ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024

Δεν το χωράει ανθρώπου φυσιολογικός νους....

 

Ως μοναδικό σχόλιο στην αναδημοσίευση που ακολουθεί (μετά από όλα όσα τρομακτικά έχουν συμβεί και συμβαίνουν, που δεν τα χωράει πλέον ανθρώπου φυσιολογικός νους...) προκύπτει αυτό το ... ρητορικό ερώτημα: Το δικαίωμα "αυτοάμυνας" του Ισραήλ του επιτρέπει να εξαλείφει από τον χάρτη γειτονιές, χωριά (πρόσφατα άλλωστε τα  "κατορθώματα" από την επιχειρούμενη, αποτυχημένη ωστόσο εισβολή στον Νότιο Λίβανο...) και να ισοπεδώνει ολόκληρες περιοχές?? Διαπράττοντας τελικά και δίχως να δίνει λόγο σε κανέναν, με την εκκωφαντική επιπλέον συναινετική σιωπή της αποκαλούμενης "συλλογικής Δύσης,  γενοκτονίες ???

" Νεκρά μωρά σε ψυγείο παγωτών στη Γάζα!! Προς συντήρηση λόγω έλλειψης υγειονομικών υποδομών, αφού το Ισραήλ εξαφάνισε από το χάρτη όλα τα νοσοκομεία..

(ακολουθεί μια σκληρή, σπαραξικάρδια το λιγότερο, φωτογραφία...)

Πλάνα από τη διάσκεψη του ΟΗΕ που διέρρευσαν επιβεβαίωσαν τα σχέδια για κατασκευασμένο παγκόσμιο λιμό το 2025 (θα το πετύχουν όμως;)


(" Leaked UN Footage Confirms Plans for Manufactured Global Famine in 2025 ")

Απαραίτητη η σύνδεση όσων ακολουθούν και με αυτά: Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΓΗ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ: "η εποχή με τα αστειάκια και τα δεν είδα δεν γνωρίζω, έχει τελειώσει"!   ΚΑΙ  Ολλανδία: H απάτη του αζώτου: Όταν ελέγχεις τα τρόφιμα, ελέγχεις τους ανθρώπους. / VIDEO: Netherlands...The nitrogen scam: When you control food, you control people !  KAI τέλος(?): "The Wing"

"Η τροφή και το νερό είναι προνόμια -
Δεν αποτελούν ανθρώπινα δικαιώματα
(!)
ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ

Από την περιγραφή του video που ακολουθεί παρακάτω, όπως είναι στο rumble

" Τα πλάνα που διέρρευσαν από μια συνεδρίαση της συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών αποκαλύπτουν μια ατζέντα δεκαετιών για παγκόσμιο έλεγχο, με στόχο την αποδυνάμωση του παγκόσμιου πληθυσμού έως το 2025 μέσω αόρατων, ύπουλων μεθόδων. 

 Το βίντεο αποκαλύπτει ότι τοξικές χημικές ουσίες που αλλοιώνουν το μυαλό έχουν απελευθερωθεί κρυφά σε μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα εδώ και χρόνια, βλάπτοντας την ανθρώπινη υγεία και τα οικοσυστήματα εξίσου. Αυτές οι λωρίδες στον ουρανό μας, που απορρίπτονται ως αβλαβή μονοπάτια ατμού, είναι στην πραγματικότητα βιοόπλα που χρησιμοποιούνται για να αποσταθεροποιήσουν αθόρυβα τις κοινωνίες σε όλο τον κόσμο. 

 Και τώρα, το πιο ανησυχητικό σχέδιο από όλα πρόκειται να ξεδιπλωθεί: