ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

ΕΔΩ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΦΥΛΑΚΗ: "Πάνω από 4.000 κρατούμενοι σε έβδομη μέρα απεργίας πείνας. Έξι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο"


Σχόλιο δικό μας: Σε τούτο το μεγάλο "σωφρονιστήριο" (πιο σωστά προκρούστεια κλίνη ψυχών), σε τούτη την αποθήκη ανθρώπων, σε τούτο το δουλεμπορικό "ενοικιαζόμενων εργαζόμενων", σε τούτη την απομόνωση βιασμένων κοινωνικών αξιών, σε τούτη τη "δημοκρατική λαιμητόμο" για ενόχους κι αθώους, σε τούτο το ξεπουλημένο στους μεγάλους δουλέμπορους σκλαβοπάζαρο, σε τούτη την εκδικητική παγίδα για την ανεξάρτητη σκέψη και τη διεκδίκηση της αξιοπρέπειας στη ζωή...ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ! ΚΙ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΜΑΣ...


Διάβασε κι αυτό: Αλληλεγγύη στη Μαζική Απεργία Πείνας των Φυλακισμένων

 http://youtu.be/fhZw0HjVxrQ

 " ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ 
   Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων"
Πάνω από 4.000 κρατούμενοι σε έβδομη μέρα απεργίας πείνας. Έξι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο


Κρατούμενοι σε 15 σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας συνεχίζουν την απεργία πείνας για έβδομη ημέρα.

Οι ίδιοι διαμαρτύρονται με αυτό τον τρόπο για το νομοσχέδιο για τις φυλακές το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει την κατασκευή ιδρυμάτων υψίστης ασφαλείας.

Στην κινητοποίηση συμμετέχουν περίπου 4.500 κρατούμενοι ενώ το Σάββατο μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Κορυδαλλού έξι κρατούμενοι απεργοί πείνας που παρουσίασαν πρόβλημα στην υγεία τους.

Oi κρατούμενοι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που είχε δοθεί στη δημοσιότητα στα μέσα Μαρτίου από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου, υποστηρίζουν πως καταργείται το δικαίωμα των κρατουμένων στην υφ’ όρον απόλυση, την άδεια, τον ευεργετικό υπολογισμό της έκτισης ποινής (μεροκάματα, εκπαιδευτικά προγράμματα), ενώ θέτει αυστηρούς περιορισμούς στην επικοινωνία (επισκεπτήρια, τηλεφωνική επικοινωνία, αλληλογραφία).

Αναμένεται να κατατεθεί τη Πέμπτη 3 Ιουλίου στη Βουλή και θα συζητηθεί σε μόλις μία συνεδρίαση.

Παρακάτω οι αριθμοί των κρατουμένων (ανά φυλακή) που συμμετέχουν στην πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στο νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης.


Κορυδαλλός: 1480

Κέρκυρα: 120

Αυλώνα: 100

Νιγρίτα Σερρών: 200

Δομοκός: 300

Γρεβενά: 400

Μαλανδρίνο: 120

Πάτρα: 550

Τρίκαλα: 120

Ναύπλιο: 50

Άμφισσα: 200

Λάρισα: 330

Χανιά: 280

Κως: 60

Κόρινθος: 50

Αλικαρνασσός: Ολική αποχή συσσιτίου

Όπως καταγγέλλει η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων , "στον αγώνα των κρατουμένων που συνεχίζεται δυναμικά, έρχεται να προστεθεί η στάση εργασίας που εξήγγειλαν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι από την Παρασκευή 27/06 μέχρι την Πέμπτη 3/07 τις ώρες των επισκεπτηρίων, με αποτέλεσμα οι απεργοί πείνας κρατούμενοι να μην έχουν την δυνατότητα επισκεπτηρίου από συγγενείς, δικηγόρους, αλλά και εθελοντές γιατρούς από έξω.

H επιστολή του "Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων":

"Η ήδη υπάρχουσα μορφή των Ελληνικών φυλακών δολοφονεί καθημερινά χιλιάδες δέσμιους ψυχικά και σωματικά, είτε με την πλήρη στέρηση της ζωής, είτε με την ταπείνωση, είτε με τα ναρκωτικά και τα ψυχοφάρμακα. Όμως το κράτος, εξαιτίας της επεκτατικής του φύσης επιχειρεί συνεχώς να οξύνει την καταστολή. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η αναβάθμιση του σωφρονιστικού συστήματος ώστε να εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα τις κατασταλτικές επιδιώξεις του κράτους.

Το νέο σωφρονιστικό δόγμα, επιβάλλει αυστηρότερες συνθήκες κράτησης, για όλους τους κρατούμενους, εισάγοντας ένα σύστημα βαθμίδων, με το οποίο ανά πάσα στιγμή ο κρατούμενος θα εκβιάζεται οτι θα ανέλθει βαθμίδα βασανισμού, εάν δεν πειθαρχήσει στην καθημερινή του ταπείνωση. Και η ανώτερη βαθμίδα προβλέπεται σαν ένα διαρκές πειθαρχείο, μια φυλακή μες στη φυλακή, όπου ο αιχμάλωτος θα εξοντώνεται ψυχοδιανοητικά.

Φυσικά, το ελληνικό καθεστώς θα τοποθετεί εκεί και τους συνειδητοποιημένους εχθρούς του, ακολουθώντας την εξάπλωση του γερμανικού μοντέλου των ειδικών συνθηκών μετά την Τουρκία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία. Και παρακολουθώντας κατά πόδας την ιταλική καταστολή (από τη δίωξη marini στην υπόθεση Σ.Π.Φ.), θα φτάσει αργά ή γρήγορα να τοποθετεί στις ειδικές “αντί” τρομοκρατικές συνθήκες ακόμα και συντρόφους που συνελήφθησαν σε διαδηλώσεις, όπως και στην περίπτωση του απεργού πείνας Nicolo Angelino που κρατείται στα λευκά κελιά της Ιταλίας επειδή αντιστάθηκε στην εκκένωση καταλήψεων.

Την Πέμπτη 3 Ιούλη θα κατατεθεί προς ψήφιση το σχετικό νομοσχέδιο. Ενδέχεται να ψηφιστεί τη ίδια μέρα ή το αργότερο την Τρίτη 8 Ιούλη. Θεωρώντας κομβικό το να μλοκάρουμε αυτόν τον κρατικό σχεδιασμό εν τη γεννέση του και έχοντας ελάχιστα μέσα αγώνα στη διάθεσή μας, αποφασίσαμε να συμβάλλουμε στη μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων των ελληνικών φυλακών η οποία εκτός απ’ το νομοσχέδιο θέτει και άλλα σημαντικά αιτήματα, όπως οι άδειες και οι αναστολές, να σταματήσει η παράταση κράτησης των προς απέλαση μεταναστών και η δυνατότητα συζυγικής συνεύρεσης.

Αυτή η απεργία πείνας με τις διαστάσεις που έχει (4.300 κρατούμενοι) με συμμετέχοντες, άρρωστους, ηλικιωμένους και τοξικοεξαρτημένους και με ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ιατρική περίθαλψη ενδέχεται να φτάσει στο κρίσιμο σημείο πολύ άμεσα.

Γνωρίζουμε όμως οτι μόνοι μας δεν θα καταφέρουμε να αντιπαλέψουμε έναν τόσο σοβαρό σχεδιασμό του κράτους, το οποίο ούτως ή άλλως απαξιώνει καθημερινά τις ζωές των φυλακισμένων. Είναι αναγκαία και πολύτιμη η στήριξη και συμμετοχή των συντρόφων έξω που συνειδητοποιούν την κρισιμότητα της κατάστασης.

Η δημοσιοποίηση του αγώνα των απεργών και η νικηφόρα έκβασή του είναι υπόθεση και του κινήματος αλληλεγγύης και γι’αυτό όλα τα μέσα είναι πρόσφορα: συγκεντρώσεις στις φυλακές, αφισοκολλήσεις, πορείες, συγκρούσεις, αντάρτικες επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους.

Γιατί αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο εμάς ή όποιο σύντροφο τύχει να πέσει στα χέρια του κράτους. Αφορά το σύνολο του ριζοσπαστικού χώρου που βάλλεται από την όξυνση της καταστολής.

Τώρα λοιπόν είναι η στιγμή που πρέπει να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και τις αγκυλώσεις μας και να συγκρουστούμε μετωπικά και αποφασιστικά με τον κρατικό μηχανισμό, για να διεκδικήσουμε τη δυνατότητα να ανασαίνουμε.

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων"


Το διαβάσαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου