ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 11 Μαΐου 2022

" Καναδός ελεύθερος σκοπευτής δηλώνει «τρομερά απογοητευμένος» με τη στρατιωτική πραγματικότητα στην Ουκρανία "


Ο «Wali» ποζάρει με μια καραμπίνα, σε μια φωτογραφία από τη σελίδα του στο Facebook με ημερομηνία 1 Απριλίου 2022 © Facebook / TorcheEtEpee

(Πρωτότυπο κείμενο: Canadian sniper ‘disappointed’ with reality in Ukraine)

Ένας Καναδός πρώην στρατιώτης, γνωστός ως «Wali», ισχυρίστηκε ότι επικρατεί χάος, λεηλασία και ανικανότητα στον ουκρανικό στρατό.

Ο Καναδός ελεύθερος σκοπευτής, γνωστός ως «Wali», που κάποτε αποθεωνόταν από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, επέστρεψε από την Ουκρανία στο Κεμπέκ, λέγοντας στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι η εμπειρία του εκεί ήταν μια «τρομερή απογοήτευση». Ισχυρίστηκε ότι υπήρχε ανεπαρκής οπλισμός, κακή εκπαίδευση και μεγάλες απώλειες, καθώς και κερδοσκοπία και λιποταξία στις τάξεις.

Όταν ο «Wali» ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky τον Μάρτιο και προσφέρθηκε εθελοντικά να πολεμήσει για την Ουκρανία, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης τον κάλυψαν πλουσιοπάροχα. Ένας πρώην Καναδός στρατιώτης που είχε επίσης προσφερθεί εθελοντικά να πολεμήσει με τους Κούρδους μαχητές στο Ιράκ, ο Wali περιγράφηκε από τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης ως «ο καλύτερος ελεύθερος σκοπευτής στον κόσμο», εξυμνήθηκε από Αμερικανούς στρατιωτικούς μπλόγκερ για το «ξεκαρδιστικό τρολάρισμα» στη Ρωσία και επαινέθηκε από τη New York Post επειδή «άρπαξε αντιαρματικούς πυραύλους σε μια αποθήκη για να σκοτώσει πραγματικούς ανθρώπους».

Ωστόσο, δήλωσε ότι η πραγματικότητα τον απογοήτευσε. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, στο Κεμπέκ, ο Wali δήλωσε στη La Presse την Παρασκευή ότι οι Ουκρανοί διοικητές του αρχικά «δεν ήξεραν τι να κάνουν» με ξένους μαχητές όπως ο ίδιος. Κουρασμένος να περιμένει μια ευκαιρία να πολεμήσει, ο Wali εντάχθηκε στην «Ταξιαρχία Νόρμαν», μια ιδιωτική μονάδα υπό την ηγεσία ενός άλλου πρώην στρατιώτη από το Κεμπέκ.

Ωστόσο, αρκετά μέλη της ταξιαρχίας αυτής δήλωσαν στη La Presse ότι τα όπλα και οι πανοπλίες που υποσχέθηκε ο επικεφαλής της ταξιαρχίας δεν εμφανίστηκαν ποτέ και ότι ορισμένα μέλη της βρέθηκαν κοντά στις γραμμές του μετώπου χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό. Περίπου 60 μέλη της ταξιαρχίας έχουν έκτοτε λιποτακτήσει, δήλωσε ο διοικητής της στη La Presse, και ορισμένοι στρατιώτες «σχεδίασαν» να κλέψουν ένα φορτίο όπλων αξίας 500.000 δολαρίων που προμηθεύτηκαν οι Αμερικανοί και να δημιουργήσουν τη δική τους μονάδα.

Ο Wali εντάχθηκε τελικά σε μια ουκρανική μονάδα που πολεμούσε κοντά στο Κίεβο και περιέγραψε ότι έπρεπε να αναζητήσει όπλα, τρόφιμα και βενζίνη.

«Έπρεπε να γνωρίζεις κάποιον που γνώριζε κάποιον που σου έλεγε ότι σε κάποιο παλιό κουρείο θα σου έδιναν ένα AK-47», διηγήθηκε. «Ακόμη και για τα γεύματα, συχνά είναι οι πολίτες που τα παρέχουν».

Στο τέλος, ο Wali είπε ότι κατέληξε να ρίξει δύο σφαίρες σε παράθυρα «για να τρομάξει τον κόσμο» και αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του λίγο μετά την έκθεση δύο Ουκρανών κληρωτών με τους οποίους είχε αποσπαστεί στην περιοχή Donbass σε ένα ρωσικό τανκ και δέχτηκαν σε αντάλλαγμα «εξαιρετικά ακριβή» πυρά οβίδας.

«Τους είπα να μην εκτίθενται έτσι, αλλά δεν με άκουγαν», είπε. «Είδα τα θραύσματα να περνούν σαν λέιζερ. Το σώμα μου τεντώθηκε. Δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα, είχα αμέσως πονοκέφαλο. Ήταν πραγματικά βίαιο».

Ο Wali δεν είναι ο μόνος εθελοντής που εγκατέλειψε την Ουκρανία αμέσως μετά την άφιξή του για να πολεμήσει. Στο φόρουμ «VolunteersForUkraine» του Reddit, οι δυνητικοί νεοσύλλεκτοι και όσοι βρίσκονται ήδη στην Ουκρανία ανταλλάσσουν συμβουλές, ενθάρρυνση και μερικές φορές ιστορίες τρόμου.

Ένας ανταρτών που φέρεται να επέζησε από ρωσικό πυραυλικό χτύπημα σε κέντρο εκπαίδευσης ξένων νεοσύλλεκτων τον Μάρτιο περιέγραψε πώς οι διοικητές του «έστελναν ανεκπαίδευτους τύπους στο μέτωπο με λίγα πυρομαχικά και s**t AKs και σκοτώνονταν». Ο χρήστης του Reddit δήλωσε ότι μετά την επίθεση κατέφυγε στην Πολωνία μαζί με αρκετούς ξένους βετεράνους, καθώς «η λεγεώνα είναι εντελώς υποδεέστερη, όπως και μερικοί τρελοί Ουκρανοί ηγέτες. Μετά την επίθεση ένας αξιωματικός ήθελε να τους πάει όλους στο Κίεβο και να πολεμήσουν. Απόλυτη παραφροσύνη. Μείνετε στο σπίτι σας». Άλλες αφίσες έχουν διηγηθεί παρόμοιες ιστορίες, που αφορούν απροετοίμαστους νεοσύλλεκτους που λαμβάνουν εκπαίδευση αρκετών ημερών πριν σταλούν στο μέτωπο με ανεπαρκή εξοπλισμό.

Οι Ουκρανοί διοικητές, επίσης, δυσκολεύονταν να διαχειριστούν την εισροή ανεκπαίδευτων αλλοδαπών, σύμφωνα με ορισμένους από τους βοηθούς τους στον Καναδά, και τον Απρίλιο η «Διεθνής Λεγεώνα» του Κιέβου έθεσε παύση στη στρατολόγηση.

Σύμφωνα με τη La Presse, ωστόσο, ορισμένοι ξένοι με σχετική στρατιωτική εμπειρία χρησιμοποιούνται επί του παρόντος σε «ειδικές» επιχειρήσεις πίσω από τις ρωσικές γραμμές.

Η Μόσχα υπενθύμισε στους ξένους αυτούς ότι, ως μισθοφόροι, δεν έχουν το καθεστώς των μαχητών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. «Ήρθαν στην Ουκρανία για να κερδίσουν χρήματα σκοτώνοντας Σλάβους. Ως εκ τούτου, το καλύτερο που τους περιμένει είναι ποινική ευθύνη και μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης», δήλωσε τον περασμένο μήνα ο εκπρόσωπος του ρωσικού στρατού υποστράτηγος Ιγκόρ Κονασένκοφ. Σημειωτέον, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι ξένοι εθελοντές που, σε προσωπική βάση και με δική τους πρωτοβουλία, εντάσσονται στις ένοπλες δυνάμεις ενός από τα μέρη μιας ένοπλης σύγκρουσης θεωρούνται μαχητές.

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

Πηγή: Russia Today (RT)

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου