ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

"Κομμουνιστική χώρα" θα γίνουν οι ΗΠΑ(Lol) ? Αν και ίσως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη και στις 6 Γενάρη, ή και νωρίτερα, βλέπουν πολλοί να γίνεται...χαμός!

Όμως, καθώς η μεγάλη εκλογική νοθεία μέσω του dominion voting system (και όχι μόνο) φαίνεται, και παρά το αδιάφορο "σφύριγμα" των δικαστών (όπως επεσήμανε και ο Ένοικος), να αποδεικνύεται τελικά πέραν κάθε αμφιβολίας (;) Το "κόλπο" του Τραμπ θα έχει αντίκρισμα;  

 Επίσης, έχουν ακουστεί εντόνως κι ευρέως από κύκλους στις Η.Π.Α., και όχι μόνο, φήμες για πολύ στενούς δεσμούς του Μπάιντεν και των Δημοκρατικών με το κινεζικό καθεστώς ("money talk";).  Ψάχνοντας στο web  πέσαμε πάνω και σ' ένα πραγματικά αλλόκοτο στοιχείο, από τον ηλεκτρονικό καναδικό τύπο, για το σκάνδαλο της πρόσκλησης κινεζικών στρατιωτικών δυνάμεων από τον Καναδό πρωθυπουργό Trudeau, ώστε να εκπαιδευτούν εντός καναδικού εδάφους σε ασκήσεις διεξαγωγής πολέμου υπό χειμερινές συνθήκες: China’s troops trained in Canada against which country?

 Σημειωτέον δε, ότι ο στρατός, ελεγχόμενος ακόμη όπως φαίνεται από τον Τραμπ, είναι σε κατάσταση ύψιστης επιφυλακής και την ερχόμενη Τετάρτη  προβλέπεται νέα τεράστια συγκέντρωση κόσμου στην Ουάσινγκτον, υπέρ του Τραμπ και ύστερα από κάλεσμα του ίδιου. Η κατάσταση στις ΗΠΑ δεν παύει να μοιάζει με πυριτιδαποθήκη που είναι έτοιμη, από στιγμή σε στιγμή, να εκραγεί. Με ωστικά κύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Μην ξεχνάμε και την πολύ περίεργη έκρηξη στο Νάσβιλ του Τενεσσί  πριν λίγες ημέρες.

Τα παρακάτω δυο βίντεο, του επίλογου, μας τα έστειλε πριν από λίγη ώρα ένας παλιός γνωστός (και υπήρξαν αφορμή για τη δημιουργία της ανάρτησης), που έχει ζήσει και κάποια χρόνια στον αμερικανικό Νότο, ο οποίος σημείωνε στο mail τα εξής:  " Σαφή αποτυπώματα της μη τελειωμένης οριστικά ιστορίας για το νέο αμερικανό πρόεδρο. Αλλά και της έκρυθμης κατάστασης και του εμφυλιοπολεμικού κλίματος που κυριαρχεί για τα καλά στις ΗΠΑ. Ξεκάθαρο ότι τα πράγματα εξελίσσονται με απρόβλεπτους  ρυθμούς. Και οι εξελίξεις ενδιαφέρουν όχι μόνο για το μέλλον της μεγάλης αυτής χώρας αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Δείτε τα και αξιολογήστε τα όχι με γνώμονα το στυλ των παρουσιαστών τους αλλά με βάση τα στοιχεία που παραθέτουν ..".   Ok, εμείς τα ανεβάζουμε και τα δύο, αλλά δεν μπορούμε να προβούμε σε καμία επιπλέον εκτίμηση, γιατί όντως η κατάσταση δεν προσφέρεται για αβίαστα συμπεράσματα ή βιαστικές αναλύσεις με συνοδεία μάλιστα συναισθηματικής φόρτισης. Απλά παρακολουθούμε με προσοχή...Πάντως, δεν αποκλείεται και το ενδεχόμενο η Ινδο-αμερικανή Kamala Harris να γίνει στο τέλος, ήσυχα και ωραία, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Η.Π.Α., γιατί ο Μπάιντεν ... αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται. Κάτι που αυτοί που τον προώθησαν μέχρι εδώ φυσικά και το γνώριζαν πολύ καλά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου