ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 7 Απριλίου 2018

ΤΟ ΑΦΡΙΝ ΕΠΕΣΕ - ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ...


During the Spanish Civil War, dozens of Basque Children called Salford their home, specifically the Friends Meeting House (now British Legion) on Langworthy Road. Their homes and families had been destroyed in some of the first ever air raids in history. 

A poster at the time warned "If you tolerate this your children will be next". The prophecy came true when Nazi planes, trained from bombing the Spanish, bombed Britain. The Basque Children became refugees again when they were evacuated from Salford, crying when the bus arrived to take them from their adopted home, along with thousands of Salford's children.
 The Spanish Republic was destroyed by fascism because it was creating a secular, feminist, egalitarian, Socialist society.
Just like in Spain, in Kurdish Syria they are trying to create a society where men and women are equal, democracy is normality and all religions and ethnicities are tolerated.This is why Turkey and it's Jihadist allies are trying to destroy it.


Sadly, it appears that today in Afrin democracy has been replaced by totalitarian extremism as Turkish and Jihadist forces have captured the main City. Solidarity with the people of Afrin!

Πηγή - source: manchesterantifascists

Κι από εμάς:
Mπορεί τα ανεξάρτητα κουρδικά καντόνια της Ροζάβα (ένα από αυτά είναι και το Αφρίν, που δέχτηκε την επίθεση των Τούρκων, πλαισιωμένων από τα ηττημένα αλλά αναθαρρημένα στη συνέχεια τζιχαντιστικά κτήνη, βεβαίως) να εξυπηρετούσαν την απόφαση των ΗΠΑ για κουρδική συνοριοφυλακή στη Β. Συρία. Όμως: το πολιτικό πείραμα στο οποίο προχώρησαν οι Κούρδοι του YPG, σ'ένα εκπληκτικό μοντέλο αυτοοργάνωσης, κοινοτισμού και αρμονικής συνύπαρξης διαφορετικών λαοτήτων και θρησκειών, δεν είχε και έχει προηγούμενο! Μπαίνοντας σίγουρα και στο μάτι των ΗΠΑ, που όποτε διαπιστώνουν δείγματα σοβαρής δημοκρατικής διακυβέρνησης (και μάλιστα αμεσοδημοκρατικών οριζόντιων δομών) φρίττουν. Όπως φρίττει κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη (που δύναται και να υιοθετεί και το ρόλο του πολέμιου έως αντίπαλου δέους στην αποικιοκρατία και αναλγησία της Δύσης), η οποία συνδέεται με πολυεθνικά οικονομικά συμφέροντα και επιθετική διείσδυση αυτών σε τοπικές οικονομίες. Όπως φρίττει και κάθε σεκταριστική  ιδεολογική λογική που θεωρεί πως της ανήκει το μονοπώλιο στην επανάσταση και στην έννοια του λαϊκού αγώνα.  
Ένας, λοιπόν, λόγος ίσως επιπλέον (δεν είναι ο μόνος φυσικά, με τα κολοσσιαία γεωπολιτικά συμφέροντα που παίζονται στο κολαστήριο της Συρίας, με μεγάλους παίκτες και πιόνια αυτών) που στην ουσία οι ΗΠΑ συναίνεσαν  στην στρατιωτική επίθεση των Τούρκων στο καντόνι της Ροζάβα; Αλλά και οι Ρώσοι φρόντισαν από την πλευρά τους να ανοίξουν το δρόμο στα τουρκο-τζιχαντιστικά ασκέρια...

Συνδεση με αυτό:
ΚΑΝ'ΤΟ ΟΠΩΣ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ; Το ιστορικά πρωτοποριακό κοινωνικό πείραμα αυτο-οργάνωσης, αυτο-διαχείρισης και φεμινιστικής επανάστασης της ΡΟΖΑΒΑ!
(αν το'χεις ήδη διαβάσει θυμήσου το ξανά, αν όχι, τότε αξίζει να ρίξεις μια ματιά!)


και ας μην ξεχνάμε: Τιμή στην Anna Cambell !!! 

και παίρνουμε δύναμη με λόγια σαν αυτά: Το κουρδικό γυναικείο κίνημα κάνει ένα ιστορικό κάλεσμα προς τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου