ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

Αλίμονό σου αν ξεχάσεις έστω και μία προσευχή !




 "...ο Σουίτερς αναφέροντας πάλι κεφάλαιο και στίχο (από το κοράνι) τους θύμισε ότι ο Μωάμεθ απαγορεύει την ιεροσύνη και τους ρώτησε γιατί αφού το Κοράνιο δηλώνει καθαρά ότι κάθε άνθρωπος θα πρέπει να πλησιάζει το θεό από μόνος του, το σύγχρονο Ισλάμ είχε γεννοβολήσει μια τέτοια εξουσιαστική ιεραρχία από αγιατολάχηδες, ιμάμηδες και μουλάδες.."
Απόσπασμα μίας παλιότερης μου ανάρτησης. Αφιερωμένης στους ζηλωτές, με όποιο λογότυπο κι αν επιλέγουν να μαρκάρονται, στις ξέχειλες από "ιερό φανατισμό" ορδές στο όνομα ουράνιων  τυράννων και των -συχνά αυτόκλητων- προφητών τους και  στους οπαδούς ενός θεού αιμοσταγούς, επεκτατικού κι εκδικητικού. Κομμένου και ραμμένου στα δικά τους "ανθρώπινα" μέτρα.
Και, όπως έχουμε επισημάνει ξανά, η σαρία δεν είναι απλώς ένα θρησκευτικό δόγμα και μια σειρά λατρευτικών τύπων που επιβάλλεται στους πιστούς να τους τηρούνε απαρέγκλιτα, αλλά πρόκειται για μια σειρά από κώδικες που ρυθμίζουν εν είδει αυστηρότατου νόμου κάθε εκδήλωση της ιδιωτικής και δημόσιας κοινωνικοπολιτικής ζωής.

Σύμφωνα με τον παραπάνω "παππούλη" που κηρύττει με τόσο πάθος, ο Αλλάχ  συγχωρεί, κατά κάποιον έστω τρόπο, αυτόν που προσεύχεται καθημερινά και ανελλιπώς, ασχέτως αν είναι δολοφόνος, βιαστής ή παιδόφιλος και δεν την χαρίζει με τίποτα σε όποιον ξεχνά να κάνει έστω και μια φορά την προσευχή του, ασχέτως αν είναι τύπος και υπογραμμός -υποδειγματικός άνθρωπος-  σε σχέση με το προηγούμενο κατακάθι, αλλά "πιστό κατακάθι".
Υποπτευόμαστε ότι η παραπάνω ρητορική έχει απήχηση και είναι βαθιά ριζωμένη στον ψυχισμό σε  πολύ μεγάλο κομμάτι των
θεοφοβούμενων φανατικών μουσουλμάνων στον πλανήτη. Οι οποίοι και έχουν εμποτιστεί απ΄τα γεννοφάσκια με το πνεύμα του φονταμενταλιστικού μίσους της περίφημης "τζιχάντ" και μάλιστα της λεγόμενης "μεγάλης τζιχάντ": δηλαδή της διάδοσης της πίστης τους με τη λεπίδα, διαφορετικά αλίμονο στον άπιστο που αρνείται να αποδεχτεί τη με το ζόρι "σωτήρια αλήθεια" του Αλλάχ και προφήτη Μωάμεθ!
 Ή με άλλα λόγια, για άλλη μια φορά στην αιματοβαμμένη από θρησκευτική μισαλλοδοξία και σκοταδισμό ανθρώπινη ιστορία -κάτι ξέρει και ο ρωμαιοκαθολικισμός με τους δεκάδες εκατομμυρίων νεκρούς ιθαγενείς, αλλά και "αιρετικούς",  με το σταυρό στο άλλο χέρι των κατακτητών και δολοφόνων- οι μονοθειστικές , πατριαρχικές, οργανωμένες θρησκείες "εξ αποκαλύψεως" δεν σταματούν να αποδεικνύουν το ιστορικά αυτονόητο. Ότι δεν παύουν και δεν θα πάψουν ν' αποτελούν ποτέ ισχυρό δείγμα μαζικής παράνοιας κι εκφυλισμού των ανθρώπινων κοπαδιών. Ακόμα και αν, όπως μας λένε διάφοροι, προωθηθεί ή ήδη προωθείται η οποιαδήποτε μιξαρισμένη μορφή τους σε "συσκευασία" διαπλανητικής πανθρησκείας για την εξυπηρέτηση των υπερ-εξουσιαστικών παγκόσμιων σχεδίων της "υπερ-ελίτ" .

Από τότε που εφευρέθηκαν ουράνιοι τύραννοι  οι άνθρωποι έχασαν κάθε έννοια διαχείρισης της ελευθερίας τους, ακολουθώντας τη θέληση εκείνων διαμέσου των εξουσιαστικών ιερατείων τους στη γη. Αλλά αυτό που επίσης απώλεσαν μαζί ήταν και η ψυχική τους υγεία..

Όσο για εμάς, μάς είναι απλά αδύνατο να συνυπάρξουμε με ανθρώπους που εμπνέονται από μια τέτοια "φιλοσοφία".

Ο Ένοικος...

Παραπέμπω και σε αυτή την ανάρτηση - Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΪΣΤΕΣ...

Tην εικόνα αυτή -με τα θεόπνευστα λόγια ενός ανώτατου Σαουδάραβα κληρικού για την αναπόσπαστη σχέση Ισλάμ και δουλείας- μας την έστειλε αρκετές ώρες μετά την πρώτη δημοσίευση ένας φίλος του μπλογκ και νομίζω ότι συνάδει με τον επίλογο αυτής της ανάρτησης και στο συμπέρασμα με το οποίο αυτός καταλήγει.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου