ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Κοινωφελούς σκλαβιάς* συνέχεια

* όσοι δεν καταλαβαίνουν τι είναι αυτό ας μπούνε στον κόπο να διαβάσουν ετούτο το κείμενο: "Κοινωφελής", ενοικιαζόμενη εργασία...
 
  • Νέα συγκέντρωση στα κεντρικά του ΟΑΕΔ για την “κοινωφελή” σκλαβιά 


  Τρίτη 18 Μαρτίου 12:00 στα κεντρικά του ΟΑΕΔ (Εθν. Αντιστάσεως 8, Άλιμος)

 Στις 27/2 150 άνεργοι/ες, «κοινωφελείς» και εργαζόμενοι/ες   πραγματοποιήσαμε δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη διοίκηση του ΟΑΕΔ στον Άλιμο. Όλοι μαζί συναντηθήκαμε με τον γραμματέα της Δίοικησης του οργανισμού Γκούνη Σ. και απαιτήσαμε άμεση απάντηση στα αιτήματα μας:

  • Απόσυρση της ρύθμισης περί διαγραφής ανέργων που αρνούνται θέση κοινωφελούς εργασίας
  • Άμεση αποπληρωμή δεδουλευμένων – σταθερή μηνιαία καταβολή μισθού
  • Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα – απόσυρση της διάταξης που εξαιρεί τους εργαζόμενους στα κοινωφελή προγράμματα από τις συλλογικές συμβάσεις.
  • Όχι στην κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών δημοσίου και ιδιωτικού τομέα μέσω των κοινωφελών προγραμμάτων και των Voucher
  • Αυξήσεις στους μισθούς και τα επιδόματα ανεργίας,
  • Επίδομα ανεργίας που να καλύπτει όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις
  • Κατάργηση των κοινωφελών προγραμμάτων και των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ που αναφέρονται σε «ωφελούμενους»

Ο γραμματέας της Διοίκησης δεσμεύτηκε ενυπόγραφα να απαντήσει εντός 10 ημερών. Γι’ αυτό συγκεντρωνόμαστε εκ νέου την Τρίτη 18 Μαρτίου 12:00 στα κεντρικά του ΟΑΕΔ (Εθν. Αντιστάσεως 8, Άλιμος) για να παραλάβουμε τα εξής έγγραφα με την σφραγίδα του ΟΑΕΔ:

1. Νέα σαφή εγκύκλιο με την οποία να ακυρώνεται η ρύθμιση της εγκυκλίου ΒΛΓΨ4691Ω2-ΠΙΚ, 13/12/2013 περί διαγραφής από τα μητρώα του ΟΑΕΔ των ανέργων που αρνούνται θέση κοινωφελούς εργασίας.

2. Επίσημο έγγραφο απάντησης από τον ΟΑΕΔ στα υπόλοιπα αιτήματα μας.

Συνέλευση ανέργων/εργαζομένων στην κοινωφελή εργασία και στα προγράμματα ΟΑΕΔ/ΕΣΠΑ, Σωματεία, συνελεύσεις εργαζομένων-ανέργων, συνελεύσεις γειτονιών

synekox.espivblogs.net

Από την εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Ο πολύ γνωστός οικονομολόγος Κέινς (που έχει διαστρεβλωθεί όσο λίγοι από τους νεοεποχίτικους γύπες) πρέσβευε τα εξής: "Ο Κεϊνς κατά πολλούς ο μεγαλύτερος οικονομολόγος του 20ου αιώνα, για να λυθεί το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετώπιζε ο δυτικός κόσμος μετά το κραχ της Νέας Υόρκης (1929), πρότεινε την παρέμβαση του κράτους και τη χρηματοδότηση της οικονομίας και των επιχειρήσεων ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Ο Κεϊνς πρότεινε την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης (αποπλυθωρισμός) που ήταν το μεγάλο πρόβλημα. Μάλιστα η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης είναι πλήρως αντίθετη στη νοοτροπία του Κεϊνς ο οποίος ζητά μάλιστα αύξηση των ελλειμμάτων σε περιόδους κρίσης. Επίσης ο Κεϊνς επισήμανε ότι σε περιόδους κρίσεων το μόνο πράγμα που δεν κάνεις είναι μείωση των μισθών γιατί αυτό εξασθενίζει περαιτέρω τη ζήτηση και τη δύναμη της αγοράς."
Απόσπασμα από το άρθρο Κάνουμε ακριβώς τα αντίθετα με όσα πρότεινε ο Τζων Κεϊνς (John Keynes) στην κρίση του 1929!

Και βέβαια το συντριπτικό ποσοστό από τα χρήματα των δανειστών που έχουν ως τώρα εκταμιευτεί ΔΕΝ διοχετεύονται στην πραγματική οικονομία και τις ανάγκες της-Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"... αλλά στην αποπληρωμή προηγούμενων δανείων κι επαχθών τοκοχρεολυσίων και στην ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων τραπεζών που μας επέβαλαν ως κεντρικά δοκάρια της οικονομίας!
(για δείτε και αυτά: Η διαπλανητική ανωμαλία του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου! και  ΑΙΣΧΟΣ: "Η Μινεσότα φορολόγησε τους πλούσιους και πέτυχε!")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου