ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

Ο Μπαζ Όλντριν για την ύπαρξη..μονόλιθου στον "Φόβο" δορυφόρο του πλανήτη Άρη!

"To παράδοξο είναι μια σύγκρουση ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην άποψή μας για το πώς οφείλει να είναι η πραγματικότητα" Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν, νομπελίστας Φυσικός για την πρωτοποριακή του δουλειά στον τομέα της κβαντομηχανικής.
 


"Phobos"
Στα γεράματα πια αλλά ενθουσιώδης ο παλαίμαχος Αμερικανός αστροναύτης Buzz Aldrin, μιλάει σε συνέντευξή του για τις εκπληκτικές προοπτικές επέκτασης των ορίων του ανθρώπινου είδους στο διάστημα, με ενδεχόμενο αποικισμό εκτός Γης.. Ενωμένοι, όπως τονίζει, οι άνθρωποι μπορούν να εξερευνήσουν τη Σελήνη, να φτάσουν με τόλμη εκεί όπου το είδος μας δεν έχει πάει ποτέ, να επισκεφτούν αστεροειδείς και..το μικρό σε σχήμα πατάτας φεγγάρι του πλανήτη Άρη, τον "Φόβο"..όπου -κι εδώ με εντελώς φυσικό τρόπο αφήνειτη "βόμβα" να σκάσει!- υπάρχει ένας μονόλιθος!!! Μια, όπως συνεχίζει να αποκαλύπτει, "τελείως ασυνήθιστη κατασκευή" - η
Φύση δεν συνηθίζει να φτιάχνει..μονόλιθους!- πάνω στον "φυσικό" δορυφόρο του -πολύ μυστηριώδη πλανήτη- Άρη, που οι άνθρωποι πρέπει να ανακαλύψουν "ποιος  τον τοποθέτησε εκεί, το σύμπαν ή ο Θεός αν θέλετε να επιλέξετε αυτή την άποψη", όπως λέει με ελαφρώς ειρωνικό ύφος ο Aldrin.

Φαίνεται, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει η τάση της διοχέτευσης στο κοινό "απόρρητων πληροφοριών" για τη δημιουργία "κλίματος" και προλείανση ίσως του ψυχολογικού εδάφους για ένα ποτάμι εκπληκτικών αποκαλύψεων που αναπόφευκτα έρχονται. Και δεν μπορούν πλέον να αποκρύπτονται, να καταλήγουν σκόπιμα στα "ψιλά γράμματα", να υποβαθμίζονται, να αποσιωπούνται.
Δεν ξεχνάμε και αυτές τις αινιγματικές κι επιδεχόμενες διάφορων ερμηνειών δηλώσεις: "The American people have no idea, really no idea about the immensity of the threat in space." - " ο αμερικανικός λαός δεν έχει ιδέα για την τεράστια απειλή που παραμονεύει στο διάστημα " Γιατί;
Θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος: Τόσα χρόνια πού ήταν ο ένας εκ των δύο ανθρώπων που πάτησαν πρώτοι στη Σελήνη, γιατί δεν έβγαινε να πει αυτά που είπε σχετικά πρόσφατα; Ίσως η απάντηση να είναι κι αυτή: Μπορεί να το ήθελε αλλά δεν του επιτρεπόταν και πλέον "αδειοδοτήθηκε" για να προβεί σε αυτή τη συγκλονιστική δήλωση, ως προς τις προεκτάσεις και την ουσία της ίδιας της λεγόμενης "πραγματικότητας"..
Όσο για την ύπαρξη μονόλιθου στον δορυφόρο του Άρη, τον Φόβο; Που πολλοί ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα πως είναι τεχνητός και κούφιος όπως και η.."μητέρα των παραδοξοτήτων" Σελήνη μας -δυο χρήσιμες σχετικές αναρτήσεις: Νάτα πάλι για τη Σελήνη..
και Το "διαστημικό πανηγύρι" στο "φυσικό δορυφόρο"- . Αυτό λοιπόν  για τον φωτογραφημένο "μονόλιθο" είναι μία γνώση που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, για όσους ψάχνονται με αυτά τα θέματα και "σκαλίζουν" όλα τα διαθέσιμα και διαρρεύσιμα στοιχεία, και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά σε "ειδικούς".

 Και η ύπαρξη μονόλιθου στον Φόβο σίγουρα θυμίζει το σενάριο του βιβλίου και αργότερα ταινίας "2001, Η Οδύσσεια του Διαστήματος" του σπουδαίου συγγραφέα "επιστημονικής φαντασίας" Άρθουρ Κλαρκ που ήταν ο πρώτος που τη χρήση δορυφόρων σε γεωστατική τροχιά για την αναμετάδοση ραδιοκυμάτων και γνώριζε πάρα πολλά πράγματα. Η ιστορία του βιβλίου ξεκινούσε και άρχιζε να ξεδιπλώνεται με την ανακάλυψη ενός μονόλιθου στη Σελήνη. Που είναι πιθανό να υπάρχει και πραγματικά κάτι τέτοιο! Ενώ ο μεγάλος αυτός συγγραφέας, λίγο πριν πεθάνει σε ηλικία 90 ετών, δήλωσε ότι είναι επιτακτικό να ερευνηθεί σοβαρά η περίπτωση του πλανήτη Άρη. Για την επιβεβαίωση της ύπαρξης χλωρίδας και πανίδας -εκτός ενός πανάρχαιου εκεί πολιτισμού με πολλά παράξενα φωτογραφικά ευρήματα στην περιοχή "Κυδωνία"-, με την απαραίτητη ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή πάνω στην επιφάνεια του δήθεν "κόκκινου κι έρημου" πλανήτη!

Δύο φωτογραφίες, μία με άποψη από την επιφάνεια του Άρη και μία με γήινο τοπίο, τραβηγμένη επίσης από ψηλά.


 Ο Σερ Άρθουρ Κλαρκ, και συζητώντας γι’ αυτές τις φωτογραφίες προσωπικά με πολλούς ειδικούς επιστήμονες του διαστημικού προγράμματος, βγήκε δημόσια κι έκανε την ακόλουθη δήλωση: " Είμαι αρκετά πεπεισμένος ότι έχουμε ανακαλύψει ζωή στον Άρη! Υπάρχουν κάποιες εκπληκτικές φωτογραφίες από το Jet Propulsion Laboratory, που για μένα είναι ολοφάνερη και ικανοποιητικά πειστική απόδειξη για την ύπαρξη μεγάλων μορφών ζωής στον πλανήτη Άρη! Κοιτάξτε αυτές τις φωτογραφίες. Δεν βλέπω καμία άλλη ερμηνεία τους…" - Από το  "Άρης ο Απαγορευμένος Πλανήτης"

Να και κάποιες χρήσιμες αναρτήσεις γι' αυτό το μείζονος σημασίας ζήτημα:
 Πολλές "ανωμαλίες" μαζεύονται στον Άρη ! - αυτό που ορίζουμε και ως "καραμπινάτο"!, όπως στον πρώτο σύνδεσμο που ξεχειλίζει από τέτοια "καραμπινάτα" στοιχεία..-
 Τι παίζεται με τον πλανήτη Άρη και πόσο βαθιά είναι η κοροϊδία (και "ρεαλιστικοποίηση") σε βάρος των ανθρώπων;

 Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου