ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

Η "αθωότητα" μας έχει φάει, γενικώς...


Eίναι δυνατόν αυτά τα υποκείμενα να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για παιδιά, οποιασδήποτε πίστης; Εκτός και αν ακόμη και παιδικές θεατρικές παραστάσεις επιστρατεύονται ως μέσο στηλίτευσης και διαπόμπευσής τους, γιατί μόνο συμφορές μπορούν να φέρουν, τόσο στον μουσουλμανικό όσο και στον υπόλοιπο κόσμο...

Σχόλια: Το αυγό του ισλαμοφασιστικού φιδιού (της πιο νοσηρής και σκληροπυρηνικής εκδοχής του θελήματος του Γιαχβέ που μετονομάστηκε σε Αλλάχ) έχει σπάσει προ πολλού. Η ρητορική δηλητηριώδους μίσους, η οποία δεν μένει μόνο στα αιμοχαρή λόγια και μανιφέστα, ριζώνει στο μυαλό και την καρδιά των "μουτζαχεντίν" από την πιο εύθραυστη κόλας ηλικία κι απειλεί όλους τους "άπιστους" κι "αιρετικούς", εφόσον δεν "συμμορφώνονται" με τη θεϊκή παράκρουση.
Θεματική ενότητα εδώ: Ε!ΟΧΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΦΑΣΙΣΤΟ-ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΑΠΑ ΜΑΣ!
 Το παρακάτω άρθρο, αν ισχύουν όσα αναφέρει (λαμβάνοντας υπόψη και τις πολύπλευρες προεκτάσεις) και δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε το αντίθετο, είναι το λιγότερο ανησυχητικό (ναι! αυτό θα πει..."συμβολισμός"!)... 

ΥΓ: Να μην ξεχνάμε ότι το "ριζοσπαστικό Ισλάμ" του εξοπλισμένου κι εκπαιδευμένου από τη Δύση ΙSIS αλλά και της"Αλ Νούσρα"(το χρηματοδοτημένο από το City του Λονδίνου και αραβικές μοναρχίες συνονθύλευμα της ένοπλης συριακής αντιπολίτευσης και του κτηνώδους "αντάρτικου" κατά του Άσαντ, στην ουσία κατά του συριακού λαού!) εξυπηρετούσε και συνεχίζει να υπηρετεί τις επεκτατικές-οικονομικές ατζέντες μεγάλων γεωπολιτικών παικτών (Στο έλεος των φιδιών: "Η ιδέα ότι η Δύση πολεμάει το ISIS ξεπερνάει το γελοίο..!" και ΣΥΡΙΑ: το μεγάλο ξεβράκωμα! volume 2, ΚΑΙ Όσο το αισχρό ψέμα, η προπαγάνδα και η προβοκάτσια θα είναι παγκόσμιο καθεστώς, τόσο η ανθρωπότητα δεν θα έχει καμία ελπίδα για κανένα φωτεινό μέλλον...) Αλλά και σχέδια και βλέψεις "παικτρονίων". Βλ. μπάσιμο Τουρκίας με εισβολή στο κουρδικό και στην ουσία πολυφυλετικό αυτόνομο καντόνι του Αφρίν, καλώς ή κακώς ένα πείραμα που εξελίχθηκε σε πρότυπο κοινοτισμού, φεμινισμού και συνομοσπονδισμού στη Ροζάβα της Β. Συρίας. Σε πεδία μαχών όπου οι Κούρδοι μαχητές και μαχήτριες του YPG είχαν στριμώξει με μεγάλη γενναιότητα, όπως και  στο ηρωικό Κομπανί (Βίντεο για τον γενναίο αγώνα των Κούρδων στο Kobane ενάντια στα λυσσασμένα σκυλιά του ΙΚΙΛ ή ISIS, όργανα των γεωπολιτικών σχεδίων της Δύσης, ) τις ορδές των βιαστών -αρχαιοκάπηλων-λαθρεμπόρων πετρελαίου μέσω Τουρκίας-παρανοϊκών φονιάδων του ISIS και των άλλων "μουτζαχεντίν"-παραγόντων χρήσιμης για κάποιους αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή.. Δεν πάει άλλωστε πάρα πολύς καιρός από τις καταγγελίες Κούρδων για περίθαλψη τραυματιών του ISIS σε νοσοκομεία του "Ερντογανιστάν".........


Μια ‘αθώα’ αναπαράσταση, στη Ξάνθη

Βούιξε το διαδίκτυο από την αποκάλυψη της ιστοσελίδας Τουρκικά Νέα (tourkikanea.gr), για το περιεχόμενο μιας θεατρικής αναπαράστασης, στην οποία έπαιξαν μικρά παιδιά της μειονότητας, στο χωριό Γλαύκη της Ξάνθης, παρουσία του υποπροξένου της Κομοτηνής, Ιμπραήμ Σακλί, και του μουφτή που έχρισαν παρανόμως οι μηχανισμοί του προξενείου, Αχμέτ Μετέ. Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν, έδειχναν μικρά παιδιά με σπαθιά στα χέρια, και το ψεύτικο χαρακτηριστικό μούσι των φονταμενταλιστών ισλαμιστών, να αποκεφαλίζουν κάποια είδωλα φτιαγμένα από χαρτόνι.

Προφανώς, οι συνειρμοί με ό,τι έκανε από τις αρχές του 2010 στη Συρία το Ισλαμικό Κράτος εναντίον των ‘απίστων’ αιχμαλώτων του
είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Η δε παρουσία στην εν λόγω γιορτή του… υποπρόξενου, και του ψευδομουφτή απέδιδε και μια αύρα ‘επισημότητας’. Η γιορτή δεν τελέστηκε από κάποιους ‘ακραίους κύκλους’ αλλά από τους κύκλους του προξενείου, πράγμα που σημαίνει στην περίπτωσή μας ότι οι δύο αυτοί κύκλοι ταυτίζονται.
Η δημοσιοποίηση του ζητήματος, ενόχλησε ιδιαίτερα αυτούς τους κύκλους, και η αντίδρασή τους υπήρξε άμεση. Καταγγέλοντας
διασπορά ψευδών ειδήσεων, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, που σύμφωνα με την ιστοσελίδα Xanthi2 παραβρέθηκε σ’ αυτή τη γιορτή, έγραψε ότι «απλώς» επρόκειτο για μια θεατρική παράσταση που συμβολίζει το τέλος της ειδωλολατρείας και την αρχή του Ισλάμ στη Μέκκα. Πιο οξύς, ήταν ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Μεστάν Ουμίτ, ο οποίος εν μέσω ύβρεων ανακάλυπτε μίσος και ρατσισμό.

Οι ισχυρισμός τους όμως περισσότερο επιβεβαιώνει, παρά διαψεύδει το αρχικό δημοσίευμα, κι αυτό, γιατί κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για κάτι περισσότερο από μια θεατρική παράσταση με ιστορικό συμβολισμό. Το ζήτημα, βέβαια, είναι σε τι νοοτροπίες και πρακτικές εκπαιδεύονται τα νέα παιδιά που υποβάλλονται σε αναπαραστάσεις με τέτοιο περιεχόμενο, δοθέντος του γεγονότος ότι στην συγκεκριμένη συγκυρία οι συνειρμοί με τους (μη θεατρικούς) αποκεφαλισμούς, είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Και στη ναζιστική Γερμανία, εξάλλου, τον ‘αθώο’ Λόεγκριν αναπαριστούσαν στα σχολεία, με το καθεστώς, όμως, να του αποδίδει έναν όχι και τόσο ευγενικό συμβολισμό. Εξάλλου, όπως γράφει και η ιστοσελίδα των «Τουρκικών Νέων», δεν έχει υπάρξει προηγούμενο αντίστοιχης θεατρικής αναπαράστασης, που να συμμετέχουν παιδιά από το εσωτερικό της Τουρκίας.

Φυσικά, η γνωστοποίηση του συμβάντος θα έπρεπε να έχει προκαλέσει αντιδράσεις και την καταδίκη τέτοιων τελετουργικών μίσους. Μάλιστα, όχι μόνον από την επίσημη πολιτεία, αλλά και από τους ίδιους τους βουλευτές της μειονότητας, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Η κοινωνία που μαθαίνει στα παιδιά της τις αξίες της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας, βάζοντάς τα να αναπαριστούν θεατρικά τον χωρό του Ζαλόγγου (τον οποίο έξυπνοι έχουν αποκαλέσει ως ‘μύθο’, ενώ κατά τα άλλα εκθειάζουν στ’ όνομα της ανεκτικότητας πρακτικές όπως αυτές της Γλαύκης στην Ξάνθη), δεν μπορεί να ανέχεται θεατρικά «αποκεφαλισμού των ειδώλων» την στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή, οι φαιοχίτωνες του ισλαμικού ολοκληρωτισμού κόβουν –διόλου θεατρικά– τα κεφάλια των «ειδωλολατρών», τελεία και παύλα.

ειδησεογραφική ομάδα ardin-rixi.gr

το παραπάνω άρθρο το δανειστήκαμε από εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου