ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

"Μας κλέβουνε τη σκηνή!"


Aς δούμε  ένα ωραίο ανέκδοτο, που αποδεικνύει το ότι ακόμα και οι πιο έξυπνοι υποτίθεται άνθρωποι μπορεί (ηθελημένα πολλές φορές, εθελοτυφλώντας πολλές άλλες, ή λόγω..."διανοητικής αγκύλωσης"!) να ΜΗ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣ και να περιπλέκουν τα πράγματα... Παρά το πόσο απλά είναι, στριφογυρίζοντας γύρω από στείρες ή ανούσιες φιλοσοφίες και θεωρίες, μη θέλοντας ίσως να δεχτούν το αυτονόητο, ίσως και λόγω σοβαρής άγνοιας των στοιχείων. Που κι αυτό το τελευταίο δεν δικαιολογείται, μια και τα στοιχεία αυτά συνδέονται άμεσα με το παρόν και το μέλλον του καθενός...

Στη συνέχεια θα επιχειρήσουμε να συνδέσουμε το πολύ σοβαρό μήνυμα του παρακάτω ανέκδοτου (κι αντίστροφα: η πραγματικότητα,όσο σοβαρή κι αν είναι, συχνά μοιάζει με ανέκδοτο!) με την εγχώρια πραγματικότητα:

" Ένα βράδυ, ο περίφημος και πολύστροφος ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς (ήρωας του 19ου αιώνα του συγγραφέα Άρθουρ Κόναν Ντόιλ) και ο βοηθός του δρ.Γουότσον, επέστεφαν με την άμαξά τους στο Λονδίνο.Ξαφνικά σπάει ένας τροχός και αποφασίζουν(μια και ήταν πολύ αργά) να ξεπεζέψουν και να κατασκηνώσουν στο διπλανό δάσος και το επόμενο πρωί να πάρει ένα άλογο ένας απ'τους δυο και να πάει στο κοντινό χωριό για να βρει και να αγοράσει και να φέρει έναν καινούργιο τροχό...

Κάποια στιγμή ξυπνάει μες τη νύχτα ο Γουότσον και σκουντά τον Χολμς:
-Χολμς, ξύπνα απ΄το βαθύ σου ύπνο (οι ομοιότητες και συγκρίσεις με τον ύπνο των ημερών μας είναι συμπτωματικές) και κοίτα γύρω! Τι βλέπεις;
-Χμ! απαντάει ο ντετέκτιβ. Κατάλαβα.Θες να παίξουμε κάποι από τ'αγαπημενα σου διανοητικά παιχνίδια. Οκ! Θα παίξω λίγο αρκεί να μ'αφήσεις να ξανακοιμηθώ!
-Τι βλέπεις άνθρωπέ μου; επιμένει ο Γουότσον.
-Πάμε λοιπόν! λέει ο Χολμς: από θρησκευτική άποψη, βλέποντας τον έναστρο ουρανό σκέφτομαι πόσο σοφός ήταν ο δημιουργός που έπλασε αυτόν τον κόσμο!
-Ναι ε; Τι άλλο βλέπεις;
-Από αστρονομική άποψη μπορώ να ξεχωρίσω τη Μικρή και Μεγάλη Άρκτο.
-Α! Δεν βλέπεις τίποτ'άλλο;
-Από αστρολογική άποψη, σκέφτομαι ότι οι κινήσεις των πλανητών επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων απ'τη γέννησή τους.
-Ρε άστα αυτά και πες μου τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ βλέπεις! ωρύεται πια ο Γουότσον!
-Τι θα πρεπε δηλαδή να βλέπω που βλέπεις εσύ; απορεί ο "πολύς"Σέρλοκ Χολμς.
-Ρε Χολμς, μας κλέψανε τη σκηνή και τα άλογα..! "

 Μάλιστα! "Μας κλέβουνε τα άλογα και τη σκηνή πάνω απ'τα κεφάλια μας" και οι περισσότεροι από εμάς, ενώ ο κόσμος γύρω μας γκρεμίζεται, δίνουμε την εντύπωση ότι "ανησυχούμε και προβληματιζόμαστε για τη σκόνη!"

 Και για να "παίξουμε λίγο", με διαφορετική όμως πρόθεση από τον Σέρλοκ Χολμς:
  • από οικονομική άποψη: το προηγούμενο οικονομικό έτος το Δημόσιο είχε πλεόνασμα (ανηλεείς φόροι,κρατήσεις κτλ.) 1,8 δισ. ευρώ.Να πώς πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις! Εξάλλου, όπως είχαν γράψει και οι NEW YORK TIMES το καλοκαίρι, με τις δόσεις που εκταμιεύει το ελληνικό δουλοπρεπέστατο κράτος, ούτε ένα ευρώ σχεδόν δεν πάει στις επιχειρήσεις, σε αναπτυξιακά έργα υποδομών και γενικά στην πραγματική οικονομία, αλλά στην ανακεφαλοποίηση των χρεοκοπημένων τραπεζών που ρήμαξαν την οικονομία, σε ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και στην ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για την πληρωμή επαχθέστατων τοκοχρεολυσίων παλαιότερων δανείων, που οι δανειστές ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΛΑ πως δεν αξιοποιούνται προς όφελος του ελληνικού λαού, αλλά καρπώνονται από "αλλότρια συμφέροντα", εγχώρια και διεθνή! ΑΡΑ, ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ! Όλα τα άλλα είναι ψέματα που κάνουν τον Πινόκιο και το βαρώνο Μυνχάουζεν να φαντάζουν υποδείγματα ειλικρίνειας και αξιοπιστίας! Άλλωστε, όταν το 2010 η Ελλάδα μπήκε επίσημα στο χορό της οικονομικής εξάρτησης κι εξόντωσης, τα προηγούμενα 10 τουλάχιστον χρόνια το ελληνικό Δημόσιο είχε δώσει 450 δισ. ευρώ (δηλ.1,5 φορά το χρέος που τότε μας έλεγαν πως έχουμε) για την αποπληρωμή ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΜΕ ΤΟΚΟΥΣ: η τοκογλυφία σε ΟΛΟ της το μεγαλείο...
  • από κοινωνική άποψη: ένας ολόκληρος λαός καθίσταται εν δυνάμει άνεργος, άστεγος, υποσιτιζόμενος, χωρίς πρόσβαση στην Υγεία,  χωρίς βασικότατα εργασιακά δικαιώματα που κερδίθηκαν με πολύ αίμα και αγώνες, χωρίς ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ λόγο στις "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ" αποφάσεις που αφορούν τη ζωή τη δική του και των επόμενων γενεών. Ένα έρμαιο στις ορέξεις των νέων μεγαλογαιοκτημόνων-ψυχοπαθητικών πολυεθνικών που αγοράζουν και εκμεταλλεύονται όπως κάνουν κέφι: τη γη που σύμφωνα με το Σύνταγμα(ποιο;) ανήκει σε όλους τους Έλληνες πολίτες, τα νερά (εδώ η παράνοια "χτυπάει κόκκινο"), το ρεύμα και γενικά την ενέργεια, που στο σύγχρονο τρόπο ζωής έχει καταστεί απαραίτητο αγαθό επιβίωσης, το δικαίωμα του καθενός στην καλλιέργεια φυτών και βοτάνων και εκτροφή οικόσιτων ζώων ( CODEX ALIMENTARIOUS, ψάχτε το στη θεματική ενότητα του μπλογκ "ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ")...Με άλλα λόγια όποιος δεν βλέπει ΟΤΙ ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΥΠΟΛΟΓΙΜΕΝΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ είναι ή καταλυτικά λοβοτομημένος ή βλάκας ή έχει (κι ας μη το ομολογεί άμεσα)  προσωπικά συμφέροντα και κέρδη να αναμένει από αυτή την κατάσταση..! 
  • από ψυχολογική άποψη: οι προσεχτικά σχεδιασμένες μέθοδοι και τεχνικές του δόγματος του ΣΟΚ (η Ναόμι Κλάιν τις περιγράφει αρκετά διεξοδικά στο ομώνυμο βιβλίο της) φαίνεται ότι προς το παρόν έχουν πιάσει τόπο (αδικαιολόγητο μούδιασμα και παθολογική στωικότητα, παρά τα όσα παραπάνω αναφέρθηκαν) στην Ελλάδα: ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ, ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΚΟΙ ΜΥΔΡΟΙ, ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΕΞΟΔΟΥΣ (ξέρετε τι κολοσσιαίο ποσό θα στοίχιζε στις παρούσες συγκυρίες και πόσο θα έπληττε την παγκόσμια οικονομία μια έξοδος της Ελλάδας απ'το ήδη παραπαίον ευρώ;), ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΧΛΕΥΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ... Και απίστευτη ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ για ένα χρέος που δημιούργησαν βήμα το βήμα, ξέροντας πολύ καλά τις συνέπειες, εκείνοι που τώρα πασχίζουν να σώσουν τα θύματά τους! Ας είναι καλά τα εμετικής διαστρέβλωσης και χειραγώγησης των "ζαλισμένων κοπαδιών" ΜΜΕ και οι λογής "ειδικοί" που επιστρατεύει το Σύστημα για να καθησυχάσουν ή να τρομοκρατήσουν, να διαμορφώσουν την περίφημη κοινή γνώμη, που είναι δυστυχώς αρκετές οι φορές που θυμίζει "κοινή γυναίκα" εκπορνευόμενη από επιτήδειους προαγωγούς...
     Έτσι, η υπόδειξη του δρ. Γουότσον στο ανέκδοτό μας, συνδεόμενη με πνευματικές-διανοητικές καταστάσεις που χαρακτηρίζουν κατά καιρούς άτομα, ομάδες, λαούς ολόκληρους

   θα μπορούσε να είναι η εξής:

 έχετε, οι περισσότεροι τουλάχιστον, παραιτηθεί ή αποβλακωθεί τόσο πολύ (καθώς πλέον θα έπρεπε να ενεργοποιείται το ίδιο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και επιβίωσης) ώστε να μην επιδέχεστε ουδεμίας θεραπείας; ή περιμένετε "χείρα σωτηρίας" από τίποτα εξωγήινους θεικούς-εθνικούς προστάτες για να σηκώσετε το βαρύ απ'τις σφαλιάρες κεφάλι ΨΗΛΑ;(κάτι που παραπέμπει και πάλι στη βλακεία!)

 ή μήπως επικρατεί αυτή η αφύσικη ησυχία πριν τη σαρωτική θύελλα που διαλύει και συνάμα ξεπλένει;


  ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου