ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Η εκκωφαντική σιωπή της Αριστεράς για τις σφαγές στην Α. Ουκρανία



γενοκτονία στην ανατολική Ουκρανία με τη Δύση σε ρεσιτάλ κυνισμού και υποκρισίας
Η εκκωφαντική σιωπή της Αριστεράς για τις σφαγές στην Α. Ουκρανία
του Πάνου Κοσμά
(oι επισημάνσεις με χρώμα είναι δικές μας)

Η σιωπή ενός σεβαστού τμήματος της Αριστεράς και της άκρας αριστεράς για την ανατολική Ουκρανία είναι εκκωφαντική και εξοργιστική ταυτόχρονα! Ολόκληροι χώροι δεν ξέρουν τι να γράψουν και τι να πουν! Κάνουν πως οι σφαγές στην ανατολική Ουκρανία δεν υπάρχουν ή δεν αφορούν την Αριστερά! Στην καλύτερη περίπτωση τις καταγγέλλουν σαν “φασιστικές θηριωδίες”, δηλαδή σαν φασιστικά “εγκλήματα πολέμου”, αλλά ενός πολέμου “άδικου και από τις δύο πλευρές”!

Σε πρώτο πλάνο, για όλα φταίει η θεωρία ότι έχουμε μια σύγκρουση ιμπεριαλισμών (του ρωσικού και του δυτικού) “δι’ αντιπροσώπων” στο έδαφος της ανατολικής Ουκρανίας: οι “αντιπρόσωποι” του δυτικού ιμπεριαλισμού είναι οι φιλοδυτικοί εθνικιστές, ακροδεξιοί και φασίστες του Κιέβου, ενώ οι “αντιπρόσωποι” του ρωσικού ιμπεριαλισμού είναι οι “φιλορώσοι αυτονομιστές”. Μερικοί περιμένουν κιόλας μια γενικότερη ανάφλεξη μεταξύ Δυτικών και Ρωσίας, για να επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι όσα συμβαίνουν στην ανατολική Ουκρανία δεν είναι παρά το πρελούδιο μιας ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης.

Στο μεταξύ όμως, οι “αντιπρόσωποι” του δυτικού ιμπεριαλισμού εφαρμόζουν τακτικές γενοκτονίας σαν αυτές που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Γάζα (απλώς δεν έχουν την ικανότητα να το κάνουν με την ίδια επιτυχία και στην ίδια κλίμακα), έχουν την αμέριστη στρατιωτική, διπλωματική και οικονομική συμπαράσταση όλης της Δύσης, ενώ η Ρωσία περνάει από χίλια κόσκινα της Δύσης και του Κιέβου για να της επιτραπεί να περάσει τα ουκρανικά σύνορα μια αυτοκινητοπομπή με… υλικό ανθρωπιστικής βοήθειας!

Προσέξτε: οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές παραδέχονται ότι χρειάζεται ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά αυτή θα τη δώσει η Ρωσία κι όχι κάποιος διεθνής οργανισμός – “δικής της πουτάνας γιοι” είναι οι σφαγιαζόμενοι. Ο… τρομερός ρωσικός ιμπεριαλισμός ζητάει ταπεινά άδεια για να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα των υποτιθέμενων δικών του “αντιπροσώπων” στον… ιμπεριαλιστικό πόλεμο!

Ναι, αλλά οι αυτονομιστές έχουν ρωσικά όπλα, απαντάει ο αριστερός των ίσων αποστάσεων που δεν μένει στα “επιφαινόμενα”. Αυτό, δεν τους κάνει όργανα του ρωσικού ιμπεριαλισμού; -Όσο κάνει τη Χαμάς και τους Παλαιστίνιους -συνολικά- όργανα του Ιράν ή της Συρίας επειδή προμηθεύονται από αυτούς όπλα!

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Εδώ υπάρχει πολύς καλός κόσμος που δεν ιδρώνει το αυτί του ούτε στην ανακήρυξη “λαϊκών δημοκρατιών”, ούτε στη Διεθνή, ούτε σε κομμάτια Αριστεράς που αναφέρονται στον Λένιν και τον Τρότσκι, ούτε σε διακηρύξεις των εξεγερμένων που διακηρύσσουν ανεξαρτησία από το ρωσικό εθνικισμό, ούτε καν στο γεγονός ότι οι αντιφασιστικές πολιτοφυλακές είναι σε μεγάλο βαθμό εργατικές. Όλοι αυτοί δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους, τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, αλλά -άθελά τους έστω- τα συμφέροντα του ρωσικού ιμπεριαλισμού!!!

Πρόκειται για πολιτική χρεοκοπία ολκής, ένα μικρό “1914” ενός μεγάλου τμήματος της Αριστεράς στη Δύση.
Κι αν στην πορεία των πραγμάτων, μόλις οι φασίστες του Κιέβου εκκαθαρίσουν με το καλό τους “αντιπροσώπους” της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία και εγκαταστήσουν τους ΝΑΤΟϊκούς πυραύλους στα σύνορα του τρομερού ρωσικού ιμπεριαλισμού, αυτός αντιδράσει απονενοημένα; Δεν θα αποδειχτεί “τότε” ότι πρόκειται για ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό; Το μόνο που θα αποδειχτεί τότε, συντροφοί μου, είναι ότι οι αντιφασίστες στην ανατολική Ουκρανία σφαγιάστηκαν μόνοι και αβοήθητοι. Τότε όμως θα γίνουν και κάποια άλλα αποκαλυπτήρια: ότι η ασφυκτική πίεση του δυτικού ιμπεριαλισμού ενάντια στη Ρωσία αποσκοπεί στην εγκατάσταση μιας φιλοδυτικής κυβέρνησης τύπου Γιέλτσιν στη Μόσχα, με τα “πειστήρια” μιας ασφυκτικής περικύκλωσης της Ρωσίας με βάσεις, πυραύλους και πυρηνικά στα άμεσα σύνορά της. Και είναι τόσο τρομερός ο ρωσικός ιμπεριαλισμός, ώστε παρακολουθεί ανήμπορος τη σφαγή πληθυσμών που μιλούν ρωσικά στα άμεσα σύνορά του και παρ’ όλα αυτά δέχεται τις κυρώσεις τη μία μετά την άλλη και παίρνει ταπεινά άδεια από τους φασίστες του Κιέβου για να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια!
Αλλά ας πούμε ότι όλα αυτά είναι επισφαλείς “εκτιμήσεις”. Δεν μας αρκεί τουλάχιστον ότι εμείς είμαστε στη Δύση και το πρώτο μας καθήκον στην περίπτωση της Ουκρανίας είναι να καταγγείλουμε και να κινητοποιηθούμε ενάντια στα σχέδια του δυτικού ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία; Ούτε αυτό δεν απέμεινε όρθιο;;;


Το διαβάσαμε στον omadeon

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου