ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Ουγκάγκα μπουμ μπουμ

Διαβάζω στο press-gr :

" Κατηγορηματικά  διέψευσε η Περιφέρεια Αττικής τη "συστηματική αναπαραγωγή ψευδών ανακριβών ειδήσεων από ορισμένα εκδοτικά κέντρα (ιστοσελίδες, τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς) σχετικά με δήθεν αδράνεια της Περιφέρειας για τη μελέτη σχετικά με το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης", όπως αναφέρει ενώ προσθέτει πως "σε ό,τι δε αφορά δήθεν δήλωση της Περιφερειάρχη, το 2014, περί αντιπλημμυρικών έργων που γίνονται σε 6 μήνες, η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε η Περιφερειάρχης είπε ή έγραψε κάτι τέτοιο. Πρόκειται για κοπτοραπτική παραπληροφόρησης από συγκεκριμένες ιστοσελίδες και κανάλια. Είναι η επιτομή της κατασκευασμένης είδησης, fake news, που στοχοποιεί συκοφαντικά πρόσωπα και θεσμούς. Δυστυχώς για τους εμπνευστές των συκοφαντικών, ψευδών δημοσιευμάτων, και ευτυχώς για τους πολίτες, η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Γι’ αυτό και επιχειρούν να την αλλάξουν και να την προσαρμόσουν στα συμφέροντά τους".
Όμως η πραγματικότητα δεν είναι αυτή.
Η Ρένα Δούρου αυτοδιαψεύδεται καθώς τον Απρίλιο του 2014, λίγο πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές τις οποίες κέρδισε, δήλωνε επί λέξει τα εξής: «Όλα τα αντιπλημμυρικά και τα έργα διευθέτησης των ρεμάτων, ο σχεδιασμός των λεκανών απορροής, η οριοθέτηση και αποτύπωση των ρεμάτων, θα πρέπει να εντάσσονται σε ένα γενικό αντιπλημμυρικό σχεδιασμό, σε επίπεδο τουλάχιστον λεκάνης απορροής. Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να εκπονηθεί μέσα σε έξι μήνες. Αυτός ο αποσπασματικός σχεδιασμός που ακολουθεί και η Παράταξη του απερχόμενου Περιφερειάρχη, είναι που οδήγησε σε καταστροφές στις αρχές του 2013, και τον Νοέμβρη του ίδιου έτους στο Καματερό. Όταν χάθηκε μία ζωή, καταστράφηκαν περιουσίες, προκλήθηκαν μεγάλες υλικές ζημιές».
Η δήλωση αυτή βρίσκεται ακόμα και σήμερα αναρτημένη στην ιστοσελίδα της, renadourou.gr, όπως μπορείτε να δείτε και στην εικόνα! (υπάρχει στο σύνδεσμο εδώ) "

Μάλιστα!



Και συνοψίζω εγώ:
Μια υπόσχεση σημαντική για όλη την περιφέρεια Αττικής, ήταν η μελέτη και η σε εύλογο χρονικό διάστημα εκπόνηση αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων, που συνέβαλε ενδεχομένως και στο  εκλογικό αποτέλεσμα. Πριν 3,5 έτη!  Στη συνεχεια, όπως συμβαίνει πάντα στο Ελλάντα(βιντεάκι πιο πάνω), τα ζωτικά αυτά σχέδια έμειναν καταχωνιασμένα στα συρτάρια κάποιων γραφείων. Και πριν λίγες ημέρες οι όχι και τόσο αφύσικες για την εποχή καταιγίδες και οι χείμαρροι που δεν έβρισκαν διέξοδο  λόγω μπαζωμένων ρεμάτων, έπνιξαν ανθρώπους και ισοπέδωσαν ιδιοκτησίες. Και βέβαια μόνο για γέλια δεν είναι αυτή η διαχρονική, κι όχι μόνο σημερινή για να'μαστε σωστοί,  κατάσταση πολιτικών λιμνάζοντων υδάτων και αναπόφευκτων κοινωνικών συνεπειών. Πάντως εδώ ταιριαζει αυτό το παλιό χιτάκι, πάντοτε επίκαιρο τελικά. Για τη γενικότερη νοοτροπία όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών, τη σαφήνεια των λεγόμενών τους, τα ξεκάθαρα λόγια και τη συνεννόηση μεταξύ τους και με τους πολίτες (πάντα για το συμφέρον των τελευταίων ε;) και τις δίχως τέλος συνέπειες σε ανθρώπους, που είτε ψηφίζουν είτε όχι:

Rohalas

(μας το έστειλε ο φίλος μας "rohalas")

1 σχόλιο:

  1. Ποια "καταχωνιασμένα στα συρτάρια κάποιων γραφείων"; Σιγά μην έγιναν καν αυτά τα αντιπλημυρικά σχέδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή