ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 13 Ιουλίου 2023

" Όλες οι Τράπεζες είναι χρεωκοπημένες – Τι σημαίνει αυτό και γιατί συμβαίνει "


Ως εισαγωγή στο παρακάτω άρθρο: " Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το τραπεζικό και το νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το καταλάβαινε, θα γινόταν επανάσταση αύριο το πρωί"  Χένρυ Φορντ, 1863-1947, Αμερικανός βιομήχανος, ιδρυτής της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας. Κι ένας από τους αρκετούς Αμερικανούς επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες μεγάλων εταιρειών που ήταν υποστηρικτές και χρηματοδότες των ναζί, ακόμα και κατά τη διάρκεια του καταστροφικού παγκόσμιου πολέμου(!)...}

Όλες οι Τράπεζες είναι χρεωκοπημένες – Τι σημαίνει αυτό και γιατί συμβαίνει.. 

Συμβαίνει επειδή μέχρι τώρα διαθέτουμε ένα σύστημα, που λέγεται Τράπεζα Κλασματικών Αποθεμάτων, που σημαίνει ότι οι τράπεζες, μπορούν να δανείζουν χρήματα, που στην πραγματικότητα, δεν έχουν.. Και αυτό είναι ένα εγκληματικό σκάνδαλο, που συνεχίζεται εδώ και πάρα πολύ καιρό…

Έχουμε παραχάραξη, που κάποιες φορές αποκαλείται ποσοτική χαλάρωση.. Η αλλιώς η τεχνητή εκτύπωση χρημάτων.. Που αν το έκανε αυτό οποιοσδήποτε απλός άνθρωπος, που δεν ανήκει στο τραπεζικό σύστημα, θα αντιμετώπιζε ποινικές κυρώσεις και θα πήγαινε στη φυλακή, και μάλιστα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα..

Και όμως οι κυβερνήσεις, και οι κεντρικές τράπεζες, το κάνουν συνεχώς, χωρίς καμία κύρωση και καμία ποινική δίωξη…

Κεντρικές τράπεζες καταστέλλουν το ποσό του επιτοκίου, έτσι ώστε να μην έχουμε το πραγματικό κόστος των χρημάτων… Και είναι οι Κεντρικές τράπεζες αυτές που χειραγωγούν τις επιτροπές επιτοκίων.. Και επιπλέον, πέρα από όλα αυτά, κάποιοι μιλάνε χαλαρά και χωρίς αιδώ, για εγγυήσεις καταθέσεων.. Με αποτέλεσμα, όταν οι τράπεζες χρεοκοπούν, μέσω της δικής τους ανεπάρκειας και ατιμίας, διαπράττεται ένα μεγάλο έγκλημα.. Ποιο είναι αυτό;;;

Ο φορολογούμενος πολίτης, καλείται να πληρώσει τα σπασμένα αυτής της τραπεζικής ανεπάρκειας και ατιμίας..

Όλα είναι κλεμμένα από τον φορολογούμενο πολίτη!!! Και μέχρι να αρχίσουμε να βάζουμε στην φυλακή τους τραπεζίτες – κεντρικούς τραπεζίτες – και τους πολιτικούς που συνεργάζονται μαζί τους, σε αυτό το αίσχος, αυτό θα συνεχίζεται εσαεί..

Όπως καταλαβαίνετε ζούμε μια εικονική πραγματικότητα, στην οποία ένα μεγάλο έγκλημα εις βάρος μας, θεωρείται από τους περισσότερους ανθρώπους ως κάτι φυσιολογικό της οικονομικής μας καθημερινότητας.. Ένα έγκλημα που χωρίς την αμέριστη συμπαράσταση και συμμετοχή μέσω μιζών των κυβερνήσεων, δεν θα μπορούσε να διαπραχτεί…

Ένα έγκλημα που αν προσπαθήσουμε να το αντιληφθούμε στην πραγματική του διάσταση, θα μας αποκαλύψει και άλλα πολλά εγκλήματα που κρύβονται από πίσω.. Και το μεγαλύτερο όλων των εγκλημάτων, είναι η πολιτική σκηνή που ονόμασαν Δημοκρατικό πολίτευμα και το οποίο μας επιβλήθηκε εν αγνοία μας θα μπορούσαμε να πούμε..

Είπαμε ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες χρειάζονται τους νόμους των κυβερνήσεων για να μπορούν αν δρουν ατιμώρητοι, σε ότι έγκλημα και απάτη αποφασίσουν να διαπράξουν.. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει κάθε πρωθυπουργός αυτής της χώρας κυρίως, αλλά και όλοι οι βουλευτές να είναι δικοί τους και διορισμένοι από αυτούς στις θεσμικές θέσεις του κράτους..

Και αυτό γίνεται!!!

To δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Θυμήσου και αυτά:





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου