ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Μας αποβλακώνουν; Δεν το πιστεύω!


"O διακεκριμένος Αμερικανός νευροχειρούργος, συγγραφέας και λέκτορας, που δίνει μάχη κατά των πρόσφατων εμβολιασμών, λέει την ουσία με λίγα λόγια σε ένα μικρό αλλά περιεκτικότατο βίντεο"

 Ώστε έτσι; Δεν το πιστεύω!


Μας αποβλακώνουν και οδηγούμαστε σε μια "χημική αποβλάκωση της κοινωνίας"; Που αποδέχεται ό,τι της λένε οι χειραγωγοί της χωρίς να κάνει έστω μια μικρή βολτίτσα μέσα στις εγκεφαλικές  συνάψεις της;(ανύπαρκτες, ατροφικές, "ιδεολογικά στρατευμένες" ή συχνά και τα τρία μαζί;)

"Να πιστέψουμε ότι μας αερο-ψεκάζουν κιόλας;" Άσχετα αν πάνω από τις κεφάλες μας, σε όλη την "πολιτισμένη Δύση" από το'98, πετούν σε μεγάλα ύψη κάτι παράξενα αεροπλάνα δίχως διακριτικά, αφήνοντας κάτι παχιές ουρές-να!, χιλιομέτρων που αργούν να διαλυθούν; Κι όλες οι μετρήσεις στα εδάφη με έξαρση ψεκασμών ανά τον κόσμο, από ανεξάρτητους κυρίως ερευνητές, αποδεικνύουν "βαριά μέταλα και θαύματα"; Μήπως άρρωστοι και καταβεβλημένοι ψυχοσωματικά πληθυσμοί χειραγωγούνται, ελέγχονται και...εξοντώνονται αν χρειαστεί πολύ ευκολότερα;
"Αεροψεκασμοί και εμβόλια"(Θέλουν το... καλό μας;) 

"Η 9/11 δεν έγινε έτσι όπως μας τα είπανε;" Δεν είναι δυνατόν! Τι κι αν βρέθηκε άθικτο το διαβατήριο ενός εκ των φερόμενων ως δραστών (και κάποιοι από αυτούς που κατανομάστηκαν ως δράστες βρέθηκαν ολοζώντανοι κι έκπληκτοι στη χώρα τους!) μέσα σε μια απίστευτη κόλαση φωτιάς, στα συντρίμια των "Δίδυμων Πύργων"! Τι κι αν οι λιγοστές εικόνες δεν έδειχναν ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΥΝΤΡΙΜΙΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ;
ΝΕΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΔΕΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ – ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΒΛΗΜΑ!!! (ΒΙΝΤΕΟ) 
Τι κι αν όπως επισημαίνει ο συγγραφέας Δ.Χοροσκέλης, στο άρθρο του Δαιμονισμένος Άνθρωπος, "πώς γίνεται ουρανοξύστες, που κατασκευάστηκαν για να αντέχουν σε ισχυρές προσκρούσεις και σε υψηλές θερμοκρασίες, να καταρρεύσουν, μάλιστα μέσα σε ελάχιστο χρόνο (σε 1.13΄ ο πρώτος και σε 1.25΄ ο δεύτερος), από πτώση αεροπλάνων και πυρκαγιές στους τελευταίους πάνω ορόφους τους; Και πώς εξηγείται όχι μια σταδιακή αποκόλληση και πτώση τμημάτων τους αλλά μια απότομη και κάθετη κατάρρευση, που συμβαίνει μόνο στην περίπτωση κατεδαφίσεων με ελεγχόμενη έκρηξη; Η ανάλυση των βίντεο δείχνει μάλιστα ξεκάθαρα και τις λάμψεις από τις πυροδοτήσεις των εκρηκτικών μηχανισμών, λίγο πριν από την κατάρρευση."
ΒΙΝΤΕΟ:  9/11 Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ 

Τι και αν οι "μακελάρηδες τζιχαντιστές" του Charlie Hebdo με τον τρόπο που έδρασαν απέδειξαν ότι "η αποστολή των κομμάντο αυτών δεν είχε καμία σχέση με την ιδεολογία των τζιχαντιστών (του ΙΚΙΛ)", σύμφωνα με το γνωστό Γάλλο αναλυτή Thierry Meyssan κι όχι μόνο; Καθώς, όπως είχαν πράξει και σε παρόμοιες επιχειρήσεις τους στη Β.Αφρική και το Λεβάντε, το πρώτιστο καθήκον θα ήταν να καταστρέψουν τα αντικείμενα (τα αρχεία του περιοδικού) που πρόσβαλλαν και γελοιοποιούσαν το Θεό τους και στη συνέχεια να τιμωρήσουν τους ενόχους. Κάτι που δεν το'καναν. Και οι γαλλικές αρχές να ταυτοποιούν τις ταυτότητες των "κομμάντο" μέσα σε ελάχιστες ώρες, ισχυριζόμενες κι ότι μέσα σ'ένα από τα οχήματα που χρησιμοποίησαν για να διαφύγουν βρέθηκε μία...ταυτότητα των δραστών που χτύπησαν με άρτια επαγγελματική οργάνωση κι εκτέλεση!!!(να'το πάλι το "άθικτο διαβατήριο" των Δίδυμων Πύργων!) Και οι αντιφάσεις και τα σκοτεινά σημεία σε αυτή την υπόθεση, που οδήγησε σε πιο ασφυχτικό έλεγχο και στρατικοποιημένη αστυνόμευση των Ευρωπαίων πολιτών, δεν σταματούν εδώ! Σε άλλο ένα πιθανό "false flag" ή επιχείρηση "ψεύτικη σημαία"...


Τελικά, αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος, που επιθυμεί να είναι υποψιασμένος κι όχι χορτο-ταϊσμένος και με έρευνα προσεχτική όλων των πηγών πληροφόρησης (επίσημων κι εναλλακτικών), είναι μετά από κάποιο γεγονός, το οποίο επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στον τρόπο ζωής, φυσικής και πνευματικής και κυρίως στα δικαιώματα και ελευθερίες των ανθρώπων, να θέτει το ερώτημα:
"Ποιος ωφελείται; Και με ποιους τρόπους;"



Γιατί όσο ο αγελαίος μαζάνθρωπος-Η διαχρονική πτώση του μαζάνθρωπου...
είναι ο κανόνας και οι εξαιρέσεις ο αποδιοπομπαίος τράγος, τότε δεν υπάρχει καμία ελπίδα για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ (κι όχι σαν αυτή που ευαγγελίζεται το υποκριτικό και ανίσχυρο υποχείριο των παγκόσμιων εξουσιαστών, ο ΟΗΕ). Κι επομένως για την εξέλιξή της κι όχι το αντίθετο με γεωμετρική μάλιστα πρόοδο!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου