Θυμάμαι πως είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο που έχει γράψει ο νευρολόγος Όλιβερ Σάκς (Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο), οτι οι τυφλοί αναγνώριζαν απο τον τόνο της φωνής με ευκολία ότι ο τάδε ομιλητής (σε μία ομιλία) ψεύδεται, σε αντίθεση με εκείνους που ήταν σε θέση να τον βλέπουν. Αυτό μπορούσαν να το κάνουν χάρη στην ''αδυναμία'' τους να δουν. Αναγκαστικά άρχισαν να παρατηρούν άλλα στοιχεία του (συν)ομιλητή, χωρίς να επικεντρώνονται στην εικόνα και τα λόγια που ξεστομίζει κάποιος, αλλά στον ήχο, το ηχόχρωμα και την τονικότητα της φωνής. Και τελικά είναι εκείνοι που ''βλέπουν'' πιο καθαρά αφού μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τη μελωδία της αληθινής σκέψης ή της ψυχής μέσω της φωνής και να αντιληφθούν πολύ περισσότερα που σε εμάς τους τυχερούς και άρτιους μας διαφεύγουν.
Πολλές φορές ακούμε τα λόγια που λέει κάποιος, τις λέξεις, που μας παραπλανούν, αντί να ακούσουμε την...
ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Κραυγές αγωνίας ακούγονται
Μη λες άλλα λόγια
Φωνάζεις για τη δυστυχία σου
Τι σου φταίει εκτός απο εσένα;
Μη ψάχνεις την απάντηση στους άλλους
Όσο ευθυγραμμίζεσαι τόσο δυστυχείς
Λάθος σου ΄μαθαν
Η ζωή δεν είναι δική τους
Κι αν ζεις με απώτερο σκοπό τις απαιτήσεις τους
ανώφελο
Ποτέ και τίποτα δε θα αρκεί
Ποτέ δε θα σου πουν ευχαριστώ
Τα παιδιά παίρνουν μόνο την επιβράβευση
Όταν ακολουθούν την ευθεία γραμμή
Μα αν προσπαθείς να συγκεράσεις
το θέλω με το πρέπει
είναι γιατί κάτι ζωντανό φτερουγίζει μέσα σου
Μη λες άλλα λόγια
Οι λέξεις δεν αλλάζουν την τονικότητα
νάμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου