Η ασυγχώρητη κτηνωδία & ξεφτίλα των "πολιτισμένων": "Ζωολογικοί Κήποι με Ανθρώπους (ΦΩΤΟ)"

Μια ρητορική, θα'λεγα, ερώτηση από εμάς: Αλήθεια; υπάρχει χειρότερος σαλτιμπάγκος, σθεναρός υπερασπιστής της αυταπάτης που βαφτίζει εξέλιξη και της α-νοησίας που προβάλλει ως ευφυία, άγριο θηρίο εθισμένο στην πιο αφύσικη κτηνωδία και φρίκη, αμετανόητος δέσμιος μιας διάτρητης από κάθε αυθεντικό νόημα υλιστικής αυταπάτης και αέναα ανακυκλούμενης αιτίας μεγάλων ατομικών δεινών και συλλογικών συμφορών, από τον "πολιτισμένο" υπ-άνθρωπο της Δυτικής αποικιοκρατικής (και τότε και τώρα) "ανωτερότητας"; Αυτής της πανούκλας που έσπειρε στον κόσμο τα "εκπολιτιστικά καλούδια" της;
Δηλαδή, αυτά της βαρβαρότητας του δικαίου του ισχυροτέρου (τις περισσότερες φορές με το σταυρό της αγάπης του ανώτερου θεού της στο ένα χέρι και τη λεπίδα της γενοκτονίας στο άλλο) και της πιο βίαιης αποξένωσης από τη φύση. Και την επιβολή της γεμάτης πολυεθνικούς βουλιμικούς σπόνσορες κι αναθυμιάσεις συνδρόμων και μοντέλων αυτοκαταστροφικής αστικοποίησης του κάποτε ζώντος αρμονικά με το περιβάλλον του ατόμου...

Διαβάστε και αυτό: Να γιατί ο δαρβινισμός είναι μια αντιεπιστημονική αυθαιρεσία!

• Η Ανθρώπινη Κατάντια: Ζωολογικοί Κήποι με Ανθρώπους (ΦΩΤΟ)

Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 18ο, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών.

Όπως ήταν επόμενο αυτά τα θεματικά πάρκα χρησιμοποιήθηκαν συχνά ή μόνο για ρατσιστικούς σκοπούς και για να επιβεβαιώσουν έτσι την θεωρία του Δαρβίνου.
Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ένα «Negro Village» ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889, καθώς πάνω από 28 εκατομμύρια λευκοί τον επισκέφτηκαν.

Τους Αφρικανούς τους φωτογράφιζαν δίπλα σε πιθήκους και χιμπατζήδες για να δείξουν στους επισκέπτες, ότι ήταν πιο «συγγενείς» με τα ζώα παρά με τον άνθρωπο. Το 1860 ο Ζωολογικός Κήπος του Παρισιού περιελάμβανε και αιχμάλωτους Ζουλού, Σενεγαλέζους και μαύρους από την Γκαμπόν. Το 1878 στον Ζωολογικό Κήπο του Βερολίνου βρίσκονταν Λάπωνες και Πυγμαίοι.

Το ίδιο έτος, ένας περιοδεύων ζωολογικός κήπος περιέφερε στη Γερμανία Νούβιους, Λάπωνες, Εσκιμώους, Καλμούχους, βουδιστές μοναχούς, Σουδανούς και Ινδιάνους, τους οποίους μάλιστα παρουσίαζε ως εξωτικά είδη. Ευτυχώς το αίσχος αυτό σταμάτησε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι όμως και για τα ζώα.

το είδαμε στο ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ 
"Θαυμάστε" παρακάτω φωτογραφίες από εκείνες τις "συναρπαστικές" ημέρες! Που συνεχίζονται και σήμερα με τη μορφή της εργασιακής δουλείας και απίστευτης εξαθλίωσης, παιδιών και ενηλίκων, σε όλο τον "πολιτισμένο" υπό-κόσμο, ο οποίος συνεχίζει να είναι κατηγοριοποιημένος σε "αναπτυγμένους" και "τριτοκοσμικούς", που οι διεφθαρμένες μιλιταριστικές κυβερνήσεις των δεύτερων θέλουν να μοιάσουν στους πρώτους.

 

Οι φωτογραφίες πάρθηκαν από ΕΔΩ