ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ "ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΠΙΛΟΤΟ"...;

Πριν μιλήσουμε για τις χθεσινές μεγάλες πυρκαγιές στην Αττική, που συνεχίζονται ακόμη, ας ξεκινήσουμε με κάποια "λόγια παρηγοριάς", από ποιον άλλον; Έναν εκπρόσωπο της ελληνικής Εκκλησίας και κομιστή θεϊκής αγάπης: Αμβρόσιος: Θεία δίκη η πυρκαγιά για έναν άθεο πρωθυπουργό Ή: Με άλλα λόγια ο "καλός θεός" τιμώρησε τον "άθεο πρωθυπουργό", όχι σε προσωπικό επίπεδο αλλά μέσω των θανάτων και των σοβαρών τραυματισμών δεκάδων αθώων ανθρώπων!

Οι προσπάθειες εποχιακών και μόνιμων πυροσβεστών του "αποψιλωμένου" ελληνικού πυροσβεστικού Σώματος, κι εθελοντών, αν και γενναίες κι άξιες θαυμασμού είναι, δυστυχώς, τις περισσότερες των φορών άνισες...

Χθες το βράδυ καθηλώθηκα στην τηλεόραση τόσες ώρες όσες δεν το'χω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Βλέποντας σκηνές που θύμιζαν υπερπαραγωγή χολυγουντιανής ταινίας καταστροφής, σε live ρεπορτάζ κυρίως από την απίστευτης εξέλιξης πυρκαγιά (θα εξηγήσουμε μετά τους λόγους ) στις περιοχές του Νέου Βουτζά και του Ματιού Ραφήνας, με οικισμούς που δεν έχουν να κάνουν μόνο με εξοχικές αλλά και μόνιμες κατοικίες. Οι οποίες ξεκινούν από τις πλαγιές και τους πρόποδες αυτής της πλευράς της Πεντέλης και φτάνουν μέχρι τις διάφορες παραλίες, όπως το Κόκκινο Λιμανάκι. Το στόμα μου είχε πάθει κάτι σαν αγκύλωση και είχε μείνει ανοιχτό, παραλίγο να καταπιώ και τις μύγες των υψηλά ιστάμενων κι αρμοδίων έως και τον prime minister, που βούιζαν εμφανώς αμήχανα και θλιβερά και προσπαθούσαν στο "επιχειρησιακό κέντρο" που στήθηκε και μπροστά στις κάμερες να ερμηνεύσουν τι;
ΤΗΝ EΛΛΕΙΨΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣMOY, THN ΑΣΥΝΕΝΝΟΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΛΙΓΩΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΑΡΧΩΝ; (θα εξηγήσουμε παρακάτω) Ακούστηκε και φράση περί "ασύμμετρου φαινομένου"...Και γι'αυτό θα μιλήσουμε μετά, ενώ ακούστηκαν και κάτι άλλες κυβερνητικές ατάκες για "περιουσίες που ξαναγίνονται" στη χώρα της σαρωτικής φτωχοποίησης, των δεκάδων πλειστηριασμών κατοικιών κι οτιδήποτε άλλου μπορεί να "απαλλοτριωθεί" (SUCCESS HORROR STORY) και των υπέρογκων φόρων και της εκποίησης δημόσιου πλούτου. Γνωρίζουν ενστικτωδώς οι πολίτες ότι στη χώρα του ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟΥ ΧΡΕΟΥΣ-ΑΠΑΤΗΣ αν βρεθούνε άστεγοι κανένας αρμόδιος δεν θα σταθεί ουσιαστικά και με έμπρακτο ενδιαφέρον πάνω από το κεφάλι τους, παρά τις όποιες αρχικές κινήσεις για τα "μάτια του κόσμου". Γιατί το ΜΕΤΑ είναι αυτό που μετράει και κάνει τη διαφορά και γι'αυτό πολλοί δεν έφευγαν (και σε Κινέτα και Νέο Βουτζά και όπου αλλού και παλιά και τώρα και στο μέλλον) και δεν φεύγουν από τα απειλούμενα σπίτια τους και πασχίζουν μόνοι τους, αν χρειαστεί λόγω ελλιπούς προσωπικού του πυροσβεστικού σώματος, να αντιμετωπίσουν ακόμη και με μπουκάλια νερού τις φλόγες...Με, όχι σπάνια, τραγικά αποτελέσματα, όπως είναι λογικό.

Δορυφορική εικόνα από τη μεγάλη φωτιά στην Κινέτα
 Για να ψάξουμε κάποιες βαθύτερες αιτίες της δυσκολίας αντιμετώπισης και κατάσβεσης των μεγάλων πυρκαγιών σε Γεράνεια Όρη, Κινέτα, Κάλαμο  και Νταού Πεντέλης (όπου εκεί οι φλόγες ξεκίνησαν από μια δύσβατη, όπως ακούστηκε, χαράδρα όπου δεν υπήρχε και αυτοκινητόδρομος για να πεις ότι φταίει αναμμένο τσιγάρο ασυνείδητου οδηγού και με τη φορά των ισχυρότατων ανέμων διήνυσαν μια πολύ μεγάλη απόσταση κι έφτασαν σε χρόνους-ρεκόρ ως το Μάτι - τι κάνει νιάου νιάου στα ελληνικά πάνω στο βουνό; μήπως ο εμπρηστικός μηχανισμός του εμπρηστή που μαθαίνει ξένες γλώσσες;), θα ανατρέξουμε σε στοιχεία που έχουν επισημανθεί ένα χρόνο πριν και πάλι καλοκαίρι, του 2017, με τις ως συνήθως πυρκαγιές, αλλά χωρίς τότε κόστος σε ζωές:
α) Ο απαρχαιωμένος στόλος της Πυροσβεστικής και τα ελληνικά παράδοξα
(" Οι μεγάλες πυρκαγιές που κατέκαψαν ανυπολόγιστες εκτάσεις με παρθένο δάσος αλλά και περιουσίες πολιτών στην Ανατολική Αττική ανέδειξαν για μία ακόμα φορά τη «γύμνια» του κρατικού μηχανισμού και τις τεράστιες ελλείψεις που δεν μπορούν να καλυφθούν από τον ηρωισμό και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος Ο στόλος της πυροσβεστικής είναι απαρχαιομένος και το προσωπικό της υπηρεσίας μειωμένο. Στη διάθεση μας υπάρχουν 20 Canadair εκ των
οποίων διαθέσιμα είναι μόλις τα 9 αφού τα υπόλοιπα 11 είναι παροπλισμένα λόγω τεχνικών βλαβών. Το στόλο του πυροσβεστικού σώματος εμπλουτίζουν 3 ελικόπτερα τύπου "Έρικσον" και τέσσερα "Σινούκ". Επίσης, στην αρχή του καλοκαιριού η Ελλάδα διεξήγαγε διαγωνισμό για ενοικίαση 7 ελικοπτέρων τύπου "Καμόφ". Όμως αντί για τα 7 παραλάβαμε 5. Τα υπόλοιπα δύο θα παραληφθούν το επόμενο διάστημα αν και πλέον το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος."
β) Σήμα κινδύνου από την Πυροσβεστική: Ανοχύρωτη η χώρα στις πυρκαγιές («Ο καύσωνας αφαιρεί την υγρασία και αυξάνει την καύσιμη ύλη στα δάση. Αυτό σε συνδυασμό με τις ελλείψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα. Ας ελπίσουμε να μην κληθούμε να αντιμετωπίσουμε κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Πορτογαλία».Η φράση αυτή, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, ανήκει σε αξιωματικό του Πυροσβεστικού Σώματος, ο οποίος προσθέτει ότι η Αττική, δέκα χρόνια μετά τον πύρινο όλεθρο στην Πάρνηθα, είναι πιο αποψιλωμένη σε πυροσβεστικό προσωπικό από οποιαδήποτε άλλη χρονιά.)

Να λοιπόν που βγήκε προφητικός εκείνος ο αξιωματικός της Πυροσβεστικής!

ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ , ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΚΑΘΕ ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΜΕΤΡΑ, ΔΙΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΑ ΥΠΕΡΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΙ ΖΩΤΙΚΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ-ΦΑΝΑΡΙ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΕΙ ΤΟΝ ΣΤΟΛΟ ΤΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ; (που στην Κινέτα και φέτος κάμποσα δεν κατάφεραν να απογειωθουν λόγω των γνωστών τεχνικών θεμάτων...) ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗΣ ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΟ (ρισκάρουν τη ζωή τους σε πολλές μα πάρα πολλές περιπτώσεις!) ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ;
Δηλαδή η ανείπωτη τραγωδία της Ηλείας του 2007, με δεκάδες απανθρακωμένους κι εγκλωβισμένους νεκρούς (ανάμεσά τους γονείς με παιδιά αγκαλιά) και χωριά που σβήστηκαν σχεδόν από το χάρτη, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΓΙΝΕ ΜΑΘΗΜΑ; Η απάντηση είναι όχι! Και μάλιστα χρήματα που μαζεύτηκαν, με εράνους όπου συμμετείχαν πολλοί απλοί και ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι, για να αντιμετωπισθούν οι ανάγκες των πυροπαθών τότε, "χάθηκαν κάπου στη διαδρομή προς αυτούς": Σκάνδαλο: "Εξαφανίστηκαν" τα λεφτά των πυρόπληκτων της Ηλείας!...
Αθάνατο ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ με τα πωρωμένα λαμόγια σου!

Και η νέα φετινή τραγωδία αποδεικνύεται πολύ χειρότερη σε σχέση με εκείνη της Πελοποννήσου πριν 11 χρόνια.
 Οι σύνδεσμοι που αλιεύσαμε από ένα, ως δείγμα, ειδησεογραφικό σάιτ είναι αποκαρδιωτικοί:

ΑΣ επικεντρωθούμε στη συνέχεια στην ασύληπτων διαστάσεων καταστροφή στο Μάτι Ραφήνας και τις γύρω περιοχές:
ΚΑΜΜΕΝΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΔΑΣΟΣ-ΠΝΟΗ ΖΩΗΣ, ΖΩΑ, ΣΠΙΤΙΑ, ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΥΚΝΟΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΝΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΣΥΛΗΠΤΗ ΚΟΛΑΣΗ ΠΥΡΟΣ, ΜΕ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΕΣ ΝΑ "ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΠΟΝΤΙΚΙΑ" (σύμφωνα και με τη φράση αυτοπτών μαρτύρων-παθόντων). Πραγματικά μία σύγχρονη Πομπηία, χωρίς να μεσολαβήσει έκρηξη ηφαιστείου! Έφτανε, να υποθέσουμε, ένα καλά υπολογισμένο σχέδιο που όπως φαίνεται ήθελε εκτός απ'την καταστροφή και αίμα ανθρώπινο; ("Ασύμμετρο φαινόμενο", όπως το έθεσε και ο κ.πρωθυπουρός, έτσι δεν είναι;)
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟΤΙΜΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 60, ΟΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΛΟΙ, ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 170 ΜΕ 11 ΔΙΑΣΩΛΗΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΒΕΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΑΝΘΡΑΚΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ: όπως ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΚΑΜΜΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΜΗΤΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΣΕ ΣΠΙΤΙ, 26 ΑΤΟΜΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΠΥΚΝΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΜΕΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ή ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΕ Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ "ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ" ΤΑ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΑ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ  ΠΟΛΛΟΙ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΩΡΕΣ (θα μιλήσουμε μετά για την καθυστέρηση διάσωσης εγκλωβισμένων σε παραλίες απο σκάφη του Λιμενικού) ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΝ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΣΥΡΑΝ ΩΣ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑΝ ΓΚΡΕΜΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΣΑΚΙΖΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΥΝ (ανάμεσά τους ηλικιωμένοι και παιδιά "ναυαγοί" σε "ναυάγιο" που έλαβε χώρα στη στεριά!)...Γεγονότα που το καθένα αποτελεί μια απίστευτη προσωπική τραγωδία, η οποία ίσως και να μπορούσε, αν όχι να αποφευχθεί, έστω έστω να μετριαστεί!
 Τι εννοούμε;

Γεγονότα:
Μαρτυρία κατοίκων της περιοχής, όπως άκουσα σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ χθες το βράδυ, μίλησαν για τη φωτιά ψηλά στην Πεντέλη που έβλεπαν απ'το μπαλκόνι του σπιτιού τους και σε μια απόσταση 2,5 με 3 χιλιόμετρα από αυτούς. Και ξαφνικά, λόγω και των μανιασμένων ανέμων, μέσα σε 15 με 20 περίπου λεπτά οι φλόγες είχαν φτάσει στην αυλή τους! (Ολόκληρες γειτονιές κατακάηκαν και μέσα στα δρομάκια ή τα σπίτια τους διαδραματίστηκαν αρκετές πολύ δραματικές ιστορίες τρόμου, απελπισίας και φριχτών θανάτων...)
 Μέχρι και λίγο πριν νυχτώσει έβλεπες μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα στη λεωφόρο Μαραθώνος, στο ύψος αυτης της περιοχής. (Αρκετοί ίσως να καθηλώθηκαν μέσα στα αμάξια τους, πηγαίνοντας προς Σχοινιά και Μαραθώνα ή προς Αθήνα. Η πύρινη λαίλαπα πέρασε τη λεωφόρο Μαραθώνος, όπως κατέβαινε από την πλαγιά και κατευθύνθηκε προς τις παραλίες χαμηλά, πιθανώς από φλεγόμενα κουκουνάρια και κλαδιά με σπίθες που εκτοξεύονταν από τη μία πλευρά του δρόμου προς την άλλη, σε μια κατάφυτη περιοχή)...
 Μαρτυρίες των πολλών ευτυχώς διασωθέντων, που περισυνελέχθηκαν από σκάφη του Λιμενικού αλλά και ιδιωτικά σκάφη και ψαροκάικα (η αλληλεγγύη μεταξύ των απλών ανθρώπων είναι ζωτικής φύσης, πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις!), είτε από τη θάλασσα μέσα είτε από τις παραλίες όπου οι φλόγες χόρευαν πίσω στα βράχια μην έχοντας κάτι να κάψουν αλλά πνίγοντάς τους με τον καπνό και με τον καυτό αέρα. Κάνοντας την ατμόσφαιρα ασφυχτική και πολλοί να βουτάνε στη θάλασσα με τα 8 μπωφόρ και τα κύματα να χορεύουν, μετατρέποντας αυτή τη θαλάσσια περιοχή σε "στοιχειωμένη" (ποιος θα 'θελε να πάει ξανά να κολυμπήσει εκεί που πνίγηκαν τόσοι, μεγάλοι και μικροί και ίσως το νερό ξεβράζει πτώματα για πολύ καιρό, σύμφωνα και με την εκτίμηση δημοσιογράφου καναλιού που έμενε στην περιοχή κι έπεσε στη θάλασσα για να σωθεί και έμεινε εκεί μες στο σκοτάδι για ώρες πριν βγει προς τα έξω, ακούγοντας γύρω του φωνές συνανθρώπων...). ΌΛΕΣ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΕΙΤΕ "ΝΑΥΑΓΩΝ" ΕΙΤΕ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΒΟΥΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΙΑ ΛΙΓΗ ΔΡΟΣΙΑ, ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΕΣ ΩΡΕΣ  (3 έως 4 περίπου ώρες κατά μέσο όρο) ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΣΚΑΦΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΝ ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΟΚ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΟΛΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ! Φυσικά και η επέμβαση σκαφών του Λιμενικού κι όχι μόνο (που τα πληρώματά του έκαναν ό,τι μπορούσαν όλη νύχτα σχεδόν) αποδείχτηκε σωτήρια για πάνω από 700 ανθρώπους στις παραλίες Ραφήνας.

Πάμε τώρα στις απορίες:

Πού ήταν κατ'αρχήν η Περιφέρεια; Σε συνεργασία με όλες τις εμπλεκόμενες Αρχές; Είχαν παρθεί στοιχειώδεις προφυλάξεις, π.χ. περιπολίες σ΄ επίφοβες δασικές εκτάσεις, σε μία μέρα που όλοι μιλούσαν για αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς, λόγω των σφοδρότατων ανέμων σε συνδυασμό με υψηλές θερμοκρασίες και σε περιοχές (πχ Πεντέλη κι ευρύτερος χώρος) που έχουν πληγεί (ή γίνει στόχος) και τόσες μα τόσες φορές στο παρελθόν! Και όπως φαίνεται, ουσιαστικά δεν υπήρχαν και "ζώνες ανάσχεσης πυρκαγιάς" στις πλαγιές απ'όπου πέρασε με μένος η φωτιά, για να σαρώσει τους πάντες και τα πάντα...

Γιατί ενώ με τους τρελούς ανέμους να λυσσομανάνε κι ενώ οι φλόγες άρχιζαν και χόρευαν στις πλαγιές του βουνού (πριν κατέβουν αστραπιαία προς τα κάτω) που βλέπει προς τη λεωφόρο Μαραθώνος, οι έμπειροι σε τέτοιες (συνηθισμένες δυστυχώς για την Ελλάδα ) περιπτώσεις αξιωματούχοι Πυροσβεστικής, σε συννενόηση με την Αστυνομία: δεν έλεγξαν αποτελεσματικά την κυκλοφορία, από την πρώτη σχεδόν στιγμή που ξέσπασε η φωτιά στην περιοχή Νταού Πεντέλης και οι βορειοδυτικοί πολύ δυνατοί άνεμοι έδειξαν προς τα πού την κατευθύνουν; Και δεν κινητοποιήθηκαν συγχρόνως με προσωπικό σε οχήματα και ντουντούκες ώστε να ειδοποιήσουν τους κατοίκους, στις περιοχές που φλέρταρε απ'το βουνό η φωτιά, να εκκενώσουν άμεσα τις κατοικίες τους και την περιοχή; Μήπως πίστευαν ότι τουλάχιστον θα μπορούσαν να σταματήσουν τη φωτιά στο όριο της κεντρικής λεωφόρου πριν αυτή πηδήξει απέναντι, όπου και ολοκληρώθηκε το πιο σκληρό ανθρώπινο δράμα;

  Και δεν γινόταν αλλιώς; Δηλαδή, δεν είχε πληροφορίες το Λιμενικό(η ηγεσία του), σε συνεννόηση με το "δίκτυο" ή τα  "συγκοινωνούντα δοχεία" Πυροσβεστικής-Αστυνομίας-ΜΜΕ (που κάλυπταν στενά από την πρώτη κιόλας στιγμή τα γεγονότα)-αυτοπτών μαρτύρων, ότι πάρα πολλοί άνθρωποι, οικογένειες ολόκληρες, κατευθύνονταν αλλόφρονες προς τις παραλίες για να σωθούν από την επίγεια κόλαση κι ότι αρκετοί από αυτούς έπεφταν στη θάλασσα (ακόμα και με πολύ μικρά παιδάκια), ακόμη κι από μεγάλα ύψη, για να βρούνε σωτηρία μέσα στα κύματα; Δεν μπορούσαν να αντιδράσουν όσο πιο άμεσα γίνεται κι επέβαλαν οι τραγικότατες συνθήκες και σε άμεση συννενόηση με το Πολεμικό ναυτικό εφόσον κρινόταν αναγκαία η συνδρομή από την πρώτη στιγμή; Έπρεπε να δώσουν άνιση μάχη για ώρες με τα κύματα οι άνθρωποι, με ό,τι αυτό αποδείχτηκε (και θα συνεχίσει να αποδεικνύεται δυστυχώς και τις επόμενες ώρες) πως συνεπάγεται ή να παραμένουν τρομοκρατημένοι, μισοκαμμένοι και με δυσκολίες στην αναπνοή, στις μικρές και μεγάλες παραλίες της περιοχής, μέχρι να φανούν τα σωτήρια (κυριολεκτικά) σκάφη;

Ίσως να κάνουμε και λάθος, αλλά αυτές οι απορίες στερούνται οποιασδήποτε βάσης;

Κι όταν χθες το βράδυ, ο πρωθυπουργός μιλούσε στην τηλεόραση για "ασύμετρο φαινόμενο", αν τυχόν έχει πληροφορίες ή και αποκτήσει στην κατοχή του αποδεικτικά στοιχεία, ακόμη και σοβαρές ενδείξεις, για το ποιοι θέλανε να προκαλέσουν τέτοιο κακό (και για ποιους λόγους) θα πρέπει να τα δημοσιοποιήσει σύντομα. Έστω και σαν φόρο τιμής στη μνήμη τόσων νεκρών, ή σωστότερα ως χρωστούμενο προς αυτούς και τους συγγενείς, νεκρούς που συνεχίζουν να αυξάνονται...

ανιχνευτής

Κλείνουμε με αυτό, που βρήκε και μας έστειλε απ'το facebook αναγνώστρια του μπλογκ, για μια υπόθεση στη φλεγόμενη από χθες
Κινέτα, μια υπόθεση την οποία δεν γνωρίζαμε (φυσικά και δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε με σιγουριά σε ένα τέτοιο ερώτημα όπως αυτό παρακάτω) :

ΥΓ: Κοίτα που φθάσαμε, να πιάνουμε τους εαυτούς μας να λένε: ωχ! το καλοκαίρι έχει ακόμη δρόμο μπροστά του!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου