ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

«Ριάλιτι» με σαφάρι σπιτιών!




«Ελληνικό κυνήγι σπιτιών» λέγεται το ριάλιτι που προβάλλεται αυτή την περίοδο στο εξωτερικό. Το τηλεοπτικό σόου παρουσιάζει αγοραστές να κάνουν αυτοψία και να παζαρεύουν περιουσίες που λόγω της κρίσης στην Ελλάδα πωλούνται «κοψοχρονιά».

Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, η ιδέα ανήκει σε έναν ομογενή από τον Καναδά.

Το ριάλιτι προβάλλεται από ελληνικό κανάλι που εκπέμπει στο εξωτερικό. Το πρόγραμμα είναι στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους, αλλά δεν εκπέμπεται στην Ελλάδα. Το «σενάριο» έχει ως εξής: Πλούσιοι απ' όλο τον κόσμο αναζητούν στην Ελλάδα σπίτια και εξοχικά που πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές.

Στα γυρίσματα του ριάλιτι οι συντελεστές της εκπομπής είχαν μπλουζάκια που έγραφαν «η Ελλάδα δεν είναι για πούλημα, τα ακίνητα όμως είναι». Πολλοί από τους υποψήφιους αγοραστές που παίρνουν μέρος στο ριάλιτι είναι ελληνικής καταγωγής και αναζητούν ένα σπίτι κοντά στον τόπο καταγωγής τους.

Το σημειώνουμε επειδή, αργά ή γρήγορα, τέτοια τηλεοπτικά «σόου» θα έρθουν και στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να συνηθίσουν τον κόσμο στην ιδέα ότι κάποια στιγμή, ίσως και να χρειαστεί να αποχωριστεί το σπίτι του, εξαιτίας της αδυναμίας του να πληρώνει φόρους.

Εξωραΐζουν την πολιτική που κλέβει ζωές και περιουσίες που αποκτήθηκαν με θυσίες από το λαό και παρουσιάζουν περίπου σαν αυτονόητο και σαν «παιχνίδι» το να βγάζει κανείς το σπίτι του στο σφυρί.

Επειδή η εποχή που το κράτος θα βγαίνει παγανιά για να κατάσχει σπίτια λόγω χρεών δεν είναι μακριά, ο λαός πρέπει να ετοιμάζεται να τους αντιμετωπίσει οργανωμένα και να αγνοήσει επιδεικτικά όλα τα μέσα της προπαγάνδας που χρησιμοποιεί το σύστημα για να δημιουργήσει το συνειρμό ότι σε συνθήκες κρίσης είναι επόμενο να χάνεις ακόμα και το σπίτι σου, είτε από αδυναμία να το συντηρείς, είτε από χρέη στην εφορία.

Aναδημοσίευση από ΡΕΣΑΛΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου