ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2022

Μήπως το "εμπάργκο" κατά της Ρωσίας κρύβει κάποιους ανομολόγητους σχεδιασμούς σε βάρος των λαών;

 

ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΩΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

FACT 1. Το τελευταίο διάστημα, με την αποκαλούμενη "πανδημία" και το "πακέτο λύσης" (που στην ουσία ήταν χειρότερο από το πρόβλημα, με τους παρανοϊκούς περιορισμούς και τις αλυσιδωτές οικονομικές συνέπειες), έχουν εκτοξευθεί οι τιμές των αζωτούχων λιπασμάτων, που συνδέονται άμεσα με την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του παγκόσμιου πληθυσμού...

FACT 2. Και ήρθε η "κρίση της Ουκρανίας που, ανεξάρτητα με το ποιος ευθύνεται λιγότερο ή περισσότερο, έφερε τις "βαριές κυρώσεις" σε βάρος της Ρωσίας (εξαιρέθηκαν οι εισαγωγές σε ενεργειακούς πόρους,  για να μην επιφέρουν "πλήγμα" στη συνοχή των "συμμάχων" και το χρήμα από αυτές τις δραστηριότητες  θα συνεχίσει να εισρέει στη Ρωσία μέσω τραπεζικών οδών "ανέγγιχτων" από τους "ελέγχους" της Δύσης). Και σε κίνηση-ματ στην οικονομική παγκόσμια σκακιέρα, Ρωσία και Κίνα συμφώνησαν στο να άρει η δεύτερη κάθε περιορισμό στις εισαγωγές σιταριού από Ρωσία (που μέχρι τώρα ήταν περιορισμένες από την Κίνα με πρόσχημα τον έλεγχο των φυτικών ασθενειών).Και η Ρωσία φαίνεται πως βρήκε μια τεράστια αγορά ως διέξοδο. Οπότε η Κίνα μοιάζει να μαζεύει "όλο το σιτάρι" με αυτή τη στρατηγική συμφωνία, με την ετοιμασία για μαζικές εισαγωγές ρωσικών σιτηρών, σύμφωνα και με τη South China Morning Post, που επικαλείται τη Γενική Διοίκηση Τελωνείων της χώρας. Εξέλιξη που σαφώς μειώνει τον οικονομικό αντίκτυπο από τς δυτικές κυρώσεις, για την αχανή Ρωσική Ομοσπονδία...Ενώ διαβάζουμε και ακούμε και γι' αυτή την εξέλιξη, πάλι με τους ίδιους πρωταγωνιστές (το μότο "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου" βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του εδώ!): Κίνηση-ματ από την Gazprom: Ρωσία-Κίνα υπέγραψαν κολοσσιαία συμφωνία για το φυσικό αέριο - Την ώρα που η Δύση ανακοινώνει κυρώσεις στη Ρωσία η Μόσχα βγάζει «άσο από το μανίκι»

ΚΑΙ σύνδεση: " Έχεις αναρωτηθεί γιατί κανένας Ηγέτης δεν αναφέρθηκε ποτέ για το θέμα της προσωπικής σου αυτάρκειας;"


ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΜΠΑΡΓΚΟ;;;
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΤΥΠΗΜΑ

Η Παγκόσμια επισιτιστική κρίση

Ας είναι καλά η απελευθέρωση των καταπιεσμένων…όπως αυτών στην Ουκρανία. Οι άλλοι την περνάνε κότα.

Τι λέτε;

Η έλλειψή της τροφής και η διανομή της θα μπορούσε να είναι κοντά;

Τυχαία αποδεικνύεται ότι η Ρωσία και η Ουκρανία είναι κατά κάποιο τρόπο από τις πιο σημαντικές χώρες στο Τμήμα του "Λιμού".
Αν δεν υπάρξει ταχεία ανατροπή στην παγκόσμια σκηνή, οι τιμές των τροφίμων θα εκραγούν!!!

Θα φτάσουν σε τόσο πολύ υψηλά επίπεδα που κανείς μας δεν μπορεί ακόμη να αντιληφθεί τι είναι υψηλές τιμές. Κανείς μας, γιατί η γενιά που πέρασε την μεγάλη πείνα έχει ήδη αποχωρήσει... Και αυτό είναι ίσως το καλύτερο σενάριο για εμάς τους καταπιεσμένους και πολύ αδιάφορους νάρκισσους...

Ας ξεκινήσουμε με μερικούς αριθμούς:

Περίπου το ένα τρίτο των παγκόσμιων εξαγωγών κριθαριού προέρχεται από τη Ρωσία και την Ουκρανία μαζί, το 29% του σιταριού, το 19% του καλαμποκιού, καθώς και το 80% του ηλιελαίου. Μεγάλο μέρος αυτού συνήθως αποστέλλεται μέσω των λιμανιών της Οδησσού της Μαύρης Θάλασσας ή του Kherson.

Τώρα φανταστείτε εάν ένας πόλεμος - συγγνώμη, «όχι μόνο πόλεμος»- και ένας ατελείωτος κατάλογος κυρώσεων περιέπλεκαν την εξαγωγή αυτών των γεωργικών προϊόντων. Συμπεριλαμβανομένων των λιπασμάτων και των θρεπτικών συστατικών των καλλιεργειών—τα οποία η Ρωσία στέλνει στους αγρότες σε όλο τον κόσμο, τι θα συνέβαινε με την αγροτική παραγωγή;

Ως πρόσθετο "πλεονέκτημα", φανταστείτε αν γίνονται τα όλο και πιο ακριβά προϊόντα που θα μεταφέρουν τα ρωσικά και ουκρανικά αγροτικά κατασκευάσματα — και αυτά όλων των άλλων— πιο ακριβά λόγω των αυξανόμενων τιμών των καυσίμων...τελικά τι θα συμβεί;

Δεν χρειάζεται να φανταστείτε κάτι πολύ δύσκολο. Καλωσορίσατε στο 2022. Όπως σημείωσε το ρωσικό Υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου στις 4 Μαρτίου:
Λόγω της ταχείας αύξησης των παγκόσμιων τιμών του φυσικού αερίου, τα εργοστάσια μείωσαν την παραγωγή λιπασμάτων, γεγονός που αύξησε μόνο τη ζήτηση για ρωσικά προϊόντα στην παγκόσμια αγορά…

Επί του παρόντος, εμφανίζεται μια κατάσταση όπου, λόγω δολιοφθοράς στις παραδόσεις από μια σειρά ξένων εταιρειών logistics, οι αγρότες στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες δεν μπορούν να λάβουν τις συμβατικές ποσότητες λιπασμάτων. Αυτό δημιουργεί προφανείς κινδύνους αποτυχίας των καλλιεργειών και, κατά συνέπεια, ελλείψεις τροφίμων για τις χώρες της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής, της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας.

Μπαίνουμε στο θέμα;

Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε μερικές από τις ζημιές.



Προπύργια «σταθερότητας» όπως η Αίγυπτος, ο Λίβανος, η Λιβύη και Συρία εξαρτώνται από τις εισαγωγές ρωσικού και ουκρανικού σίτου. Τα αποθέματα σιταριού είναι πιθανό να αποτρέψουν μια καταστροφική έλλειψη βραχυπρόθεσμα, αλλά ακόμη και μια μέτρια αύξηση της τιμής του ψωμιού θα μπορούσε να είναι αρκετή για να απελευθερώσει τον 3ΠΠ και στη Μέση Ανατολή.

Αλλά μην αισθάνεστε τόσο ασφαλείς αν ζείτε στην Ευρώπη. Ο Abdolreza Abbassian, πρώην επικεφαλής των αγρο-αγορών για τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, δήλωσε στην Sydney Morning Herald:
«Όλα ανεβαίνουν κάθετα προς τα πάνω. Ολόκληρη η αλυσίδα παραγωγής τροφίμων βρίσκεται υπό πίεση από όλες τις πλευρές. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο εδώ και 30 χρόνια και φοβάμαι ότι οι τιμές θα ανέβουν πολύ υψηλότερα τη σεζόν 2022-2023. Η κατάσταση είναι απλά τρομερή και κάποια στιγμή οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν τι μπορεί να έρθει. Όλοι θα πρέπει να σφίξουμε τη ζώνη και η κατάσταση θα μπορούσε να γίνει πολύ άσχημη ακόμη και σε χώρες του ΟΟΣΑ όπως η Βρετανία».

Μην ξεχάσουμε την τραγική χώρα των ΗΠΑ...



Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ένας αγρότης καλαμποκιού και σόγιας είπε στον Tucker Carlson ότι «η αύξηση των τιμών των λιπασμάτων είναι πιθανό να ωθήσει τις τιμές των τροφίμων προς τα πάνω» και προέβλεψε ότι οι λογαριασμοί των παντοπωλείων θα φτάσουν τα 1.000 δολάρια το μήνα. Προειδοποίησε επίσης για το «σύνδρομο του κενού ραφιού».

Το Bloomberg περιγράφει κυριολεκτικά την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε ως ένα είδος μαλθουσιανού διλήμματος (παγίδας ή ευκαιρίας;):

Η σημασία των λιπασμάτων δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Η εμφάνιση των συνθετικών λιπασμάτων αμμωνίας πριν από περίπου έναν αιώνα αποδίδεται γενικά στο γεγονός ότι η παραγωγή τροφίμων συμβάδισε με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα από τον καταναγκασμό της Μαλθουσιανής Παγίδας. Σε αυτό το διάστημα, ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε από 1,7 δισεκατομμύρια σε 7,7 δισεκατομμύρια, σε μεγάλο βαθμό χάρη στη μαζική αύξηση της απόδοσης των καλλιεργειών.

Ορισμένοι ειδικοί εκτιμούν ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα μπορούσε να είναι ο μισός από αυτόν που είναι σήμερα χωρίς αζωτούχα λιπάσματα.

Μμμμ.

Μήπως το εμπάργκο κατά της Ρωσίας είναι το εμπαργκό κατά των λαών και της διατροφικής τους ικανότητας;;;

Μμμμ...

πηγή άρθρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου