ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Η προφητεία των ινδιάνων "Χόπι".


Η προφητεία των ινδιάνων "Χόπι".

Οι Χόπι είναι μία από τις αρχαιότερες ινδιάνικες φυλές της Βόρειας Αμερικής και είχαν από την αρχή της ύπαρξης τους ως έργο να ζουν σύμφωνα με τους αιώνιους νόμους της Δημιουργίας, γεγονός που αποκαλύπτει και το όνομα “Χοπι”= “ζώντας σύμφωνα με το αιώνιο Σχέδιο”.

Κατά το αιώνιο αυτό Σχέδιο οι Χόπι παίζουν ένα ρόλο κλειδί για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Δίχως αλαζονική αυτοπροβολή μας δίνουν να καταλάβουμε πως, το ότι δεν έχει ακόμη καταστραφεί πλήρως η Γη οφείλεται στην ύπαρξη πνευματικών ανθρώπων και πνευματικών κοινωνιών, όπως είναι η δική τους, οι οποίοι ζουν μια ζώσα ανταλλαγή μεταξύ των δύο κόσμων (πνευματικού και υλικού). Κατά τις τελετουργίες και τις τελετές τους βρίσκονται σε άμεση επαφή με τις πνευματικές δυνάμεις της Ζωής και λαμβάνουν προφητείες, οι οποίες απευθύνονται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Οι Χόπι ζουν για πάνω από 2000 χρόνια ως «Φύλακες της Ζωής» στο υψίπεδο του Κολοράντο – όπου βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα ουρανίου της Γης ή κατά τη δική τους γλώσσα, «ένας ιδιαίτερος τόπος δύναμης». Γνώριζαν και γνωρίζουν πως, το άν οι μεγάλοι κύκλοι των κοσμικών ετών φέρνουν ευλογία ή καταστροφή εξαρτάται μόνο από τη θέληση των ανθρώπων. Το γεγονός πως ο άνθρωπος έχει απομονοθεί από τους φυσικούς ρυθμούς αποτελεί ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Ο άνθρωπος προσπαθούσε επανειλημμένα να το παίξει «θεός», ωστόσο όχι μέσω άμεσης ανταλλαγής με τις θεϊκές Ιδέες, αλλά μέσω καύχησης και ατομικής-εγωικής δράσης. Επιπλέον θεωρούσε πως με τις δικές του εφευρέσεις έπρεπε να βελτιώσει τον κόσμο. Αυτά τα λάθη όμως αυξήθηκαν κατά τον τελευταίο αιώνα σε τέτοιο βαθμό που πλέον δεν μπορούν να διορθωθούν πλέον ούτε και με τις πιο «έξυπνες» εφευρέσεις.
Εάν συγκρίνουμε τα εκατομμύρια έτη της εξέλιξης με τους λίγους αιώνες της βιομηχανικής εποχής, βλέπουμε πως ο άνθρωπος εντός πολύ σύντομου χρόνου πήρε μια τόσο τρελή θέση στη Γη (ver-rueckt=τρελή αλλά και «λάθος, εκτοπισμένη, μακριά από την ορθή θέση), και μετατράπηκε σε σφετεριστή και εχθρό της Φύσης. Έτσι σήμερα απειλεί να ανατινάξει το Όλον, το οποίο έχασε πλήρως από την οπτική του κατά την αυτονομημένη δραστηριότητα του.

Ο άνθρωπος μπορεί μεν με τις ανακαλύψεις του να έκανε προσβάσιμο τον κόσμο και το σύμπαν (όπως τους πυραύλους και τους δορυφόρους), αλλά δεν κέρδισε καμία επίγνωση επ΄αυτού, διότι η διείσδυση του ήταν καθαρά λειτουργική-μηχανική και ποτέ δεν έφτασε στο πνευματικό επίπεδο.



Για τη ζωή μιας πνευματικής κοινότητας όπως αυτή των Χόπι, τέτοιες εφευρέσεις ήταν άχρηστες, διότι αυτές ποτέ δεν διαχωρίστηκαν από το εύρος του συμπαντικού χώρου, αλλά συνέχιζαν πνευματικά να είναι ΕΝΑ. Μέσω όλων αυτών των τρελών του εφευρέσεων άνθρωπος έχασε την άμεση επαφή με τη Γη. Έτσι σήμερα βλέπει τον εαυτό του εν μέσω ενός κυκεώνα προβλημάτων τα οποία πλέον δεν μπορεί να χειριστεί.


Ένα παράδειγμα για τα εφευρετικά του εκτρώματα είναι η αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου. Εδώ γίνεται φανερή η δαιμόνια λογική του ανθρώπου, η οποία σε αυτή του την ενέργεια βλέπει μόνο τα χιλιάδες χιλιόμετρα χαρτιού για τους εκτυπωτές των υπολογιστών του και παραβλέπει το γεγονός πως με αυτό τον τρόπο καταστρέφει την αλυσίδα αναπνοής της Γης.

Το μεγάλο όμως παράπτωμα του ανθρώπου ήταν το γεγονός πως δεν ήθελε πλέον να περιορίζεται στην ενεργειακή αλυσίδα του ήλιου (την αλυσιδα ενέργειας που προσφέρει ο ήλιος) αλλά άρχισε να στρέφεται με όλο και μεγαλύτερη απληστία στα ορυκτά καύσιμα που περιέχουν αποθηκευμένη ηλιακή ενέργεια. (Με αποκορύφωμα θα συμπλήρωνα εδώ τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας, τα οποία βλέπουμε την παρούσα στιγμή να απειλούν τη ζωή ολόκληρου του πλανήτη μετά το ατύχημα στην Ιαπωνία!!!! – σημ. τοξότισσας)

Αυτό οδήγησε, όπως εντωμεταξύ διαπιστώνουν και επιστήμονες, σε μια τεράστια αύξηση του ποσοστού θερμότητας που αποβάλλεται, όπως συμβαίνει με κάθε τεχνητή διαδικασία. Με αυτή την άπληστη εξάντληση της Γης, ο άνθρωπος της βιομηχανικής εποχής επέφερε την αιμορραγία του ενεργειακού δυναμικού της Γης.

Οι Χόπι βλέπουν τη Γη να απαντά με τα αμέτρητα κοινωνικά προβλήματα, τους πολέμους και τις φυσικές καταστροφές. Μέχρι πρόσφατα (2000) η προφητεία των Χόπι και η Γνώση τους για τα μελλοντικά παγκόσμια γεγονότα κρατιόταν μυστική, ωστόσο ήταν ζωντανή εντός των κοινωνιών των «παππούδων και των γιαγιάδων» (μεγάλων πατέρων και μεγάλων μητέρων) τους. Σήμερα όμως φγαίνουν στη δημοσιότητα. Μία από τις προφητείες τους λέει το ακόλουθο:
«Όταν ο άνθρωπος με το φλογερό κόκκινο ένδυμα του ήλιου εμφανιστεί στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας ξεκινά το τελευταίο μέρος της αντιστροφής ολόκληρης της Ζωής πάνω στη Γη».
Ο άντρας με το κόκκινο ένδυμα είναι ο Δαλάι Λάμα που έφτασε το 1983 στους Χόπι.


Η κουδουνίστρα από κολοκύθα είναι ένα σημαντικό σύμβολο των προφητειών των Χοπι. Μια κολοκύθα αποτελεί έκφραση της δύναμης η οποία χαρίζει ζωή στο σπόρο. Η κουδουνίστρα (σείστρο) χρησιμοποιείται σε κάθε ιερή τελετή των Χόπι. Το κούνημα της αποτελεί μια συμβολική κίνηση ων ενεργειών της Ζωής. Επάνω στις κουδουνίστρες τους αυτές υπάρχει ζωγραφισμένη η σβάστιγγα, το σύμβολο του ήλιου. Αυτό το σύμβολο παρουσιάζει τις ενεργειακές σπείρες που βγαίνουν από ένα σπόρο προς τις τέσσερις κατευθύνσεις του ορίζοντα. Ένα κόκκινο δαχτυλίδι φωτιάς περικλείει τις σπείρες, ως σύμβολο της εισρρέουσας ηλιακής θερμότητας, η οποία κάνει το σπόρο να αναπτυχθεί και να βλαστήσει.


Η προφητεία των Χόπι λέει πως τα δύο κοσμογονικά γεγονότα περιλαμβάνουν εκείνες τις δυνάμεις οι οποίες είναι αποτυπωμένες επάνω στα σείστρα μέσω του ήλιου και της σβάστιγγας. Από τη βία και την καταστροφή του πρώτου γεγονότος θα εμφανιστούν τα δυνατότερα στοιχεία με ακόμη μεγαλύτερη βία για να επιφέρουν το δεύτερο γεγονός. Όταν τα πραγματικά σύμβολα εμφανιστούν θα είναι πλέον εμφανές πως αυτό το στάδιο έχει εκπληρωθεί.Τελικά, εάν ο άνθρωπος δεν είναι έτοιμος να αλλάξει τρόπο σκέψης, θα ανακαλυφθεί μια «κολοκύθα γεμάτη στάχτη» η οποία θα πέσει από τον ουρανό, θα κάνει τους ωκεανούς να βράσουν και θα κατακάψει όλη τη στεριά. Μέσω αυτής δεν θα βλαστήσει τίποτε εκεί για πολλά χρόνια. Αυτό θα είναι το σημάδι πως επίκειται το τελικό γεγονός, το οποίο θα σβήσει κάθε μορφή ζωής, εάν οι ανθρωπότητα και οι ηγέτες της δεν συνετιστούν εγκαίρως.

Οι Χόπι θεωρούν τον πρώτο και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ως την πραγματοποίηση των δύο πρώτων γεγονότων. Η «κολοκύθα γεμάτη στάχτη» είναι η ατομική βόμβα. Στα μέλη της φυλής τους είχαν προβλέψει πως κάποτε ο «λευκός αδελφός» τους θα πήγαινε σε αυτούς για να ανοίξει το ιερό τους βουνό. Επειδή όμως αυτό το φυλάσσει ένα φίδι, θα φροντίσει για πικρή εκδίκηση. Και αυτό έχει ήδη επαληθευτεί: το ουράνιο που περιέχει αυτό το ιερό βουνό εξορύσσεται και το φίδι, σύμβολο της ενέργειας, άρχισε με την εκδίκηση του και ταρακουνά ολόκληρη την ενεργειακή ισορροπία της Γης.

Αυτό που γνώριζαν οι Χόπι επιβεβαιώθηκε προσφάτως και επιστημονικά:
Τώρα γνωρίζουμε πως οι περιοχές με τη μεγαλύτερη ύπαρξη ουρανίου παρουσιάζουν μια ιδιαίτερα έντονη σχέση με τους κεραυνούς. Αυτές οι τοποθεσίες αποτελούν σημαντικά σημεία εκτόνωσης για την ατμοσφαιρική ισορροπία της Γης, όσων αφορά τη σχέση ιόντων, που είναι απαραίτητα για ολόκληρη τη Ζωή στη Γη. Το φίδι είναι ο συνοδός στην πορεία προς την ημέρα της Μεγάλης Κάθαρσης:

“Ολόκληρη η Γη θα σείεται και θα γίνει κόκκινη και θα ανασηκωθεί ενάντια σε αυτούς, που εμποδίζουν τους Χόπι (εδώ εννοεί όλους εκείνους τους ανθρώπους που ζουν σύμφωνα με το αιώνιο Σχέδιο). Η Μεγάλη Κάθαρση. Μέρος του αιώνιου Σχεδίου της Δημιουργίας είναι το τελευταίο στάδιο της προφητείας τους, το οποίο ονομάζουν και Μυστικιστικό Αυγό. Σε αυτή τη φάση οι δυνάμεις της σβάστιγγα και του ήλιου, ενωμένες με μια Τρίτη δύναμη που συμβολίζεται με το κόκκινο χρώμα, θα κορυφωθούν είτε σε μια αναγέννηση, είτε σε μια πλήρη καταστροφή. Πόλεμοι και φυσικές καταστροφές μπορεί να εμφανιστούν (πολύ φρέσκα τα τελευταία γεγονότα θαρρώ για να καμωθούμε πως δεν κατανοούμε την πρόβλεψη… και πολύ κοντά το 2012…).
Το μέγεθος της βίας θα καθορίζεται από το μέγεθος της ανισότητας ανάμεσα σε όλους τους λαούς και προς τη Φύση. Την απόφαση για το γεγονός αυτό θα πρέπει να την πάρει ο άνθρωπος.»

Το 1983 ήρθε μια ομάδα αντιπροσώπων των Χόπι σε εμάς (τους «πολιτισμένους») για να τονίσει έντονα και να ζητήσει την προσοχή μας σχετικά με την κρίση αυτή. Τόνισαν τότε πως η μοναδική ευκαιρία να αποφύγουμε αυτή την κάθαρση βρίσκεται στο να κατανοήσουν όλοι πως ισχύει να αγωνιστούμε για το ΕΝΑ προκειμένου να επιβιώσουν όλοι. Η ανθρωπότητα μπορεί να αποκτήσει ξανά έλεγχο του προβλήματος της βίας, την οποία άσκησε απέναντι στη Φύση με την άπληστη εξάντληση και την μονομερή λήψη, σαν να είναι η Γη μια άψυχη αποθήκη υλικού, και τον ψυχρό, μηχανικό τρόπο συμπεριφοράς μεταξύ των ανθρώπων, που κορυφώνεται στα γιγαντιαία συστήματα άμυνας, ΜΟΝΟ εάν αλλάξει η συνείδηση όλων των λαών και ειδικά αυτών που βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας εξουσίας.«Μόνο εάν αποχαιρετήσουμε το κοινωνικό σύστημα της βίας, όπου η θέληση του ενός επιβάλλεται με εξαναγκασμό στον άλλο και ξαναενωθούμε πνευματικά με τους αδελφούς και τις αδελφές μας και με όλους τους «συγγενείς» μας, τα πλάσματα της Φύσης, εάν επιτρέψουμε στο Αιώνιο Πνεύμα να διαχειριστεί και τη Γη, μόνο τότε μπορεί να επικρατήσει αληθινή Ειρήνη. Το Όλον χρειάζεται το όραμα του καθενός μας, είτε είναι πέτρα, είτε φυτό, ζώο ή άνθρωπος. Η φροντίδα, η έγνοια για κάθε ζωντανό θα ξεπερνά τότε κατά πολύ κάθε προσωπικό ενδιαφέρον και θα φέρει πολύ μεγαλύτερη ευτυχία, πολύ μεγαλύτερη από όση μπορούσε να πραγματωθεί πριν. Τότε όλα (και όλοι) θα απολαμβάνουν μια μόνιμη αρμονία.*»

(Οι σημειώσεις είναι από διαλέξεις, προσωπικές συνομιλίες της συγγραφέως και από το φυλλάδιο «Ο πυρήνας της προφητείας των Χόπι» που εκδόθηκε από την Κοινωνία των απειλούμενων λαών.)


Αλιεύθηκε από τον planitiko

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου