ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Σοσιαλιστικό ξύλο στη χώρα των "θεσμών"


 το νέο εξώφυλλο του ολοκαίνουργιου αναγνωστικού για παιδάκια του δημοτικού, ώστε να προσαρμοστούν πιο εύκολα στα κυρίαρχα ήθη της χώρας. Η οποία δεν δύναται να απεμπολήσει τις παραδόσεις που ανέκαθεν την ονομάτιζαν, διαμορφώνοντας συνήθειες και νοοτροπίες...

Σχόλιο (μαζί με τις παραπάνω απεικονίσεις) από εμάς: "Τι είχες (μπατσο)Γιάννη, τι είχα πάντα"...

Οι δυνάμεις καταστολής έχουν αυτονομηθεί ή οι Συριζαίοι μας δουλεύουν; (Βίντεο)



Μήπως έχουν δίκιο κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ισχυρίζονται σε προσωπικές συζητήσεις ότι «ναι μεν είμαστε στην κυβέρνηση αλλά η κυβερνητική εξουσία εξακολουθεί να ελέγχεται από τις δυνάμεις της συντήρησης»;.
Πώς αλλιώς να εξηγήσεις ανακοινώσεις όπως η παρακάτω;


"Η ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας καταδικάζει με τον πιο απερίφραστο τρόπο το όργιο αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σήμερα το πρωί έξω από τα γραφεία της ΔΕΥΑΜΒ, εναντίον των πολιτών που βρέθηκαν εκεί διεκδικώντας τη δυνατότητα να εκφράσουν την άποψη τους για τα θέματα σχετικά με τη διαχείριση του νερού άρδευσης που σήμερα θα συζητιόταν από το ΔΣ της δημοτικής επιχείρησης.

Καταδικάζει επίσης με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την παρουσία ατόμων ιδιωτικής ασφάλειας (σωματοφύλακες) του δημάρχου σε θεσμικές δημόσιες λειτουργίες του Δήμου και των επιχειρήσεών του (συνεδριάσεις) την ίδια στιγμή που ο ίδιος απαγορεύει την παρουσία πολιτών σε αυτές, καταργώντας στην πράξη τον νόμο που ορίζει σαφώς την δημοσιότητα των συνεδριάσεων.

Θεωρούμε αδιανόητο να εξακολουθούν να συμβαίνουν μετά την ετυμηγορία του λαού στις 25 Ιανουαρίου τέτοια περιστατικά ακραίου κρατικού αυταρχισμού σε βάρος κινημάτων πολιτών.

Ζητάμε από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη την άμεση διερεύνηση των γεγονότων και την παραδειγματική τιμωρία των υπαίτιων για αυτή τη κατάσταση, δηλαδή των αστυνομικών ή άλλων υπεύθυνων κρατικών λειτουργών που αυθαιρέτησαν και έδωσαν διαταγή για χρήση χημικών και επίθεση εναντίον των συμπολιτών μας."

Το αυτονόητο συμπέρασμα που βγαίνει απ' αυτή την ανακοίνωση είναι ότι είτε οι δυνάμεις καταστολής έχουν αυτονομηθεί είτε οι Συριζαίοι μας δουλεύουν.



Με την ευκαιρία θα θέλαμε να κάνουμε κι εμείς μια ερώτηση στον υπουργό προστασίας του συστήματος Πανούση. Μπορεί να μας εξηγήσει με ποιο σκεπτικό βρίσκονται και σήμερα αποσπασμένοι 28 μπάτσοι, δυο περιπολικά και δυο συμβατικά αυτοκίνητα της αστυνομίας για να «προστατεύουν» τον Γ. Καρατζαφέρη και το κόμμα του; (Η πληροφορία αυτή είναι καρατσεκαρισμένη που θα έλεγε και η αξέχαστη Μαλβίνα)

Το είδαμε στο ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου