ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

"Στο πλευρό των μαγισσών ενάντια στους σύγχρονους ιεροεξεταστές"


Ένα θέμα που εκμεταλλεύτηκαν για πολιτικούς λόγους πολλοί καλοθελητές κι ερμήνευσαν επιφανειακά και τόσο γι'αυτούς βολικά ακόμα περισσότεροι "άνθρωποι της διπλανής πόρτας".

                             Ας μη ξεχνάμε: 
  •   την πορνεία δημιουργεί Η ΖΗΤΗΣΗ και όχι οι πόρνες! 
  •   πορνεία δεν είναι μόνο η πώληση του κορμιού! Ακόμα χειρότερη και αληθινά κατάπτυστη είναι το ξεπούλημα της ψυχής "για λίγα ή πολλά αργύρια!"
  •   η διακίνηση σε όλο τον κόσμο γυναικών ή παιδιών για λόγους παράνομης πορνείας (Human Traficking) είναι μια τεράστια πληγή που οφείλουμε όλοι μαζί να βοηθήσουμε να θεραπευτεί κι όχι να την κακοφορμίσουμε και να τη μετατρέψουμε με την ανοχή ή τη συμμετοχή μας σε επιδημία μολυσματική.
(Η παρακάτω αφίσα με το πολύ καλό ενσωματωμένο κείμενο πάρθηκε απ'το Indymedia)


 To κείμενο της αφίσας:


Λεηλάτησέ με πολιτισμέ. Μέχρι τα βάθη της ύπαρξής μου.
Στρίμωξέ με στο πλέγμα των πατριαρχικών, σεξιστικών, ρατσιστικών και εκμεταλλευτικών σου σχέσεων και παράδωσέ με στους αρσενικούς φορείς σου. Κατασκεύασε την εικόνα μου και παρουσίασέ με ως το αδύναμο και όμορφο φύλο. Βάλε μου το ροζ βραχιολάκι στο μαιευτήριο και δώσε μου ρόλους και ιδιότητες. Μάθε μου να είμαι δεκτική και υπομονετική. Τρυφερή παιδούλα, βολική φίλη, στοργική μητέρα, καλή σύζυγος, σωστή νοικοκυρά, πετυχημένη εργαζόμενη, καυτή ερωμένη. Με την ίδια ευκολία στήσε με σε πεζοδρόμια, σκοτεινές γωνιές, ανήλιαγα μπουρδέλα και πορνικές υπηρεσίες πολυτελείας. Κλείδωσέ με σε δωμάτια, κράτα μου τα χαρτιά, κακοποίησέ με, βίασέ με, πούλα με και αγόρασέ με όσο θες. Σακάτεψε το μυαλό και τα συναισθήματά μου. Τρύπα μου τις φλέβες και μπούκωσέ με κάθε είδους παυσίπονα λήθης. Τέλειωσε μέσα μου χωρίς προφυλακτικό, κάνε με φορέα και μετά ονόμασέ με «υγειονομική βόμβα». Στιγμάτισέ με και διαπόμπευσέ με, με κάθε τρόπο. Περίφερέ με ως μιαρό τρόπαιο στις οθόνες σου, χώσε με στη φυλακή, κάψε με ως μάγισσα. Ξέρω όμως ότι φοβάσαι πως στην έχω φυλαγμένη και περιμένω να λογαριαστώ μαζί σου. Ότι θέλω να σε ξεριζώσω από κάθε σχέση και να σε κάνω παρελθόν. Μαζί με όλες εκείνες που καθημερινά βιώνουν τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς. Μαζί με όλες εκείνες και εκείνους που δε βολεύονται στις αντιφάσεις τους, σε απεχθάνονται και σε αρνούνται.

κυβερνήτες, εισαγγελείς, δικαστές, μπάτσοι, δημοσιογράφοι, πρόθυμοι γιατροί, πελάτες, ρατσιστές, φαλλοκράτες, νοικοκυραίοι και λοιποί ευυπόληπτοι υποκριτές

αν ψάχνετε για βρωμιά κοιταχτείτε στον καθρέφτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου