ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Έκδοση προσωρινής διαταγής απαγόρευσης εργασιών για το ρέμα Καρατζά επιβλήθηκε στην ¨Ελληνικός΄΄ Χρυσός



Με την σημερινή απόφαση του Μονομελούς πρωτοδικείου Χαλκιδικής, έγινε πλέον ξεκάθαρος και στον πιο ''αφελή'' Ιθαγενή, ο πραγματικός λόγος που η εταιρεία ΄΄ΞΕΡΙΖΩΣΤΕ - ΠΑΡΑΧΩΣΤΕ΄΄ δεν θέλει πάνω στις Σκουριές και στον Κάκκαβο κανέναν πολίτη, ο λόγος που δεν θέλει με τίποτα ΄΄θεατές΄΄ στο ΄΄αναπτυξιακό΄΄ της έργο.

Φυσικά σε μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία (όχι τύπου Ένδεια) τον προβλεπόμενο έλεγχο πρέπει να τον ασκούν οι κρατικές υπηρεσίες και όχι οι πολίτες. Και οι νόμιμες προϋποθέσεις πρέπει να εξασφαλίζονται πριν ξεκινήσουν οι όποιες ΄΄εργασίες΄΄ και σε κάθε περίπτωση να μην ΄΄αναζητούνται΄΄ στην πορεία ...
Αλλά εδώ έχουν βαπτίσει επένδυση, την καταστροφή του τόπου μας, σε τέτοιες ΄΄λεπτομέρειες΄΄ θα σταματούσαν;

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



''Σήμερα 28 Ιουνίου 2013, το μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής, διέταξε την προσωρινή αναστολή εργασιών της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. στο ρέμα του Καρατζά, μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων (29/07/2013) που κατέθεσαν κάτοικοι της περιοχής.

Η προσωρινή διαταγή απαγορεύει εργασίες υλοτόμισης - εκχωμάτωσης - επιχωμάτωσης - αποψίλωσης και καθαρισμού στην περιοχή του ρέματος “Λάκος Καρατζά” στις Σκουριές Χαλκιδικής, προκειμένου πριν από την εκτέλεση οποιονδήποτε τεχνικών εργασιών να επιτευχθεί ο καθορισμός της οριογραμμής του ρέματος με Προεδρικό Διάταγμα.

Η δικαστική αυτή απόφαση του Πρωτοδικείου δικαιώνει αναμφισβήτητα τον ανιδιοτελή αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στις παράνομες δραστηριότητες της εταιρίας. Ήδη από την αρχή αυτής της δραστηριότητας διαπιστώνεται σωρεία παρανομιών και αναδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι. Οι κάτοικοι της περιοχής αναγκάζονται να υποκαθιστούν αυτούς τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να καταγγέλλουν τις παρανομίες της εταιρίας, έχοντας απέναντι την Ελληνική Αστυνομία που προστατεύει τις παράνομες δραστηριότητες της Ελληνικός Χρυσός και στρέφεται ενάντια στους κατοίκους στέλνοντάς τους από τα υπόγεια της Ασφάλειας στα Ποινικά Δικαστήρια, και από τα νοσοκομεία στις φυλακές.

Παράλληλα και η σημερινή δημοτική αρχή του Δήμου Αριστοτέλη, υπόσχεται συνεχή και εντατική παρακολούθηση των έργων για τη διασφάλιση της νομιμότητας, αλλά αντί να ελέγχει και να καταγγέλλει τις παρανομίες διασφαλίζοντας το κοινό συμφέρον, αντί να συμμεριστεί και να ακούσει τις τεκμηριωμένες και δίκαιες ενστάσεις της πλειοψηφίας των δημοτών κωφεύει, και επιπλέον στρέφεται με όλη της τη δύναμη ενάντιά τους με συκοφαντίες, εκβιασμούς και μηνύσεις.

Εμείς, η πλειοψηφία των κατοίκων της Χαλκιδικής, δηλώνουμε ακόμη μια φορά ότι θα συνεχίσουμε τον ανιδιοτελή και δίκαιο αγώνα μας ενάντια στην οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική καταστροφή του τόπου μας, μέχρι την πλήρη δικαίωση.''


Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής Ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού




Το είδαμε στις Χρυσές αυτ-απάτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου