ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

"Get the Hell out of here!", γιουροκαθάρματα!


"Aν ξέραμε τον αριθμό των ανθρώπων που είναι πραγματικά νεκροί (εννοεί συναισθηματικά λειψοί έως ψυχικά κενοί, κάτι σαν άδεια κελύφη) και τι αρθμός αυτών των νεκρών ανθρώπων κυβερνούν τις ζωές μας, θα'πρεπε να τρελαθούμε από φρίκη"  Γ.Ι. ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ



Μήπως θα'ταν προτιμότερο εμείς...εμείς λέω, οι (ακόμα)ζωντανοί, οι έμψυχοι άνθρωποι, οι έχοντες συνείδηση, συμπόνια για τον Άλλον και με υψηλές κοινωνικές αξίες νοηματοδοτημένες με διάθεση υπεράσπισής τους και περιφρόνησης κάθε τρομολαγνείας και επίπλαστης καγκελόφραχτης ασφάλειας ή βελούδινης σκλαβιάς...Εμείς να τους καταστήσουμε σαφές ότι είναι πλήρως παρείσακτοι στις ζωές μας, στην ατομική και συλλογική πορεία ολοκλήρωσης και εξέλιξής μας ως ανθρώπινα όντα, στον κοινωνικό αυτοπροσδιορισμό μας, στην κατάκτηση της αυτονομίας μας και στην υλική και  πνευματική μας ανεξαρτησία! Κι αν χρειαστεί, αν οι ιστορικές συνθήκες το απαιτήσουν (πριν μας εξανδραποδίσουν και εξαχρειώσουν με μη αναστρέψιμους τρόπους), να τους κάνουμε εμείς να ριγήσουν από φόβο, με την σθεναρή αντίσταση και την εμπνευσμένη δράση μας, εμπνευσμένη από τις πιο ευγενείς ιδέες και τους πιο διαυγείς στόχους! Ενάντια σε όλους αυτούς τους πρωτοφανώς αμετροεπείς και ανελέητους διαχειριστές του παρόντος και μέλλοντός μας, τα ιδρύματα και χρηματοπιστωτικά τους κρεματόρια, τους άψυχους δείκτες τους που προλειαίνουν το έδαφος για κοινωνικές γενοκτονίες, τους πρόθυμους συνεργάτες και αυλικούς τους, τον κοπανιστό αέρα που δανείζουν οι τοκογλυφικές τους τράπεζες (χρήματα που στην ουσία ΔΕΝ διαθέτουν πραγματικά και δεν καλύπτονται ούτε από τις καταθέσεις των πελατών τους) για να δημιουργήσουν υπερκατανάλωση και αποικίες χρεών.

Ο εκπρόσωπος της φράου Μέρκελ (διάβασε την ανάρτηση με τους συνδέσμους που περιέχει: To δύσοσμο backround σεβαστών εταίρων μας...) βγήκε σήμερα από την κεντρική κομαντατούρ για να τραβήξει το αυτί της κυβέρνησης, μετά τις προγραμματικές της χθεσινές δηλώσεις. Όπου έστω κι αν υπήρχε σε κάποιες πτυχές μια απροσδιοριστία χρονικής υλοποίησης(κάτι που ίσως απαιτεί περισσότερο προσεχτικό σχεδιασμό εφόσον υπάρχει η διάθεση), περιείχαν κινήσεις "ακατανόμαστες" και αποκυρηγμένες για την "Ενωμένη Ευρώπη" (και όχι μόνο) της "αλληλεγγύης" και "ισονομίας" και "κοινών κανόνων": λόγος περί εγκατάλειψης (έστω και σταδιακής) δολοφονικών πολιτικών λιτότητας, κατάργηση του αισχρού φοροεκτρώματος ΕΝΦΙΑ που προετοίμαζε νέες στρατιές αστέγων, πρόθεση (για να δούμε πόσο απέχει από την πράξη...) για παροχή δωρεάν ηλεκτρικού, θέρμανσης, σίτισης, περίθαλψης για τους κοινωνικά ασθενέστερους. Και σε τελική ανάλυση, τα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, υπηρεσίες υγείας) οφείλουν να παρέχονται ΔΩΡΕΑΝ μέσα σε μια γνήσια δημοκρατική και με ανθρώπινες αξίες κοινωνία.
Και ο εκπρόσωπος της γερμανικής νεοαποικιοκρατικής κομαντατούρας, εποπτείας ολόκληρης της ευρωζώνης, είπε ότι "άλλο οι δηλώσεις στον ελληνικό λαό κι άλλο οι υποσχέσεις σε διεθνές επίπεδο"(!!!)

η φράου Μέρκελ πιο νέα, με τις εκλεκτές νεοναζιστικές παρέες της...

Κατάλαβες τι είπε η "ευρωμούρη"; περήφανε Ευρωπαίε πολίτη, που ανήκεις στην μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια με τους διεστραμμένους κηδεμόνες, ή πιο σωστά υπήκοε;
  • Ότι δηλαδή το "διεθνές επίπεδο" δεν υπολογίζει τους ευρωπαϊκούς λαούς και τη νόμιμη, μέσα από ρητές διαδικασίες θέσμισης δημοκρατικών θεσμών, βούλησή τους. 
(Και πού να θέσει κανείς αποφασιστικά στο "διεθνές αυτό επίπεδο" τη σημασία και αναγκαιότητα της αυτοθέσμισης και των διαδικασιών συλλογικής δραστηριότητας και ενεργούς πρόσβασης του λαού στη διακυβέρνησή του. Μαύρο φίδι που τον κατάπιε, και στα δύσκολα με τη συνδρομή οικονομικών δολοφόνων, "τρομοκρατικών επιθέσεων" εμπνευσμένων μέσα σε αρχηγεία μυστικών υπηρεσιών έως και πληρωμένων εκτελεστών ή "ατυχημάτων που συμβαίνουν στη ζωή")
  • Ότι ο ελληνικός, ο ισπανικός, ο ιταλικός κλπ λαός και οι ανάγκες του δεν χωράνε, δεν έχουν τον παραμικρό λόγο μέσα στο "διεθνές επίπεδο", δεν τους επιτρέπεται η παραμικρή παρέμβαση και αλλαγή στα κείμενα, τα "νομοθετήματα" και τις διατάξεις που αποφασίζονται και υπογράφονται εκεί από μη εκλεγμένους τεχνοκράτες και γραφειοκράτες και φορούνται σαν θηλειά στα λαρύγγια των λαών. Πάντα "υπέρ αυτών" μα φυσικά, στην πιο οφθαλμοφανή ουσία(αν και όχι για όλους), ερήμην αυτών
  • Ότι τελικά στο "διεθνές επίπεδο", όπως στην Ευρώπη του ευρώ και του οράματος ισοπέδωσης κάθε δικαιώματος δημοκρατικών διαδικασιών και ανάλογης κουλτούρας, πρόνοιας και αυτοδιάθεσης των λαών, ως "λαός" λογίζονται οι Γιούνκερ, Ολάντ, Ραχόι, Μέρκελ, Σόιμπλε κτλ. Οι αξιωματούχοι της Κομισιόν και υπαλληλίσκοι σαν τα λιμά της τρόικας, οι διευθυντές και τα στελέχη χρηματοπιστωτικών οργανισμών, πολυεθνικών εταιρειών και βιομηχανικών ομίλων, οι μέτοχοι των προηγουμένων, οι Ευρωπαίοι κροίσοι που θησαυρίζουν ακόμη περισσότερο από κάθε κρίση και φυσικά οι έμμισθοι μάνατζερ των ελίτ, γνωστοί και ως πολιτικοί.

Απέναντι σε ένα τέτοιων "ποιοτήτων" και διαθέσεων "διεθνές επίπεδο"(πιότερο λέσχη τεράτων), η απάντηση που ταιριάζει από λαούς που διεκδικούν δικαίωμα σε έννοιες όπως αξιοπρέπεια και σοβαρότητα μέσα στις δύσβατες διαδρομές της Ιστορίας, κάτι που τους δίνει μεγαλύτερη αξία και βαρύτητα, μπορεί να είναι μόνο μία. Ας την αναφέρουμε σε μια πιο "εκλεπτυσμένη version", στη διεθνή γλώσσα που διευκολύνει τις συνενοήσεις σε...διεθνές επίπεδο:

"Get the Hell out of here!" 

"Όλη η εξουσία βρίσκεται στα χέρια όσων έχουν αρκετά χρήματα για να την αγοράσουν" 
 Τhe Clash



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου