ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Καταλονία: Δράση κατά των αυξήσεων στα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς


Η πλατφόρμα "Stop Pujadas" (Σταματήστε τις αυξήσεις) προέβη την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου σε μια ακόμα δράση κατά των αυξήσεων στα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς, παραλύοντας για μισή ώρα την κίνηση στο σύνολο του δικτύου του μετρό της Βαρκελώνης. Ήταν η έκτη κινητοποίηση της πλατφόρμας από την ανακοίνωση των συνεχόμενων αυξήσεων.

Μέλη της πλατφόρμας "Stop Pujadas" κατάφεραν να παραλύσουν την κίνηση και στις πέντε γραμμές του δικτύου του μετρό της Βαρκελώνης μπλοκάροντας τις πόρτες των συρμών, κάτι που χαρακτηρίστηκε ως "σαμποτάζ" από την TMB (Transports Metropolitans de Barcelona), την εταιρεία διαχείρισης των μέσων μαζικής μεταφοράς της Βαρκελώνης.
Η δράση ουσιαστικά περιελάμβανε την επιβίβαση των μελών της πλατφόρμας από 29 κεντρικούς και περιφερειακούς σταθμούς του μετρό στην πόλη και την συνάντηση τους στους σταθμούς Diagonal, Sagrera, Paseo de Gracia και Sants. Μπλοκάροντας τις πόρτες των συρμών κατάφεραν να παραλύσουν την κίνηση στο δίκτυο για περίπου μισή ώρα. Παράλληλα, διαβάστηκε κείμενο της πλατφόρμας σε τουλάχιστον πέντε σταθμούς, σχετικά με τις υψηλές αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και ειδικότερα κατά 5,4% στο εισιτήριο Τ-10, το πιο διαδεδομένο εισιτήριο στην Βαρκελώνη με ισχύ 10 διαδρομών, ενώ πικετοφορίες πραγματοποιήθηκαν σε τουλάχιστον 30 σταθμούς. Παράλληλα ανακοινώθηκαν νέες δράσεις για την ερχόμενη Τετάρτη.

Στα αιτήματα της πλατφόρμας "Stop Pujadas" βρίσκεται η επαναφορά των τιμών στα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς στα επίπεδα προ του 2013 και η διαβούλευση για τον καθορισμό τους, κάτι που απορρίπτει η TMB. Την αλληλεγγύη τους στις δράσεις της πλατφόρμας "Stop Pujadas" ανακοίνωσαν η Ομοσπονδία Συνδέσμων Γειτονιών Βαρκελώνης, καθώς και τα συνδικάτα CCOO και UGT.



Με πληροφορίες από ισπανικά και καταλανικά ΜΜΕ, καθώς και της #15Μ Barcelona International (τμήμα της Acampada Barcelona)
To διαβάσαμε στο omniatv

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου