ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

Κάντε μια προσπάθεια να καταλάβετε "τι λέει αυτή η εικόνα"

 ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ "ΟΡΑΜΑΤΑ"  ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ" ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΩΝ "ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ" ΤΗΣ "ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ"......!
εικόνα από τον  Raw Verse -   Κίνηση Πολιτών για την Προστασία των βουνών της Αιτωλοακαρνανίας
"Έρχονται οι επενδύσεις, μείνετε ήσυχοι..."

Αξίζει να διαβαστεί και το παρακάτω κείμενο από τον archaeopteryx :

"Την παραπάνω εικόνα και περίπου το ίδιο κείμενο τα πήρα από τον Raw Verse.
Είναι από τις καλύτερες και συνοπτικότερες τοποθετήσεις και παραινέσεις και βάζει το πρόβλημα και την αντίδραση σε αυτό, σε σωστό πλαίσιο:
Τα αιολικά θα καταστρέψουν τα βουνά μας χωρίς λόγο. Δεν θα υποκαταστήσουν λιγνίτη (ή άλλο καύσιμο). Οι πάντες ηλεκτροδοτούνται από κάρβουνο, λιγνίτη, αέριο και πυρηνικά και υδροηλεκτρικά. Τα αιολικά "ενσωματώνονται" χωρίς να υποκαθιστούν. Δεν μειώνουν ρύπους. Ακριβαίνουν το ρεύμα χωρίς να παράγουν χρήσιμο ρεύμα. Θα ακριβύνουν κι άλλο το ρεύμα όπως έκαναν και κάνουν παντού. Προς όφελος των Enercon, Vestas, Siemens, EDF, GDF(Engie), ENEL και των ντόπιων χωματουργών και μεσαζόντων που θέλουν να γίνουν ηλεκτροπαραγωγοί.

Δεν υπάρχει κανείς που να θέλει τα αιολικά (πλην των αιολικών "επιχειρηματιών"). Κανείς. Υπάρχουν πολλοί που δεν ασχολούνται, γενικά. Πολλοί που αποδέχονται ότι "αφού παράγουν καθαρή ενέργεια ας βάλουμε και εμείς". Ή "αφού βάζουν οι ξένοι, ας βάλουμε και εμείς". 'Η "αφού το λέει ο Σκάϊ, ας βάλουμε και εμείς". Και τα τρία αυτά επιχειρήματα, είναι λανθασμένα (για να μην πω "βλακώδη")

Αλλά επειδή όλοι κατάγονται από κάποιο χωριό κάπου παίρνουν χαμπάρι τι γίνεται και αντιδρούν. Κυρίως για το αισθητικό. Και
επειδή ντρέπονται να πούνε "δεν μ' αρέσουν", ή δεν αρκεί να πούνε "δεν μ' αρέσουν" ψάχνουν για τρόπο αντίδρασης.

Δύσκολος ο τρόπος αντίδρασης, όταν η Κυβέρνηση και κάθε Κυβέρνηση μετά το 1996 (και μάλλον και η επόμενη Κυβέρνηση),
άσχετα του τι πιστεύουν τα πρόσωπα, προωθεί αιολικά. Σίγουρα πιο έντονα, μετά το 2010 που φαλιρίσαμε, επισήμως (ανεπίσημα είμαστε φαλιρισμένοι από το 2000).

Ακόμα πιο δύσκολος ο τρόπος αντίδρασης λόγω α) πολυπλοκότητας του θέματος, β) βασικά ανύπαρκτης παιδείας (oh yes, η παιδεία Πασόκ 1981 έχει κάθε φυσιολογικό άνθρωπο κάτω των 40 ετών, βασικά αγράμματο και επομένως επιρρεπή σε προπαγάνδα) και γ) ατέλειωτη προπαγάνδα από Σκάϊ, WWF, Greenpiss, ΕΛΕΤΑΕΝ κλπ.

Το ΜΟΝΟ που μπορούν να κάνουν όσοι έχουν καταλάβει τι γίνεται είναι να το λένε στους υπόλοιπους. Όπου οι υπόλοιποι έχουν ανάμεσά τους ορδές ιδεοληπτικών, πονηρών, οικωλόγων κλπ. Αλλά αυτοί που έχουν καταλάβει, ευτυχώς επιμένουν.

Όπως προανέφερα, την εικόνα την πήρα από τον Raw Verse, που μάλλον έχει καταλάβει.

Παρακαλώ να θυμάστε:

1. ΟΛΗ η Ελλάδα είναι να γεμίσει αιολικά. Το "όχι εδώ, αλλά κάπου αλλού" λυπάμαι, δεν πιάνει.
2. Το ΣτΕ, στην απόφαση για την Νότια Εύβοια, αποδυνάμωσε τρομακτικά τις περιβαλλοντικές αντιρρήσεις: "Δεν πειράζει που κάνει ζημιές, επειδή σώζει το Κλίμα".
3. Το ΣτΕ, επίσης στην απόφαση για την Εύβοια είπε "ααα... δεν το είπατε στην διαβούλευση σε φόρμα Δ11, άρα δεν λαμβάνεται υπ' όψιν"

 Θυμηθείτε τα αυτά τα τρία πραγματάκια και αποφασίστε πώς θα αντιδράσετε. Το "περιβάλλον" δεν αρκεί και δυστυχώς δεν μετράει (όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή το είπε το ίδιο το ΣτΕ). Το περιβάλλον καταστρέφεται για να καταστρέψει τις τσέπες μας -- με παραμύθια. Αποδομήστε τα παραμύθια και αναδείξτε την συνολική καταστροφή στο ΣτΕ. Σύνθετο, αλλά έτσι είναι, πλέον. "

κείμενο από archaeopteryx

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου