ο θρησκευτικός φανατισμός, όπως του σκοταδιστικού αιμματοβαμένου αποικιοκρατικού ιουδαιο-χριστιανισμού και τώρα του ισλαμοφασιστικού μισογύνη ισλαμισμού, που δεν έχει καμία σχέση με την πνευματικότητα και τη σοφία και την αγάπη για τα γράμματα και τις επιστήμες (την ώρα που η μεσαιωνική αποκτηνωμένη Ευρώπη σχεδίαζε τις σταυροφορίες ενάντια σε έναν ανώτερο πλέον πολιτισμό!) τουπρώιμου Ισλάμ, του 9ου-10-11-12-13 ίσως και 14ου αιώνα, γεγονός άξιο ενδελεχούς ιστορικής έρευνας.

      Διαγραφή
    3. Τι μπορεί λοιπόν να γίνει; Πάντως όχι να παραιτηθούμε, να τουρλώσουμε τα οπίσθια και να φωνάξουμε ότι αφού δεν θα μπορούμε να το αποφύγουμε θα το απολαύσουμε εμείς και οι επερχόμενες γενιές! Αυτό είναι παραίτηση και cui bono-ποιος ωφελείται;
      Χμ! Δεν έχω βέβαια έτοιμη συνταγή αντίδρασης! Ίσως το σπασμωδικό γενικευμένο ξέσπασμα δεν είναι και τόσο «αρωχημένη» ή «αναποτελεσματική», σε πρώτη έστω φάση, λύση! Ενάντια σε όλα όσα μαύρα και άραχνα, αντεργατικά και σαφέστατα αντιλαϊκά έρχονται, με την Ελίτ του 1-5% να τα μαζεύει όλα κα να μην μοιράζει ούτε ξεροκόμματα πια στους "βρωμύλους" (λαούς). Ίσως και τον πλούτο να αναδιανέμεται ίσως βίαια ανάμεσα και σε φατρίες της υπερελίτ, αλλά με τους ανθρώπινους πληθυσμούς να είναι αναλώσιμα σκουπίδια στα πόδια τους. Αλλωστε τι να τα κάνουν τα 8 δισ. ανθρώπων; Σκλάβους; Μα έχουν πια την εξωπραγματικά εξελιγμένη τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ που ήδη πετάνε εκατομμύρια εργαζόμενους στα αζήτητα! Ίσως 500εκ-1δισ, το πολύ παγκόσμιου πληθυσμού αρκεί για να καλύψει κάποιες βασικές ανάγκες, όπως ας πούμε της...ψυχαγωγίας; (Hunger Games λεγόταν μια πολύ καλή ταινία;-δες και αυτή την ανάρτηση, είναι διαφωτιστική: https://antidras.blogspot.com/2018/02/blog-post_2.html )
      Πρωτίστως, για μένα και πάλι, πρέπει να πάψουμε να λειτουργούμε σαν μαζάνθρωποι! Όχι άλλα βελάσματα μέσα σε χρήσιμες (για ποιους;) αγέλες. Αλλά να γίνουμε αυτόνομες προσωπικότητες. Nα προχωρήσουμε σε εκούσια συγκρότηση κοινοτήτων που θα απαιτήσουν πλήρη αυτάρκεια και απαγκίστρωση από το σφιχταγκάλιασμα των "προστατών κοινωνιών" και των λακέδων-καμαριέρων τους; Απόψεις υπάρχουν που διαρκώς μελετούν τα δεδομένα και αναπροσαρμόζονται, αναστοχάζονται και καινοτομούν και υπερβαίνουν εσκαμμένα.
      Ό,τι κι αν συμβεί δεν πρέπει να επιτρέψουμε, με όποιο τρόπο άρνησης και αντίστασης απαιτηθεί όταν αγριέψει πάρα πολύ το αφήγημα, να μεταβληθεί από κοινωνία ζούγκλα με το δίκαιο του ισχυροτέρου να θριαμβεύει (κάτι που ίσχυε σε σημαντικό βαθμό ως τώρα) σε κοινωνία-ταφόπλακα κάθε πια ιδιότητας που προσδιόριζε έστω και υποτονικά αυτό το πολύπλοκο σύστημα που λέγεται ανθρώπινο ον! Και ικανό τόσο για το καλύτερο και πιο μεγαλειώδες και θαυμαστό όσο και για το χειρότερο και πιο εξευτελιστικό...
      ΡΗΞΗ! Που απαιτεί μια συναισθηματική διεύρυνση μαζί με διανοητική υπέρβαση. Με ό,τι και όσα συνεπάγεται...
      Μην υποτιμάς τη δυναμική και την επιρροή της περίφημης "κρίσιμης μάζας", την ανατρεπτική εισβολή του Χάους (όχι αυτού που επιθυμούν οι "κλειδοκράτορες" μέσα στα κλειστά συστήματα ("τάξη", όπως λέμε "ΝΠΤ") και σε τελική ανάλυση το γνωστό σύνθημα "χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν δόθηκαν ποτέ"...

      Βλέπεις ; οι επισημάνσεις σου "άνοιξαν την παλέτα"...

      Διαγραφή
  2. Πολυσχιδής, πως να το πω; Πολυδιάστατη απάντηση του ανιχνευτή που μάλλον ήθελε, όπως ξέρουμε ότι του αρέσει να κάνει, να προσφέρει ερεθίσματα σε όσους επιδέχονται κάτι τέτοιο. για να την ψάξουν και μόνοι.
    Εγώ όμως θέλω να πω μόνο αυτά.
    Το γεγονός ότι κάποιος ή κάποιοι λίγοι κρατάνε και το μαχαίρι και το καρπούζι δεν σημαίνει ότι είναι απίθανο κάποια στιγμή εμείς, η πολυπληθέστερη παρέα μας, να τους πάρουμε και το μαχαίρι και το καρπούζι από τα χέρια. Και αφού κόψουμε πισινούς με το μαχαίρι να μοιραστούμε μετά ισότιμα το καρπούζι μεταξύ μας. Κι αν βρεθούν κάποιοι που θα θέλουν μεγαλύτερες μερίδες καρπουζιού θα πάρουν τα υποψιασμένα αρ.....α μας.

    Κεραμιδόγατος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βεβαιως ολα μπορουν να συμβουν,πιστευω οτι ο ανθρωπος εχει απειρες δυνατοτητες δημιουργιας αλλα και καταστροφης,και ζωη ειναι πολυεπιπεδη κατι σαν τις ταξεις που εχουν τα σχολεια,σε αυτην την ταξη που τωρα ειμαστε ολοι συνμαθητες θα πρπει να βαλουμε τα δυνατα μας να την περασουμε,εχω την αισθηση οτι αν δεν περασουμε τωρα λογω οριου {{ηλικιας}} θα χασουμε το δικαιωμα να παμε πιο περα.

      Διαγραφή
    2. https://youtu.be/CXFsWAkLoXQ

      Κεραμιδόγατος

      Διαγραφή