ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019

Αφιερωμένο, με βαθιά εκτίμηση, στον Δρ. Άρη Πουλιανό...




ΜΕ ΤΟΥΣ: ΔΑΦΝΗ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ & Δ-ΡΑ ΑΡΗ ΠΟΥΛΙΑΝΟ - ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ
 " Πρόκειται για ντοκυμαντέρ που αφορά στην ζωή και το έργο του πιό σημαντικού Έλληνα επιστήμονα που έζησε ποτέ και είναι βασισμένο στο βιβλίο της Κυρίας Δάφνης Πουλιανού: ΑΡΗΣ Ν. ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ” Από την ζωή και το έργο του. Στο ντοκυμαντέρ αυτό παρουσιάζουμε σπάνιο φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό αρχείο της οικογένειας Πουλιανού που μας διέθεσε κατ’ αποκλειστικότητα. Ευχαριστούμε την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος για την συνδρομή της." από την περιγραφή του βίντεο στο youtube

Μια εξαιρετική δουλειά του "ΝΑΣΙΝΟΟΥ" για τον δόκτορα Άρη Πουλιανό, τον παλαιοανθρωπολόγο που αφιέρωσε ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής του στις συγκλονιστικές ανακαλύψεις των ανασκαφών του στο σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής (είναι πολλοί άραγε παγκοσμίως οι άνθρωποι που έχουν ακούσει για τον περίφημο "Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων"; Που ο σπουδαίος αυτός επιστήμονας απέδειξε ότι είναι ηλικίας...700.000 ετών!!!!!). Τον επιστήμονα με το τεράστιο και ανατρεπτικό έργο που πάγωσε όλο τον πλανήτη και εξόργισε τους μαέστρους της διαπλοκής πολιτικούς και τους επαγγελματίες ψεύτες ακαδημαϊκούς της συγκάλυψης της πραγματικής ιστορίας του ανθρώπου πάνω στον πλανήτη! Ο κ. Πουλιανός που βρέθηκε να έχει απέναντί του στρατιές ορκισμένων πολέμιων εντός και εκτός Ελλάδας και διώκεται ακόμη για το "έγκλημά του" : την ανακάλυψη και δημόσια προφορά της αλήθειας με εντιμότητα και συνέπεια, όπως αρμόζει στην πραγματική επιστήμη, καθώς και την αναπόφευκτη ιδιαίτερη ανάδειξη του ελλαδικού χώρου όσον αφορά τη σύνδεσή του με τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης στον πλανήτη!

 Παραθέτω εδώ και την εισαγωγή μου από μια παλιότερη ανάρτησή μας (Ένας τόσο μεγάλος επιστήμονας που δέχθηκε (και δέχεται) τόσο μεγάλο κυνηγητό, από τους τζιτζιφιόγκους της διαστρέβλωσης και διαπλοκής...- Άρης Πουλιανός: Ό,τι δεν θέλουν να ξέρουμε για το σπήλαιο των Πετραλώνων) σχετικά με τον 93χρονο σήμερα κ. Πουλιανό, καθώς και μερικά πολύ χαρακτηριστικά της αποσπάσματα, ως συμπληρωματικά στοιχεία στο παραπάνω βίντεο:

 Ένας επιστήμονας που τίμησε όσο λίγοι τους όρους επιστημονική έρευνα, ακεραιότητα, επιμονή, ανάδειξη και υπεράσπιση της αλήθειας. Μια τέτοια αξία επιστημονικής εργασίας και τέτοια ευρήματα, που ανατρέπουν επίσημες ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων και αναγκάζουν το κατεστημένο να καταπιεί την αυθαίρετα δογματική γλώσσα του και να ξαναγράψει βιβλία από την αρχή, ήταν ίσως αναπόφευκτο να δεχθούν διώξεις λυσσαλέες. Με την ευγενική πάντα συνδρομή του υπουργείου "πολιτισμού" και των Αρχών της ελληνικής παραδοσιακής μικροψυχίας και διαπλοκής με μεγάλα συμφέροντα και διαχρονικής κατωτερότητας έναντι μεγάλων περιστάσεων.
                  ανιχνευτής

 " Ο Άρης Πουλιανός, ο οποίος έχει ιδρύσει την «Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος» από το 1971, λέγει ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν καταστρέψει περισσότερα από το 90% των ανθρωπολογικών στοιχείων που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα και ότι άνθρωποι που δεν κατέχουν τα προσόντα του παλαιοανθρωπολόγου τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης σε σημαντικές αρχαιολογικές ανασκαφές.
Τη σημαντικότητα των ευρημάτων του σπηλαίου των Πετραλώνων δε φαίνεται να συμμερίζεται το επίσημο ελληνικό κράτος. Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού που αναφέρεται στο σπήλαιο για τον αρχάνθρωπο διαβάζουμε μια χλιαρή περιγραφή των δύο σειρών χωρίς λεπτομέρειες και κυρίως χωρίς χρονολόγηση.

...ξένο αρχαιολογικό site έγραψε τα εξής: «Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τις συστηματικές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να κρύψει την αλήθεια από το κοινό και να καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην έρευνα και στην αποκάλυψη της αλήθειας»


Ο Άρης Πουλιανός διέθεσε για υποδομές και έρευνα ολόκληρη την περιουσία του, αλλά και πάνω από μισό αιώνα προσωπικού έργου και το περίεργο είναι πως η επίσημη πολιτεία όχι απλώς δεν το αναγνωρίζει, αλλά και το εχθρεύεται. Η διαμάχη είναι μόνο στην επιφάνειά της «επιστημονική», καθώς είναι φανερό πως από πίσω κρύβονται συμφέροντα. Όταν ένας πρώην υπουργός Δικαιοσύνης αποκαλεί «εμμονική» τη δικαστική εξουσία, όπως την αποκάλεσε στην περίπτωση του Πουλιανού, τότε είναι φανερό πως το πολίτευμα της χώρας πάσχει. Ο Πουλιανός έχει περάσει περισσότερο χρόνο στις αίθουσες των δικαστηρίων παρά ανασκάπτοντας κι ερευνώντας. Αυτός ίσως να ήταν και ο σκοπός από την αρχή: η αδρανοποίησή του. Αυτοί που λένε πως οι ιδέες παλεύονται με ιδέες δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική πραγματικότητα."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου