ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

ΜΚΟ: Το ύπουλο «όπλο» των μαφιόζων του χρήματος


Η αποσυνθετική κατάρρευση του καθεστώτος έχει πάρει χειμαρρώδεις και ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αυτό μοιραία οδηγεί και σε ένα άγριο αλληλοφάγωμα των καθεστωτικών δυνάμεων: και αυτό ανεξέλεγκτο…
Αυτός ο αλληλοσπαραγμός των δωσίλογων ανδρεικέλων και των μεγάλων αφεντικών τους βγάζει πολλές βρωμιές στον αφρό.
Μια από τις μεγάλες βρωμιές είναι οι ΜΚΟ.
Βγήκε στον αφρό μία από αυτές τις αμαρτωλές κατασκευές: Το «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης».

Ξεπετάχτηκε την περίοδο που τέτοιες ΜΚΟ ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια, την περίοδο της ανελέητης πασοκικής κακοήθειας: Την περίοδο που οι στρατηγικές των μαφιόζων του χρήματος (τύπου Σόρος) και των μυστικών υπηρεσιών προωθούσαν τα μακάβρια σχέδιά τους, μέσω των ΜΚΟ…

Με «έμβολα» τα πολιτικά τους ανδρείκελα, ιδιαίτερα τα «εκσυγχρονιστικά»: Σημίτης, ΓΑΠ…

Αυτή, λοιπόν, η Μαφιόζικη ΜΚΟ, κατασκευάστηκε επί Γιωργάκη και πλαισιώθηκε με στενούς, στενότατους, συνεργάτες του: Άλεξ Ρόντος, Κώστας Τζεβελέκος και CIA…

Διαβάστε ένα σχετικό ρεπορτάζ, εδώ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/02/9.html (Ποινική δίωξη για πρώην σύμβουλο του Γ. Παπανδρέου, για την αμαρτωλή ΜΚΟ που ζημίωσε το Δημόσιο 9 εκατ.! "Αμα βρείτε τα λεφτά, γράψτε μου"

Εμείς δεν θα περιοριστούμε στις μπίζνες αυτών των αμαρτωλών ΜΚΟ, στην «αυθάδεια» της κλεψιάς και κερδοσκοπικής απληστίας, αλλά στον πολιτικό τους ρόλο…

Καταρχάς πρέπει να επισημανθεί η αβυσσαλέα ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ των δημοσιογραφικών «πορνών».

Σήμερα αλήθεια «ανακάλυψαν» τη βρωμιά και δυσωδία αυτής της καταιγίδας, από ΜΚΟ, που μας έπνιγε εδώ και πολλά χρόνια;


Σήμερα «ανακάλυψαν» το τι εστί Ρόντος και ποιος ο ρόλος του, δίπλα στον ΓΑΠ; Και σκούζουν σαν μωρές παρθένες.

Άπειρες αποκαλύψεις έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια από πολλούς…

Μόνο το ΡΕΣΑΛΤΟ, από το 2007 ακόμα, έχει αποκαλύψει τη βρωμιά των ΜΚΟ, το ρόλο του Ρόντου και του ΓΑΠ: και πολλών άλλων…

Π.χ. το Σεπτέμβριο του 2009, μεταξύ άλλων, είχαμε γράψει:

«Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αλεξ Ρόντος, ο εξ απορρήτων του κ. Παπανδρέου, το 2004 (και επανακάμψας από προχθές δριμύτερος..), πέρασε το κατώφλι του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC) των ΗΠΑ και είχε μακρά συνομιλία με τους κ. Φρίντ και Μπράιζα, που υπηρετούσαν τότε εκεί. Θέμα της συνάντησης το Σκοπιανό και οι ενεργειακοί αγωγοί. Μάλιστα ο κ. Ντάνιελ Φρίντ εκνευρισμένος είχε πει τότε στον ...απεσταλμένο του κ. Γ. Παπανδρέου το γνωστό πλέον ...«George owes us»! ( Μας χρωστά ο Γιώργος)».
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3694  
 Ο Ρόλος του Ρόντου και η πολυσύνθετη ΔΡΑΣΗ του (στο Σχέδιο Ανάν, στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, τις πορτοκαλί «επαναστάσεις» στη Γεωργία -Σύμβουλος του Σαακασβίλι) είναι πασίγνωστος και πολλές φορές καταγεγραμμένος…

Πασίγνωστο, επίσης, είναι και τούτο: Ότι επί εποχής σημιτισμού και ιδιαίτερα επί ΓΑΠ «εισέβαλαν» άπειρες ΜΚΟ του Σόρος, των κυβερνητικών προπαγανδιστών και των αμερικάνικων μηχανισμών, επιδοτούμενες με πακτωλούς χρημάτων για την προώθηση του «αντιεθνικισμού», του «αντιρατσιμού» της στήριξης των μειονοτήτων κ.λπ, καθώς και για την αναδιατύπωση της Ιστορίας κ.λπ…

Εκατοντάδες εκατομμύρια «ρίχτηκαν» σ’ αυτές τις αμαρτωλές ΜΚΟ για την προώθηση των νέων ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης, με χορηγούς και σπόνσορες τους μαφιόζους του χρήματος, τις ελληνικές κυβερνήσεις και τις αμερικάνικες υπηρεσίες…

Και μέσα σ’ αυτή την υστερία κατασκευής ΜΚΟ, όπου τα εκατομμύρια …χόρευαν, οι αξιωματικοί-πιόνια έκαναν και τις μπάζες τους: Άρπαζαν από παντού…

ΟΛΑ αυτά είναι πασίγνωστα και έχουν αποκαλυφτεί από πολλούς. Κανενός το αυτί δεν ίδρωσε…

ΤΩΡΑ έσπασε (ή έσπασαν) μια πυώδη φουσκάλα. ‘Όμως, το πολυδαίδαλο και πολυεδρικό δίκτυο αυτών των παρασίτων-πρακτόρων της Νέας Τάξης εξακολουθεί να μένει στο απυρόβλητο…

Το ίδιο εξακολουθούν να μένουν στο απυρόβλητο οι κυβερνητικοί δωσίλογοι, αλλά και οι πολιτικές ΟΛΩΝ των κομμάτων, που το έθρεψαν και το γιγάντωσαν, μέσα από παρακρατικούς μηχανισμούς και άγριες επιδοτήσεις…


To διαβάσαμε στο ΡΕΣΑΛΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου