...ένα τραγούδι από τα παλιά.
Βγαλμένο μέσα από τις ψυχεδελικές δονήσεις της εποχής. Παράξενα γοητευτικό, σαν μια παρέα από κιθάρες που σολάρουν σε μια ερημική παραλία, με εκλεκτή μουσική συνοδεία τον παφλασμό των κυμάτων και τα σφυρίγματα των ανέμων. Ή πάνω σε μια απόμακρη κορφή, με στέμμα τον ήλιο και συντροφιά τις αγέρωχες τροχιές που διαγράφει ο αετός.
Κάτι σαν ... σαν ένα όνειρο μέσα στο όνειρο κάποιου που τον ονειρεύεται κάποιος άλλος.
Όπως ίσως συμβαίνει με την περατζάδα εκείνη όπου η ύλη κολυμπάει μέσα σε κύματα ενέργειας, κι όπου όλες οι πιθανότητες είναι εφικτές και που ονομάζουμε ζωή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου