ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2020

Γι’ αυτό δεν κάνεις κάτι αξιόλογο

Γι αυτό δεν θα κάνεις κάτι αξιόλογο στη ζωή σου

«Το να ακολουθείς το μονοπάτι που άλλοι άνοιξαν πριν από σένα είναι μια λογική πρακτική, άρα η πρόοδος γίνεται από παράλογους ανθρώπους.» Steve Jobs

Ναι, καλά με άκουσες. Σε σένα μιλάω. Σε ξεμπροστιάζω. Σε κοιτάω στα μάτια, εντάξει, όχι ακριβώς αφού μάλλον διαβάζεις αυτό το άρθρο, αλλά μεταφορικά, σκίζω μία κυκλωπική τρύπα στο πρόσωπό σου αυτή τη στιγμή, και σου λέω ότι δεν έχεις καμιά ελπίδα. Σου λέω ότι αν μπορείς να διαβάσεις αυτό το άρθρο, να δεις αυτήν τη λίστα και να μην πεις ότι αφορά εσένα, τότε πρέπει να ανησυχήσεις λιγάκι. Για την ακρίβεια, πρέπει να ανησυχήσεις πολύ. Πρέπει να παρατήσεις τα πάντα και να αμφισβητήσεις αμέσως την ύπαρξή σου στη Γη. Πρέπει να βρεις έναν καθρέπτη, να κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια, να σηκώσεις το χέρι σου και να χαστουκίσεις το πρόσωπό σου. Κατάλαβες; Τώρα επανάλαβε μέχρι να συνέλθεις και συνέχισε το διάβασμα όταν είσαι έτοιμος.

Μιλάω για το πανεπιστήμιο της ζωής, φίλε! Δε μιλάω για, διάβασε πολύ, διασκέδασε λίγο, αποφοίτησε με άριστα. Ούτε μιλάω για, τεμπέλιασε, κοπάνα την από το μάθημα, κάπνισε χόρτο, πιες και γλέντα αλλά πάρε πτυχίο και απέκτησε ικανότητες που νομίζεις ότι σου δίνει το χαρτί των μερικών χιλιάδων ευρώ. Αυτό που λέω είναι, βγες απ’ το σπίτι, κουνήσου και κάνε πράγματα. Φύγε από το σπίτι της μάνας σου, παραιτήσου απ’ τη δουλειά, πες στα πάντα «άντε γαμήσου» και κάνε κάτι. Για ικανότητες που αναπτύσσεις στον πραγματικό κόσμο, έξω από τη φούσκα της γονεϊκής προστασίας ή τον ιδεολογικό δογματισμό που διατρέχει το εκπαιδευτικό κοινωνικό και θρησκευτικό σύστημα. Λέγοντας «φύγε από το σπίτι της μανούλας» σημαίνει, κόψε τον ομφάλιο λώρο επιτέλους και σημαίνει άλλαξε σπίτι, άλλαξε πόλη, χώρα, πλανήτη, γαλαξία!!!! 

Ικανότητες που μπορεί ο καθένας να αποκτήσει, αρκεί να διατίθεται να πληρώσει το τίμημα. Ικανότητες που ταχέως πλησιάζουν την εξαφάνιση. Μιλάω για ικανότητες οι οποίες δεν μπορούν να διδαχτούν σε μια αίθουσα ή από ένα βιβλίο, ουτε φυσικά από ένα άρθρο. Ικανότητες που μαθαίνεις μόνο ενεργώντας. Σαν να μαθαίνεις να πετάς, αφού πηδήξεις στον γκρεμό, όπως μαθαίνεις να κολυμπάς μόνο στα πολύ βαθιά. Ικανότητες που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο όταν βρεις τον πραγματικό σου εαυτό. Όταν βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο ή όταν ρισκάρεις την αποτυχία. Ικανότητες τέτοιες μπορείς να αναπτύξεις, όταν είσαι διατεθειμένος να ριψοκινδυνέψεις τα πάντα για να κάνεις ένα υπέροχο πράγμα. Ικανότητες που, μέχρι τώρα, νόμιζες πως έχεις. Βασικά, αυτό που προσπαθώ να σου πω είναι ότι, στο παιχνίδι που λέμε ζωή, δεν έχεις καμία ελπίδα.

Επειδή δεν έχεις αποτύχει αρκετά. Γιατί είσαι επαναπαυμένος στη μετριότητά σου. Γιατί επέλεξες να μην προσπαθήσεις. Γιατί σου είναι πιο εύκολο να λες ότι ΘΑ μάθεις εκείνη τη γλώσσα (προγραμματισμού;) από το να κάτσεις να τη μάθεις.

Επειδή σου είναι πιο εύκολο να πάρεις τον σύντροφο της (του) φίλης σου από το να βρεις δικό σου.

Επειδή σου είναι πιο εύκολο να αντιγράψεις, από το να σκεφτείς και να γράψεις.

Επειδή σου είναι πιο εύκολο να κάνεις ότι κάνουν οι άλλοι, από το να κάνεις κάτι δικό σου.

Επειδή νομίζεις ότι όλα είναι πολύ δύσκολα ή πολύπλοκα, οπότε λες «αυτό θα το αφήσω για άλλους» ή ακόμη χειρότερα ότι θα το κάνεις «αύριο»!

Επειδή μισείς την εργασία σου αλλά δεν ψάχνεις καινούργια.

Επειδή δουλεύεις αντί να εργάζεσαι.

Επειδή είναι εύκολο να απορρίψεις την απόρριψη.

Επειδή ενώ κάθεσαι αραχτός χωρίς να προσπαθείς, εγώ είμαι εκεί έξω ρισκάροντας να αποτύχω, προκαλώντας τον εαυτό μου, μαθαίνοντας καινούργια πράγματα και αποτυγχάνοντας όσο πιο γρήγορα γίνεται. Γιατί ενώ αποτυγχάνω, μαθαίνω, και προσαρμόζομαι για να έχω το μονοπάτι συνεχώς μπροστά μου. Όπως η διαδικασία πυράκτωσης του ατσαλιού, πέρασα από τη φωτιά και σφυρηλατήθηκα. Σφυρηλατήθηκα στο σχήμα ενός σπαθιού με γυαλισμένες άκρες και μια κοφτερή λεπίδα που θα σε κόψει στα δύο, αν δεν είσαι εξίσου σκληρός και το κάνει, ανελέητα.

Επειδή σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι για σένα.

Επειδή πρέπει να προσαρμοστείς.

Επειδή πιστεύεις ότι το να είσαι διαφορετικός είναι cool, μόνο όταν είσαι διαφορετικός με τον ίδιο τρόπο που είναι και οι άλλοι, μα όλα τα cool μαζί φτιάχνουν ένα τίποτα.

Επειδή φοβάσαι να αποδεχτείς τον πραγματικό σου εαυτό, μην τυχόν σε παρεξηγήσουν. Νομίζεις ότι επειδή εσύ κρίνεις τους άλλους, άρα και οι άλλοι με τη σειρά τους κρίνουν εσένα.

Επειδή είσαι δειλός.

Επειδή νοιάζεσαι πιο πολύ για αυτά που έχεις, παρά για αυτά που έχεις κάνει.

Επειδή ενώ εσύ ξοδεύεις λεφτά σε ρούχα, αυτοκίνητα, ακριβά γεύματα και νυχτερινές εξόδους, εγώ επενδύω στον εαυτό μου. Και ενώ εσύ προσπαθείς να προσαρμοστείς στον κόσμο εγώ θέλω να προσαρμόσω τον κόσμο σε μένα και το καταφέρνω.

Επειδή εγώ θα εγκαταλείψω αψήφιστα όλες τις ανασφάλειές μου και θα εκθέσω τον πραγματικό εαυτό μου στον κόσμο. Θα αποκτήσω ανοσία στη γνώμη σου και θα σταθώ γυμνός σε μια πληθώρα ιδεών. Αναπαυτικά, γιατί θα ξέρω ότι ενώ εσύ παντρεύτηκες το κοινότυπο, εγώ εξερεύνησα το εξαιρετικό.

Επειδή για σένα ο κόσμος είναι ρηχός και πεζός και για ‘μένα είναι θαυμαστός.

Επειδή νομίζεις ότι είσαι πιο έξυπνος από ότι είσαι, ενώ είσαι πιο ηλίθιος απ’ ότι φαντάζεσαι.

Επειδή έκανες ότι έκαναν και οι άλλοι. Σπούδασες ό,τι σπούδασαν και διάβασες ό,τι διάβασαν.

Επειδή έμαθες ό,τι έπρεπε να μάθεις για να πετύχεις στις δικές τους εξετάσεις και νομίζεις ότι αυτό σε κάνει έξυπνο.

Επειδή νομίζεις ότι η μάθηση είναι κάτι που γίνεται μόνο στο σχολείο.

Επειδή ενώ εσύ έλειπες στο Πανεπιστήμιο, εγώ σπούδαζα στο παιχνίδι της ζωής.

Επειδή αντί να μαθαίνω για τον κόσμο από μια αίθουσα, βγήκα έξω και έμαθα ζώντας.

Επειδή ξέρω περισσότερα από οποιοδήποτε χαρτί κρεμάσεις στον τοίχο σου.

Επειδή εξυπνάδα δεν είναι αυτά που μαθαίνεις, είναι ο τρόπος που ζεις.

Επειδή μπορεί να μην έχω πτυχίο αλλά σε προκαλώ να βρεις ένα θέμα, για το οποίο δεν θα μπορέσω να μιλήσω με ευκρίνεια.

Επειδή θα μπορούσα να περάσω τις εξετάσεις σου, αν έπρεπε, αλλά εσύ δεν θα άντεχες ούτε μια στιγμή στα τεστ που μου έβαλε η ζωή. Τεστ που δεν βαθμολογούνται στατιστικά ή ποσοστιαία, αλλά μόνο με μία συνθήκη: την επιβίωση!

Επειδή δεν διαβάζεις.

Επειδή διαβάζεις μόνο αυτά που πρέπει και τίποτα άλλο.

Επειδή νομίζεις ότι η ιστορία είναι βαρετή και η φιλοσοφία βλακείες.

Επειδή θα προτιμούσες να κάτσεις και να δεις ριάλιτι ή MTV αντί να εξερευνήσεις κάτι καινούργιο, αντί να βουτήξεις στο μυαλό ενός άλλου ανθρώπου για να καταλάβεις καλύτερα τον κόσμο γύρω σου.

Επειδή αρνείσαι να αναγνωρίσεις ότι όλη η δύναμη του κόσμου βρίσκεται στα λόγια αυτών των λίγων γιγάντων που έζησαν πριν από μας. Ότι όλα όσα επιθυμείς μπορούν να αποκτηθούν αν ψάξεις στην πληθώρα των λέξεων που είναι διαθέσιμες σε μας, τώρα πιο πολύ από ποτέ άλλοτε.

Επειδή μάλλον δεν διαβάζεις αυτό το κείμενο, ακόμα κι αν ξέρεις ότι θα ‘πρεπε.

Επειδή δεν έφτασες μεχρι εδώ γιατί αποφασισες ότι δεν μιλάει για εσένα.

Επειδή αυτοί που το διαβάζουν, τα ξέρουν ήδη αυτά.

Επειδή μπορείς να οδηγήσεις ένα άλογο στην πηγή, αλλά δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει νερό.

Επειδή σου λείπει η Περιέργεια.

Επειδή σου λείπει η Ενέργεια.

Επειδή σου λείπει η Φαντασία.

Επειδή μαθαίνεις τα νέα από τα μέλη-αντίγραφα (meme) των ελεγχόμενων από το κράτος ΜΜΕ.

Επειδή είσαι απρόθυμος να κάνεις την απλή ερώτηση «Κι αν είναι όλα ψέματα;» και να δεχτείς την πιθανότητα ότι είναι. Ότι τα ΜΜΕ ενεργούν υπό τη διαταγή: να σου αποσπούν την προσοχή.

Επειδή με αποκαλείς υποτιμητικά ξερόλα, αλλά αρνείσαι να παραδεχτείς ότι είσαι αδαής και ηλίθιος.

Επειδή διψάω για γνώση, για οποιουδήποτε είδους γνώση.

Επειδή, ενώ εσύ περνάς την ώρα σου παίζοντας Angry Birds και Fruit Ninja, εγώ διαβάζω για την θεωρία των υπερχορδών και την κβαντική μηχανική.

Επειδή, ενώ σπαταλάς τον χρόνο σου βλέποντας τον Σουλεϊμάν τον αηδιαστικό, εγώ μαθαίνω να μοντάρω βίντεο, να ανεβάζω ιστοσελίδες, να σχεδιάζω app για το κινητό σου και να βγάζω χρήματα απ’ αυτό.

Επειδή, αν ερχόμασταν αντιμέτωποι σε διάλογο, θα σε διέλυα. Θα έβαζα στόχο να αντικρούσω το δικό μου επιχείρημα, από κάθε πλευρά, για να καταλάβω όλα όσα θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις εναντίον μου.

Επειδή θα αφοσιωνόμουν στο να καταλάβω και τις δυο μεριές της συζήτησης σε τέτοια έκταση που θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ στη θέση σου και να κερδίσω, ακόμα και αφού σου χαρίσω μια ήττα στην ίδια διαμάχη.

Επειδή δεν κάνεις αρκετές και σημαντικές ερωτήσεις.

Επειδή δεν αμφισβητείς την εξουσία.

Επειδή δεν αμφισβητείς τον εαυτό σου.


Επειδή δεν αμφισβητείς καθόλου και τίποτα.

Επειδή δεν καταλαβαίνεις τη δύναμη της καλώς νοούμενης αμφισβήτησης στη ζωή, της γόνιμης διαφωνίας και της υπεράσπισης αυτού που ξέρεις ότι είναι σωστό μπροστά σε κάποιον που σου λέει το αντίθετο. Ανίκανος να αμφισβητήσεις την πραγματικότητα, κολλημένος σε μια αυτοεπιβαλλόμενη στρατηγική επιβίωσης μέσα σε μια τυποποιημένη, πλαστή μονοτονία.

Επειδή ξέρω ότι θα μου δώσεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζομαι για να σε καταστρέψω, αν σε αφήσω απλώς να μιλήσεις.

Επειδή μελετάω τις ανθρώπινες συμπεριφορές και εσύ αγνοείς τους πάντες εκτός από τον εαυτό σου.

Επειδή παρακολουθώ το πώς λες αυτά που λες με την ίδια προσοχή που ακούω αυτά που λες. Και λες πάρα πολλά!

Επειδή η δύναμη αποκτιέται, όχι με το να ξερνάς την άγνοιά σου σαν μια ανίατη περίπτωση λογοδιάρροιας, αλλά με το να κατασκευάζεις κατάλληλα τα συμφραζόμενα για τις ερωτήσεις σου.

Επειδή μελετάω τον συλλογισμό του επιχειρήματός σου και το διαλύω στη βάση του, πριν καν να έχεις την ευκαιρία να παρουσιάσεις τις ιδέες σου.

Επειδή δεν μπορείς να αντέξεις την διαφορετική πραγματικότητα.

Επειδή αρνείσαι να παραδεχτείς ότι δεν ξέρεις, αυτά που δεν ξέρεις.

Επειδή δεν υπάρχει κανένα άρθρο που θα επανορθώσει τη ζημιά από τον χρόνο που έχεις σπαταλήσει.

Επειδή, ακόμα κι αν σου έλεγα ότι αύριο όλα θα ήταν διαφορετικά, θα περίμενες μέχρι τότε για να κάνεις κάτι γι’ αυτό.

Επειδή, ακόμα κι αν νομίζεις το αντίθετο, έχω επίγνωση του περιβάλλοντός μου.

Επειδή νομίζεις ότι δεν σε έχω δει, αφού δεν σε αναγνωρίζω.

Επειδή είσαι ψωνισμένος με την πάρτη σου και έχεις άγνοια για τον περίγυρό σου. Μακαρίως αδαής για την πραγματικότητα που βρίσκεται τόσο κοντά σου, που αν έβγαζες τη γλώσσα σου θα ένιωθες τη γεύση της και θα συνειδητοποιούσες πόσο θελκτική είναι η αλήθεια. Επειδή θα εθιζόσουν αμέσως. Επιτέλους, θα καταλάβαινες την ανικανότητά σου να καταλάβεις και τότε θα το διέκρινες, τότε θα ήξερες ότι το μόνο που σε κρατάει από το να κάνεις κάτι πραγματικά εξαιρετικό, είσαι ΕΣΥ και οι παγ(ι)ωμένες πεποιθήσεις σου.

Raymmar Tirado με προσθήκες και διασκευή από Ηώ Αναγνώστου


Δανεισμένο από ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου