ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

To κατάλληλο τραγούδι για τον πρίγκιπα κι ό,τι αυτός και η φαμίλια του εκπροσωπεί


 Έφτασε λοιπόν στη διαχρονική αγγλοσαξωνική αποικία ο γιόκας της βασίλισσας με τη φρεγάτα του μαζί. Και η εκλεγμένη  ηγεσία των ιθαγενών τον υποδέχτηκε με τιμές αρχηγού κράτους. Στην εποχή της "δημoκρατίας" (και καλά) έχουν και παραέχουν πέραση, κύρος, γόητρο και απαιτήσεις για υποκλίσεις και γλειψίματα οι λεγόμενοι γαλαζοαίματοι, απ'οτι φαίνεται. Γιατί όχι; Στην εποχή της απορρύθμισης των υποδομών λόγω μονοπωλίων και δικτατορίας των "ελεύθερων αγορών", λόγω ιδιωτικοποίησης των πάντων και δραματικών περικοπών των κοινωνικών παροχών, κληροδοτήματα και της φιλοσοφίας και της διδασκαλίας του διαβόητου νομπελίστα οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν (*) και της "Σχολής του Σικάγου", οι βασιλικοί κυφήνες είναι ένα είδος συμβόλου της οικονομικής και στρατιωτικής αποικιοκρατίας εις βάρος των λαών.


Διαβάζω: Πόσα εκατομμύρια ευρώ πληρώνουν για τη βασίλισσα Ελισάβετ και το σόι της οι Βρετανοί φορολογούμενοι και διαπιστώνω ότι " σύμφωνα με την Telegraph, το εισόδημα -χρηματοδότηση από τους φορολογουμένους- της βασίλισσας θα αυξηθεί φέτος κατά 6,5%, αφού η Ελισάβετ και η οικογένειά της θα λάβουν 42,8 εκατ. λίρες, από 40,1 εκατ. λίρες που πήραν πέρυσι"
Και ψάχνοντας κι εδώ στο μπλογκ πέφτω πάνω σε κάτι πολύ ενδιαφέρον για την πραγματική ισχύ κι εξουσία του βρετανικού γαλαζοαίαματου παρασιτισμού, της αυτοκρατορικής εκείνης κτηνωδίας που έχει εκχυδαΐσει, ρημάξει κι αιματοκυλήσει τον πλανήτη όσο λίγοι του είδους : Πόσο πραγματικά απελευθερώθηκαν οι Αμερικανοί πολίτες από το βρετανικό στέμμα;
 
 Αριστερά της Ελλάδας σου δόθηκε μια τελευταία ευκαιρία να κάνεις μια επαναστατική κίνηση, εκπλήσσοντας την υφήλιο που στενάζει κάτω από την μπότα του πιο κυνικού κι επιθετικού καπιταλισμού που είδε ποτέ ο πλανήτης κι εσύ την άφησες να φύγει μέσα από τα ξύλινα σαν τη γλώσσα χέρια σου:

Μήπως τελικά η στρατιωτική μπάντα στο αεροδρόμιο έπρεπε να υποδεχτεί τον αιώνιο γιο της βασιλικής γηραιάς μάγισσας με ένα άλλο πιο κατάλληλο μουσικό κομμάτι; Σε τιμητική διασκευή ενός παλιότερου γνωστού πανκ τραγουδιού, που στα τέλη της δεκαετίας του 1970 προκαλούσε ρίγη αγανάκτησης στους Bρετανούς φλούφληδες φανς (δεν ήταν τότε, δεν είναι και τώρα καθόλου λίγοι) των γαλαζοκώληδων του Μπάκιγχαμ, με την εμβληματική του ασέβεια.
 

 "God save the queen
The fascist regime
They made you a moron
A potential H bomb
God save the queen
She's not a human being
and There's no future
And England's dreaming
Don't be told what you want
Don't be told what you need
There's no future
No future
No future for you "

Rohalas

μας το'στειλε ο φίλος μας "rohalas"
(Διαβάστε και αυτό, έτσι για να κάνουμε και λίγα μη επίσημα ιστορικά μαθήματα: ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ -ΟΧΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ- ΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ : Ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός ως κύρια αιτία τού κατοχικού λιμού 1941-΄42 στην Ελλάδα )
 (*)Σιγά μη δεν τον βράβευαν κιόλας! Μίλτον Φρίντμαν: ένα από τα μεγαλύτερα καθάρματα της σύγχρονης Ιστορίας και ίνδαλμα ή γκουρού πάρα πολλών "καταξιωμένων" οικονομολόγων των τελευταίων καταστροφικών δεκαετιών...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου