ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

"Εθνικές... αυτοκτονίες"

Θα ξεκινήσουμε με αποσπάσματα (κάποια ελαφρώς εμπλουτισμένα) από παλιότερες αναρτήσεις μας, για να φτάσουμε στο "σωτήριο σήμερα":

" Να το ματαξαναπούμε, περί "πακέτων διάσωσης"(ποιων άραγε;), μέσα στο "φυσικό χώρο" της Ελλάδας, για τους ελεεινούς καναλάρχες και τα θλιβερά ρομποτοειδή καναλαρχόπουλά τους, τους "έγκριτους αναλυτές" και τις στρατιές από έμμισθους πολιτικούς απατεώνες (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ"​ και Το "Colpo Grosso" του ελληνικού χρέους - το "colpo grosso" του υπερδανεισμού των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της και της υιοθέτησης της υπερκατανάλωσης με τα δικά τους βαλάντια, μέσω της διαρκούς έκδοσης από το προτεκτοράτο τους υποτιθέμενων ομολόγων υψηλού ρίσκου (όχι όμως γι'αυτούς και τα άρτια σχέδιά τους) και της αγοράς τους από τους ίδιους, τα οποία στη συνέχεια μετέτρεψαν σε δάνεια ενυπόθηκα και σε συσσώρευση τεράστιων επιπέδων χρέους, αποτεφρώνοντας τον κοινωνικό ιστό. Αυτό που οι εγχώριοι αλητήριοι, που πρωταγωνιστούσαν ως κόμματα εξουσίας και διαχειριστές (για την ακρίβεια υπερκαταχραστές) του δημόσιου πλούτου και οι μεγαλοεργολάβοι και "μπίζνεσμεν" φίλοι τους, γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια ότι θα συμβεί. ). Ελλάδα = ο χώρος μέσα στην "καρδιά της Ευρώπης", δηλαδή της χρηματοπιστωτικής "Κόζα Νόστρα" (στην κυριολεξία) και των μαφιόζικων επιτοκίων επαχθών δανείων (ΠΟΙΟΙ "ΚΑΝΟΝΕΣ" ΠΟΙΑΣ Ε.Ε. ΒΡΕ ΛΑΜΟΓΙΑ; " Άκυρα τα δάνεια αν παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα " - δείτε το βίντεο) και της οργουελικής, όλο και πιο εξευτελιστικής και πρωτοφανώς αντιδημοκρατικής διακυβέρνησης της ΕΕ για τα "ευρωπαϊκά αποπαίδια", προς όφελος των προτεσταντικής νοοτροπίας "μπούληδων" του Βορρά.
Να το πούμε για άλλη μια φορά λοιπόν: ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ, με λογιστικό στην ουσία χρήμα αλλά αποσπώντας απόλυτα πραγματικά υλικά οφέλη: τον πλούτο ενός ολόκληρου λαού! Τα "κανόνια" είχαν ήδη βαρέσει από την άλλη πλευρά του Αλαντικού, από το καλοκαίρι του 2012: Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"...
Και τώρα όλοι οι "ευρωραγιάδες" από τη μία αισθάνονται "ασφάλεια" κι από την άλλη μυξοκλαίνε για το απίστευτα επαχθές (μόνο μια χώρα νικημένη ή μάλλον έχοντας υποστεί συντριβή στο πεδίο στρατιωτικής αντιπαράθεσης θα αποδεχόταν κάτι ανάλογο) και  χειρότερο μνημόνιο όλων ! Όπου δημοσίευση του γερμανικού περιοδικού der spiegel  σχολιάζει κυνικά ότι " τα προαπαιτούμενα είναι ένας κατάλογος κτηνωδιών " και ο διάσημος νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν δηλώνει στους New York Times, στις 13/7/2015, το αυτονόητο: "είναι τρέλα αυτή η λίστα που δόθηκε στην Ελλάδα, είναι η πλήρης καταστροφή της εθνικής της κυριαρχίας". Αλλά και το ίδιο το ΔΝΤ, που τώρα στέλνει και το θεατρικό του πιόνι "κα Μπουχεσέσκου" να παίξει το σκληροπυρηνικό της ρόλο κάνοντας τους εκλεγμένους υπουργούς να τρέμουν προκαταβολικά, είχε δηλώσει το εξής(προ τελευταίας "σωτήριας διαπραγμάτευσης του πρωθυπουργού που δυστυχώς  μπέρδεψε το "ΟΧΙ" με το "ΝΑΙ"): το ΔΝΤ ομολογεί το έγκλημα: «Λάθος» το μνημόνιο και το PSI -αυτοκριτική για το ΔΝΤ που ομολογεί ότι «υποτίμησε τις επιπτώσεις της σκληρής λιτότητας και εκτίμησε λάθος την πορεία του χρέους» Εμπιστευτική έκθεση του ΔΝΤ που αναπαρήχθη από πλειάδα ξένων ΜΜΕ, εκθέτει την τρόικα και τους εγχώριους στυλοβάτες των μνημονίων καθώς αναγνωρίζει ότι η σκληρή λιτότητα έπνιξε την Ελλάδα εν γνώσει των ιθυνόντων ΕΕ και ΔΝΤ. (Επίσης, αξιωματούχοι του ΔΝΤ έχουν δηλώσει ότι ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΒΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΛΑΦΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ τότε αυτό ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΒΙΩΣΙΜΟ!)
Και δυστυχώς για τις "καλές προθέσεις" και τη "διαφάνεια" των τοκογλύφων, σιωνιστών μεγαλοτραπεζιτών (όπου μετά το PSI του 2012 το χρέος της Ελλάδας πέρασε, ή το πέρασαν πιο σωστά οι πανούργοι  τοκογλύφοι, από τους ιδιωτικούς τομείς της Ευρώπης, όπως τα funds, τα ασφαλιστικά ταμεία και φυσικά οι παρασιτικές τους τράπεζες, στο δημόσιο τομέα. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του τεχνητά διογκωμένου ελληνικού χρέους  ανήκει πια σε ευρωπαϊκά κράτη!) ...τα "κανόνια" συνεχίζουν να βαράνε εκκωφαντικά.    " (Ιούλιος του 2015: Τα "κανόνια" συνεχίζουν να βαράνε εκκωφαντικά!)

" Ντόναλντ Τουσκ ( προέδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου): "η δεοντολογία επιβάλλει την αποπληρωμή των δανείων, οι πιστωτές δεν είναι κακοί και ανήθικοι και οι δανειολήπτες τα αθώα θύματα "
Μάλλον ο mr Τουσκ έχει τις δικές του "ευρωενωτικές" αντιλήψεις περί "ηθικής". Διότι οι δανειστές  (που σέβονται τον εαυτό τους και τις τσέπες των μετόχων των ιδιωτικών οργανισμών που στην ουσία υπηρετούν και κυρίως των φορολογούμενων υπηκόων τους) οφείλουν να γνωρίζουν κάτω από ποιες συνθήκες και μεθοδεύσεις διακινούνται και πώς διοχετεύονται εκεί που καταλήγουνε τα χρήματα που δανείζουν και αποτελούνε περιουσιακό τους στοιχείο. Σωστά; Και αν το μεταφέρουμε σε καθαρά ιδιωτικό επίπεδο, ποια σοβαρή επιχείρηση εξακολουθεί να δανείζει κάποιον που αντιμετωπίζει πρόβλημα υπερδανεισμού και επαπειλούμενου οικονομικού κραχ; Κι άρα με πασιφανή την πλήρη αδυναμία της αποπληρωμής συσσωρευμένων νέων δανείων πάνω στα ήδη υπάρχοντα και με επαχθή τοκοχρεολύσια κάθε φορά; Η απάντηση είναι ότι μόνο η μαφία λειτουργεί με τέτοιους όρους παντελούς ανηθικότητας (έστω και με επιχειρηματικούς κώδικες) και υποδούλωσης ψυχής τε και σώματι των οφειλετών της!"   (Ιούλιος του 2015: Ναι, mr Τουσκ, στη συγκεκριμένη περίπτωση τεράστιας απάτης και δολοφονικής κοινωνικά "μπίζνας", οι πιστωτές είναι και κακοί και ανήθικοι! Όπως όλοι οι "νονοί" και τα όργανα της μαφίας!)

" Απορία μας: *Σοκ; Γιατί; Από πού και ως πού; Θα καταρρεύσει το ευρωνόμισμα, που σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία άνοιξε το δρόμο στην Ε.Ε., υπήρχε η προϋπόθεση να έχει την ίδια αξία σε όλα τα κράτη-μέλη, αφού "διαθέτουν όλα την ίδια παραγωγική αξία"; Και πώς οι φανεροι και κρυφοί ναζιστές ιδρυτές της Ε.Ε. ανακάλυψαν κάτι τέτοιο, από τη στιγμή ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ-ΜΕΛΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΞΙΑ κι άρα πώς θα μπορούσαν να έχουν κοινό νόμισμα σε συνθήκες "ισονομίας" που ποτέ δεν τηρήθηκαν; Οπότε και τα προβλήματα αθέμιτου ανταγωνισμού και ανισοτήτων ανάμεσα σε βιομηχανικές μεγάλες δυνάμεις (πχ Γερμανία, σωστά;) και τις πολύ λιγότερο ισχυρές και φτωχότερες χώρες (απ'τη στιγμή που δεν θα διέθεταν και το εργαλείο υποτίμησης του εθνικού τους νομίσματος), ήταν δεδομένα εκ των προτέρων! Και με σχεδόν βέβαιη και την αποτυχία του νομισματικού ευρω-αγγουριού σε επίπεδο κοινωνιών και αποδόμησης του κοινωνικού ιστού τους...
Με διασώσεις για ασθενέστερα κράτη, όπως στο "ελληνικό πρόγραμμα" ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΕΣ!
 
Με θεσμοθέτηση αντεργατικών εκτρωμάτων, που ισοπεδώνουν εργατικά κεκτημένα τα οποία κερδήθηκαν με αγώνες και επιβολή μαζικών απολύσεων και  μαζικής πανευρωπαϊκής μετατροπής  των εργαζόμενων σε "ελαστικούς" ενοικιαζόμενους δουλοπάροικους (βλέπε "ανάπτυξη"!).
Και με τους μη εκλεγμένους τεχνοκράτες-υπηρέτες των πολυεθνικών εταιρικών υπερδυνάμεων (από τη φύση τους ολοκληρωτικών θεσμών) και τους γραφειοκράτες χαρτογυακάδες των Βρυξελλών και της ΕΚΤ και το μη εκλεγμένο θεσμικό όργανο που δεν διατηρεί επίσημα πρακτικά των συνευρέσεων-συνεδριάσεων των μελών του, γνωστό και ως Eurogroup, να απεχθάνονται τα όποια εναπομείναντα ψιχία δημοκρατίας (γνωστή, ας πούμε η άποψή τους, για τα δημοψηφίσματα) και να εκτοξεύουν πάνω στην υπόσταση κι αυτοδιάθεση των ευρωπαϊκών λαών σαν ροχάλες κάτι τέτοιες δηλώσεις: "Δεν μπορεί να υπάρχει δημοκρατική επιλογή απέναντι στις ευρωπαϊκές συνθήκες"- Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Το ευρώ, το οποίο στήριξαν εξαρχής και οι ΗΠΑ-μην το ξεχνάμε!, ήταν αποτυχημένο ήδη απ΄τη διεστραμμένη σύλληψή του.(Φεβρουάριος του 2017: ΣΟΚ: Νέος Πρέσβης των ΗΠΑ στην ΕΕ στο BBC: «Σε 18 μήνες δεν θα υπάρχει ευρώ» (πού είναι το σοκ;)

" Συνομιλώντας με τον μελετητή της κρίσης της Αργεντινής, οικονομολόγο και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες, Κλαούντιο Κατς, αποκομίζει κανείς την πεποίθηση ότι υπάρχει ζωή μετά τον (οικονομικό) θάνατο.
Ο Κατς ήρθε στην Αθήνα της μιζέριας, της οικονομικής ασφυξίας και της ..αυτομαστίγωσης για να μας θυμίσει ότι όσα ζούμε, τα έζησαν κι άλλοι. Και επιβίωσαν.
Ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα πιο γρήγορα από όσο νομίζουμε. Οτι η οικονομία της Αργεντινής είδε άσπρη μέρα μόνον όταν σταμάτησε να κάνει ό,τι της ζητούσαν οι πιστωτές. "
(Δεκέμβριος του 2013: Αργεντινός Οικονομολόγος Καθηγητής Πανεπιστημίου: Απαλλαγείτε από τους τοκογλύφους!)

Και μετά από αυτή τη συρραφή γεγονότων, στοιχείων και δηλώσεων και χρήσιμων links, μέσα σε ένα ολοένα πιο απαράδεκτο και εξόφθαλμα αντεργατικό-αντικοινωνικό τοπίο, ας έρθουμε στα νέα "μέτρα" που έρχονται με μπόλικη "ευρωπαϊκή αλληλεγγύη" από τας "πολιτισμένας Ευρώπας"  για να ψηφιστούνε στο "κοινοβούλιο" των υποτελών (και αυτοκαταστροφικών, αν θέλουμε να'μαστε δίκαιοι) "Μάου Μάου". Νέα Μέτρα ή 4ο μνημόνιο. Έτσι βαφτίζουν την κτηνωδία. Μέσα σε μία κόλαση υπερφορολόγησης και υπερχρέωσης η οποία και διογκώνεται, εξαιτίας και αυτής της τρομερής ύφεσης που δεν επιτρέπει κανένα περιθώριο για επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων. Τα οποία θα αναιρέσουν δήθεν και τον περίφημο "Κόφτη" των κοινωνικών δαπανών ενός έστω και για τα μάτια των εθελοτυφλούντων υπηκόων "κράτους πρόνοιας" . Κι από τη στιγμή που ο περίφημος κάποτε λογιστικός έλεγχος του χρέους, μέσω μιας επιτροπής αξιόπιστων εγχώριων και διεθνών προσωπικοτήτων ("Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος"), που όπως έλεγαν οι "αριστεροί" ιθύνοντες νόες πριν δυο χρόνια κι όταν προβάλλονταν ως η "ελπίδα που ήρθε", θα αποκάλυπτε ποιο είναι το πραγματικό χειροπιαστό χρέος και ποιοι εντός κι εκτός τειχών συνέβαλλαν σε αυτή την τεράστια δολοφονική μηχανορραφία σε βάρος του δημοσίου και του ελληνικού λαού, εδώ και καιρό έχει εγκαταλειφθεί δίχως ουσιαστική εξήγηση. Κι έχει πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων, κάτι σαν πολλά υποσχόμενη μελέτη δημόσιου οφέλους που κατάπιαν τα σαγόνια της περιβόητης ελληνικής γραφειοκρατίας (το μόνο που δεν έχχει κλονίσει ακόμα η "μνημονιακή" λαίλαπα), διότι..."χαλάει την πιάτσα" των κρατικοδίαιτων λαμόγιων και των "κουμπάρων".
 Τα νέα αυτά "μέτρα "ανάπτυξης" (η πιο διαστρεβλωμένη έννοια των τελευταίων ετών) περικόπτουν, μέσω της παρανοϊκής φορολόγησης, σε πρωτοφανή έκταση τα εναπομείναντα ήδη πετσοκομμένα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων και δη των ασθενέστερων όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι, σε βαθμό που πλέον τίθεται άμεσα το ζήτημα της...επιβίωσής τους. Πρακτικά και άκρως χειροπιαστά για το επόμενο "αναπτυξιακό" χρονικό διάστημα κι όχι σε επίπεδο απλά έντονων προβληματισμών λόγω αρνητικών εξελίξεων, καθώς όλο και περισσότερες οικογένειες βυθίζονται στην άβυσσο που χάσκει κάτω από το "όριο της φτώχειας".

 Σε μια χώρα που η "δημόσια δωρεάν υγεία" ( Η "ευταξία" στο ζωτικό χώρο του βασικότατου αγαθού της "δημόσιας" "δωρεάν" "Υγείας" - καθημερινές ιστορίες που σοκάρουν περισσότερο από την "άνοδο στο Γολγοθά" του " θείου κομιστή της αγάπης") μοιάζει με χαρακτηριστικό δείγμα φλεγματικού βρετανικού χιούμορ, που φρόντισε να περιγελάσει χειρουργικά και την Ε.Ε. με το "Brexit".  Σε μια χώρα που εκατοντάδες χιλιάδες νέοι είτε πτυχιούχοι και επιστήμονες είτε ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό μεταναστεύουν μαζικά, που η ανεργία και ως "ευέλικτη" ή "ελαστική" εργασία (=δουλεμπορική συθήκη) αποτελεί τον "χρυσό κανόνα" της "εξόδου από το χρέος".  Σε μια χώρα που μετατρέπεται ραγδαία σε μια απέραντη Ε.Ο.Ζ. , σε μια αποθήκη ανθρώπων ανεξαρτήτου φυλής και θρησκείας - βλέπε και την κατακλυσμιαία μετανάστευση από ανθρωπους που στη συντριπτική πλειοψηφία τους (κακά τα ψέματα) δεν έχουν μάθει να διεκδικούν, να οργανώνονται σε συνδικάτα και να λειτουργούν βάσει κοινωνικής συνείδησης, ελέω και του νομικού και ηθικού κώδικα που είναι στην πραγματικότητα η θρησκεία τους και ελέγχει κάθε πτυχή του δημόσιου και ιδιωτικού βίου μέσω μουλάδων και φανατισμένων ιμάμηδων (κάτι που τους μετατρέπει αγόγγυστα και σε υποχείρια κρατικών, ιδιωτικών και πολυεθνικών εργασιακών δουλεμπορικών). Σε μια χώρα που όταν επέλαυναν τα προηγούμενα μνημόνια, οι χαρτογιακάδες εκπρόσωποι των μη εκλεγμένων από κανένα ευρωπαϊκό λαό μηχανισμών που αποκαλούνται "θεσμοί" (δείγμα "δημοκρατικών ηθών") δήλωναν ωμά στον Τύπο ότι "αφού η κοινωνία δεν αντιδρά στα (τότε "μνημονιακά") μέτρα αυτό σημαίνει ότι αντέχει ακόμη περισσότερα"..!
 Οπότε...τι ακολουθεί; Η "οργανωμένη διαμαρτυρία" και "αντίδραση" μέσα από τα πολιτικά κανάλια της κοινοβουλευτικής αγυρτείας και εξωκοινοβουλευτικής σεκταριστικής-μυωπικής συμπαιγνίας στο εφιαλτικό αυτό γίγνεσθαι; ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ για τις εξελίξεις, είτε ψηφίζουν είτε δεν ψηφίζουν τα μέτρα και τις τροπολογίες, αλλά στηρίζουν τις συγκυβερνήσεις (το μισοάδειο και το μισογεμάτο ποτήρι) ή μέχρι να γίνουν αυτοί κυβέρνηση των "yes men"  ή να γίνουν κι αυτοί αργότερα ένα ακόμη κομμάτι της "εξουσιαστικής διαχείρισης" και να αρχίσουν να τα ψηφίζουν όλα με ολίγη αντιστασιακή γκρίνια στην αρχή...
 Όταν, δυστυχώς, είναι κάτι περισσότερο από οφθαλμοφανής η πλήρη απαξίωση και απουσία οποιουδήποτε ελπιδοφόρου λαϊκού κινήματος από τα κάτω, αυτοοργανωμένου, με διάφανο κοινωνικό προσανατολισμό και στοχευμένες ανάλογες προτεραιότητες και με αναπόφευκτες συγκρουσιακές βλέψεις.
 Την εποχή που οι αυτόχειρες λόγω της οικονομικής και τρισάθλιας κοινωνικής κατάστασης των τελευταίων ετών αποτελούν τον πληθυσμό μιας μικρής πόλης που όλο και επεκτείνεται...

'Οπως είχε γράψει και ο Emile Armand: "Όποιος σκύβει μπροστά στο μαστίγιο δεν αξίζει περισσότερο από αυτόν που το κρατάει".
Όσο σκληρό κι αν ακούγεται...

Και ας κλείσουμε με κάποια προφητικά λόγια του Ένοικου:

"Πιστεύω λοιπόν -ή έστω έχω μια ισχυρή εντύπωση κι ας είναι και απαισιόδοξη ή λανθασμένη- ότι ο αντικαπιταλιστής "συμπαθής Αλέξης", κατά τα λεγόμενα του Ομπάμα, κι έχων τις καλύτερες σχέσεις με τον ΣΕΒ, επελέγη κι αποτέλεσε πολύ καιρό πριν τις εκλογές του Γενάρη τη διάδοχη λύση του "πολιτικού αδιεξόδου" του προτεκτοράτου. Καθώς εταίροι και ντόπιοι συνεταίροι τους θεωρούσαν πλέον "καμμένο χαρτί" τη συγκυβέρνηση δεξιών και σοσιαληστών, για την ομαλή συνέχιση του "προγράμματος διάσωσης". Όταν η "ολοκλήρωση" γίνεται καταστρεπτική φαντασίωση και θηλειά και οι "μεταρρυθμίσεις" σπρώξιμο στο κενό
Χωρίς απρόβλεπτες αναταράξεις και πιθανούς επικίνδυνους από τα κάτω κλυδωνισμούς, ως παράδειγμα οργισμένης λαϊκής αντίδρασης στα κοχλάζοντα μάτια κι άλλων "υποτελών του Νότου". Πόσο πιο βολική στάχτη στα μάτια ενός κόσμου στα όριά του από ένα συστημικό αριστερού περιτυλίγματος δεκανίκι, που ορθώνει αρχικά το ανάστημα, το παλεύει όσο πιο έντιμα μπορεί, αλλά στο τέλος λυγίζει σαν ταλαιπωρημένη από τους ανέμους των "θεσμών"-σύμφωνα με τα πολιτικά πρόσφατα βαφτίσια όρων- μέσα στον κάμπο της ενωμένης διεθνούς τοκογλυφικής ιδιοκτησίας.
(Κείμενο του Μάιου του 2015, Η "αριστερά" ήρθε- η ελπίδα έφυγε;, πριν το δημοψήφισμα όπου το "ΟΧΙ" στα αντιλαϊκά μέτρα μετατράπηκε με μια ιστορική κωλοτούμπα σε θορυβώδες " Ω! ΝΑΙΙ! ΣΕ ΟΛΑ ΝΑΙ ΕΦΕΝΤΗ!". Αν και το "ΟΧΙ" του δημοψηφίσματος ΘΕΣΜΙΚΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΚΟΜΑ!)

Επίσης: ("Κωλοτούμπα Reloaded") "ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΣΥΚΗΣ ΤΗΣ "ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" 
Συνδέστε και με το άλλο "μεγάλο κόλπο" (γιατί άνεργος δεν αρκεί! πρέπει να είσαι κι άστεγος ως πλήρες έρμαιο στα γαμψόνυχα της "ανάπτυξης")Σπίτι μου σπιτάκι τους...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου