ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Οι φωτιές που ανάβουν...


Οι φωτιές που ανάβουν (και που πολύ δύσκολα σβήνουν) έχουν τόσο φυσικούς όσο και ηθικούς αυτουργούς...

2 φωτογραφίες όσο χίλιες εικόνες

 A man stands in front of an oil fire burning in the Qayyarah area during the operation to recapture the Iraq’s second largest city of Mosul from ISIS, on October 19, 2016. (Yasin Akgul/AFP/Getty Images)

Ένας άντρας στέκεται μπροστά σε μια φλεγόμενη πετρελαιοπηγή στην περιοχή Qayyarah, κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ιρακινού στρατού ανακατάληψης από τον ISIS της Μοσούλης, δεύτερης σε μέγεθος πόλης (και τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας, φυσικά)- 19 Oκτωβρίου 2016 - το είδαμε ΕΔΩ
( Και ποιοι ως τώρα εκπαίδευσαν, εξόπλισαν και στήριξαν, εκτός από αραβικά "πριγκιπάτα" και την Τουρκία, τους παρανοϊκούς δολοφόνους, βιαστές, δουλέμπορους και αρχαιοκάπηλους του ISIS, δημιουργώντας ένα ασύλληπτο χάος και καταστροφική διαρκή βόμβα στη Μέση Ανατολή, μετά και τη γεωπολιτική μαύρη τρύπα στη Λιβύη και γενικότερα στη Βόρειο Αφρική;
ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ "ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ": " Ο ψεύτικος πόλεμος του Ομπάμα ενάντια στο ισλαμικό κράτος (ISIS), το οποίο προστατεύεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της "
The War on ISIS is a Farce - Ο "πόλεμος" ενάντια στον ISIS είναι μια φάρσα!)



Xαρακτηριστική φωτογραφία της υποψήφιας για το προεδρικό χρίσμα των ΗΠΑ και γνήσιας εκφράστριας του "Λόμπυ του Πολέμου", το οποίο λύνει και δένει μέσα στα ανάλογα αμερικανικά υπουργεία (πχ Άμυνας) και στο Κογκρέσο και επηρεάζει μεγάλο μέρος των ΜΜΕ. Θυμίζουμε την αεροπορική επίθεση των ΗΠΑ, στα μέσα του Σεπτέμβρη, κατά των στρατιωτικών δυνάμεων του Άσαντ στη Συρία, που πριν τη συμφωνημένη εκεχειρία προέλαυναν μαζί με μονάδες ειδικών δυνάμεων του ιρανικού στρατού και σιιτών μαχητών της λιβανέζικης οργάνωσης Χεζμπολάχ (ο αριθμός των Σύριων προσφύγων στην Ευρώπη είναι κατά πολύ μικρότερος από αυτόν που μας λένε τα καθεστωτικά μήντια) κατά των κτηνών του ΙSIS και του εξοπλισμένου και υποστηριζόμενου επίσης από τη Δύση συνονθυλεύματος των δυνάμεων της "αντιπολίτευσης"- Το αληθινό κτηνώδες πρόσωπο των αντικαθεστωτικών "ανταρτών" που θα "απελευθέρωναν" το συριακό λαό!  Μια αμερικανική επίθεση και ενάντια στην εκεχειρία που είχε συμφωνηθεί και που πόσο άραγε ήταν τυχαία; Μάλλον ήταν ενδεικτική της δύναμης εκείνων που θέλουν να επιβάλλουν τα δικά τους σχέδια και να διαμορφώσουν συγκεκριμένη πολιτική ολέθρου, χρησιμοποιώντας τον εκάστοτε πρόεδρο ως μαριονέτα τους...
("Ισχυρά κέντρα των ΗΠΑ πιέζουν για ταυτόχρονη επίθεση κατά της Ρωσίας και της Κίνας"
καιΗ ανθρωπότητα θα συρθεί σε άλλο ένα σφαγείο;
αλλά και ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: Δημιουργώντας τη νέα "νεοσυντηρητική" πραγματικότητα, "NeoCon ‘reality-creating’ ")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου