" Η κυβέρνηση του Ερντογάν και οι προηγούμενες από τότε που εφαρμόζουν την οικονομική πολιτική του ΔΝΤ, Παγκόσμιας Τράπεζας και εν μέρει της ΕΕ προχώρησαν σε όλα τα επίπεδα σε ιδιωτικοποιήσεις και σχεδόν σε όλους τους κλάδους δημιουργήθηκαν τεράστιες εταιρίες με πολύ μεγάλα κέρδη. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι μαζί τις ιδιωτικοποιήσεις αυξήθηκαν κατά 200% τα ατυχήματα. Στα ανθρακωρυχεία και σε άλλους κλάδους δεκάδες χιλιάδες εργάτες δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και δεν ξέρουμε πόσοι ακόμα δουλεύουν σ' αυτά ανασφάλιστοι. Γιατί η Τουρκία ταυτόχρονα κατάντησε παράδεισος παράνομων εργασιών μαζί με την πολιτική του ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Φαίνεται λοιπόν για ποιον ήταν και ποιον ωφέλησε η ανάπτυξη της Τουρκίας.... Όμως η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των μαζών δείχνει ότι οι μάζες όλο και περισσότερο οπλίζονται με μία εμπειρία που λέγεται αντίσταση."
Πριν λίγες μέρες σημειώθηκε μεγάλη έκρηξη σε ανθρακωρυχείο στη πόλη Σόμα της Μάνισα που κόστισε τη ζωή μέχρι στιγμής 302 εργατών, και θα δούμε τις επόμενες μέρες πόσο θα αυξηθεί ο αριθμός.
Καταρχήν για τους αγνοούμενους, τραυματίες δεν υπάρχει σαφές αριθμός γιατί οι δηλώσεις της εταιρίας "Σόμα" και του υπουργείου δεν συμπίπτουν.
Η εταιρία ανακοινώνει ότι έχει 6370 εργαζομένους και την ώρα της έκρηξης υπήρχαν μέσα πάνω από 700 εργάτες επειδή ήταν η αλλαγή βάρδιας, ενώ ο υπουργός Ενέργειας ανακοίνωσε ότι η εταιρία δεν είχε ανασφάλιστους εργαζομένους. Το ΙΚΑ όμως δηλώνει ότι οι εγγεγραμμένοι εργαζόμενοι της εταιρίας είναι 2900. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον οι μισοί εργαζόμενοι ήταν παράνομοι και "ανήλικοι" οπότε και το υπουργείο και η εταιρία μπορεί να κρύψει τον πραγματικό αριθμό αγνοουμένων ή δολοφονημένων.
Η έκρηξη δεν ήταν απρόοπτη. Οπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Evrensel, 17 μέρες πριν την έκρηξη ο ηλεκτρολόγος της εταιρίας είχε εκφράσει την ανησυχία του για τις τεχνικές εγκαταστάσεις της εταιρίας. Οντως, οι πληροφορίες δείχνουν ότι η έκρηξη προήλθε απ' τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι το γεγονός αυτό ούτε είναι το πρώτο αλλά ούτε θα είναι το τελευταίο. Τα προηγούμενα χρόνια τέτοια είδους "ατυχήματα" είχαν γίνει στις πόλεις Κοζλού, Αρμουττσούκ, Καραντόν που είχαν κοστίσει τη ζωή εκατοντάδων εργατών. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι η Τουρκία επέμενε να μην υπογράψει το άρθρο 176 της Διεθνής Οργάνωσης Εργασίας (ILO) που προβλέπει την ασφάλεια εργαζομένων στα ανθρακωρυχεία.
Το 2014 ο αριθμός των εργατών που έχασαν τη ζωή τους σε εργατικό ατύχημα εκτός απ' αυτό είναι 400. Ενώ από το 2000-2014 συνολικά 14.000. Τα περισσότερα ατυχήματα έγιναν σε ανθρακωρυχεία, ναυπηγεία, οικοδομικές εργασίες και άλλα.
Ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου ανθρακωρυχείου που εγκαινιάστηκε πριν 2 χρόνια με τη συμμετοχή υπουργών δήλωσε τότε ότι είναι ένα από τα πιο ασφαλή ανθρακωρυχεία στην Ευρώπη. Μάλιστα με υπερηφάνια ανακοίνωνε ότι έχουν "δωμάτια έκτακτης ανάγκης" όπου την ώρα ατυχήματος μπορούν να επιβιώσουν μέσα για ένα μήνα οι εργαζόμενοι. Ολα αυτά αποδείχτηκαν ψέματα. Είναι περιττό να υπενθυμίσουμε τη στενή σχέση του ιδιοκτήτη της εταιρία με τον Ερντογάν και το κυβερνητικό περιβάλλον.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν και οι προηγούμενες από τότε που εφαρμόζουν την οικονομική πολιτική του ΔΝΤ, Παγκόσμιας Τράπεζας και εν μέρει της ΕΕ προχώρησαν σε όλα τα επίπεδα σε ιδιωτικοποιήσεις και σχεδόν σε όλους τους κλάδους δημιουργήθηκαν τεράστιες εταιρίες με πολύ μεγάλα κέρδη. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι μαζί τις ιδιωτικοποιήσεις αυξήθηκαν κατά 200% τα ατυχήματα. Στα ανθρακωρυχεία και σε άλλους κλάδους δεκάδες χιλιάδες εργάτες δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και δεν ξέρουμε πόσοι ακόμα δουλεύουν σ' αυτά ανασφάλιστοι. Γιατί η Τουρκία ταυτόχρονα κατάντησε παράδεισος παράνομων εργασιών μαζί με την πολιτική του ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Φαίνεται λοιπόν για ποιον ήταν και ποιον ωφέλησε η ανάπτυξη της Τουρκίας.
Η δολοφονία των εργατών στη Σόμα προκάλεσε αντίδραση πλατιών μαζών και σχεδόν σε όλη την Τουρκία και στο Κουρδιστάν οι πλατείες μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης όπου συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Εκατομμύρια εργάτες και εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους μαζί με τους νέους, επαγγελματοβιοτέχνες, ιδιωτικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους κ.λπ. Το χαρακτηριστικό των διαδηλώσεων ήταν η καθοριστική συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Σε εκατοντάδες εργοστάσια οι εργάτες κήρυξαν απεργία και κατέβηκαν στους δρόμους. Όπως και στον δημόσιο τομέα. Η δύναμη των εργατών ενώθηκε με τη δύναμη των καταπιεσμένων στρωμάτων στις φτωχές γειτονιές. Μπορούμε να πούμε ότι ακόμα και οπαδοί των μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων συμμετείχαν ενεργά στις διαδηλώσεις αλλά και κανένας δημοκρατικός φορέας δεν έμεινε σιωπηλός.
Είναι βέβαιο ότι μαζί με την εξέγερση του πάρκου Γκεζί δυνάμωσε και ενισχύθηκε μία αγωνιστική παράδοση η οποία αγκαλιάζει τις πλατιές μάζες, με κύριο χαρακτηριστικό αυτή τη φορά τους εργάτες και εργαζόμενους.
Γι' αυτό το λόγο ο Ερντογάν γίνεται όλο και περισσότερο επιθετικός ενάντια στον λαϊκό ξεσηκωμό. Όμως η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των μαζών δείχνει ότι οι μάζες όλο και περισσότερο οπλίζονται με μία εμπειρία που λέγεται αντίσταση.
Βίντεο: http://youtu.be/iJVU0Eztr3g
Aπό ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Εμείς το διαβάσαμε στο ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου