ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023

‘CUTTING OFF THE HEAD OF THE SNAKE’ IN GENEVA, SWITZERLAND (" Kόβοντας το κεφάλι του φιδιού στην Γενεύη, Ελβετία!")

 { ΣΥΝΔΕΣΗ: O (τριπλοεμβολιασμένος) τραπεζίτης Πασκάλ Νατζάντι αναλαμβάνει ισχυρή νομική δράση κατά της Pfizer αλλά και του προέδρου της Ελβετίας..!  Ο οποίος, με μεγάλη επιρροή παγκοσμίως, είναι και γιος του......συνιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF-  Gooooooooooodmorning...slaves !)! }

Σε αυτό το μίνι ντοκιμαντέρ, «Cutting off the Head of the Snake», ο Pascal Najadi και η Dr Astrid Stuckelberger συζητούν το σκοτεινό υπογάστριο των παγκόσμιων οργανισμών με έδρα τη Γενεύη της Ελβετίας.

«Ό,τι κακό στον κόσμο σχετίζεται με τη γενοκτονία προέρχεται δυστυχώς από τη Γενεύη», λέει ο Najadi. «Έχετε WHO στη Γενεύη, έχετε GAVI, μετά έχετε το WEF… που έχει διπλωματική ασυλία.

«Εγώ, ως Ελβετός πολίτης εδώ, δηλώνω τώρα ότι το WEF δεν είναι πλέον επιλέξιμο για διπλωματική ασυλία. Καλώ τις ελβετικές αρχές και την ασφάλεια να συλλάβουν αμέσως αυτούς τους ανθρώπους».

"Γιατί? Το WEF, το WHO, το GAVI, η Big Pharma, η Big Tech και ο Bill Gates υποστήριξαν μια παγκόσμια ένεση επί της ανθρωπότητας, με ένα βιοόπλο που εγχέει νανολιπίδια σε 5,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Και εμείς οι Ελβετοί τους φιλοξενούμε. Αυτό είναι απαίσιο. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε οποιαδήποτε οντότητα που προωθεί ένα δηλητήριο (!!!) να εγχέεται στην ανθρωπότητα. Αλλά το έχεις κάνει. Είμαι το θύμα. Πεθαίνω από αυτό, και η μητέρα μου επίσης. Είναι γενοκτονία και θα κριθεί. Θα διορθωθεί στο όνομα της ανθρωπότητας».

Στις αρχές του τρέχοντος έτους, ο Pascal Najadi, συνταξιούχος τραπεζίτης από την Ελβετία κατέθεσε ποινικές διώξεις για κατάχρηση εξουσίας βάσει του άρθρου 310 του ελβετικού ποινικού κώδικα κατά του Ελβετού Προέδρου Alain Berset, ο οποίος ήταν επίσης πρώην υπουργός Υγείας της χώρας. Προς έκπληξη όλων, ο Γενικός Εισαγγελέας της Ελβετίας ξεκίνησε έρευνα για τον Πρόεδρο – τον ​​πρώτο, εν ενεργεία αρχηγού κράτους για τις πολιτικές του σχετικά με τα «εμβόλια» – με αποτέλεσμα ο Μπέρσετ να παραιτηθεί!

Ο Πασκάλ γεννήθηκε στην Ελβετία και η Ελβετίδα μητέρα του, Χάιντι Άντερχαμπ-Μίνγκερ είναι η εγγονή του Ρούντολφ Μίνγκερ, ο οποίος ήταν ο Πρόεδρος της Ελβετίας πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πατέρας του Pascal, Hussain Najadi  , ήταν ο διάσημος Περσο-Μπαχρεινός διεθνής τραπεζίτης και επιχειρηματίας που έγινε ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Διαχείρισης, προτού διακόψει τη σχέση του με τον Klaus Schwab το 1987 και η συνάντηση του Νταβός μετονομαστεί σε Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Ο Πασκάλ λέει ότι ο πατέρας του χώρισε με τον Κλάους Σουάμπ, αλλά λέει ότι το πρώιμο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διοίκησης ήταν μια μικρή συγκέντρωση όχι περισσότερων από 100 ατόμων που πραγματοποιήθηκε σε ένα ξενοδοχείο 4 αστέρων που ο ίδιος περιγράφει ως «έξυπνο» και «καλοήθης». Ήταν βασικά μια γιορτή για ηγέτες από «αναδυόμενες αγορές» κυρίως στην Ασία, όπου ο Χουσεΐν είχε ιδρύσει τράπεζες για την ανάπτυξη κεφαλαίων στη Μέση Ανατολή. Το 2013, ο Hussain πυροβολήθηκε θανάσιμα στην Κουάλα Λουμπούρ, μαζί με τη σύζυγό του, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά. Ο Πασκάλ πιστεύει ότι ο πατέρας του δολοφονήθηκε επειδή κατήγγειλε διαφθορά στη Μαλαισία.

Στο μεταξύ, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ανέλαβε η ίδια ομάδα που προωθεί την Ατζέντα 2030 στον ΟΗΕ, την οποία ο Πασκάλ αποκαλεί «Το τέλος της ανθρωπότητας». (σ.σ. ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ: http://antidras.blogspot.com/2023/09/own-nothing-be-happy.html  ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ "ΑΣΤΙΚΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΥΣΤΟΠΙΑΣ ΠΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΝΤΑΙ:  Πώς οι «Έξυπνες Πόλεις» θα κλειδώσουν την ανθρωπότητα μέσα σε υπαίθρια «στρατόπεδα συγκέντρωσης»)

Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Πασκάλ είπε σχετικά με τους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας: «Ο Τραμπ ήταν καλός. Έφυγε από τον ΠΟΎ. Αν μπορείτε να το κάνετε αυτό, αυτό είναι το πιο έξυπνο πράγμα που μπορείτε να κάνετε. Απλά βγείτε… Είναι μια φασιστική διακήρυξη» (σ.σ. Eννοεί αυτή το νέο διεθνή κανονισμό που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμος  Υγείας ή πιο σωστά Υγειονομικής Τρομοκρατίας για την απόκτηση υπερεξουσιών στη διαχείριση νέων "ΠΛΑΝΔΗΜΙΩΝ-PLANDEMIC" ή όπως το λένε "πανδημιών" και υγειονομικών κρίσεων, που παρακάμπτουν τις νομοθεσίες των κρατών-μελών που σπεύδουν να υπογράψουν...).

ΠΗΓΗ

ΘΥΜΗΣΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ:  Μια σκληρή γεύση αλήθειας - A harsh taste of truth...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου