ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Το «εξαφανισμένο» μπόινγκ: Σήριαλ τρόμο-παραμυθιών


Πρέπει κανείς να είναι καθηλωμένος στη νηπιακή ηλικία για να δίνει βάση στα παραμύθια που μας κατακλύζουν καταιγιστικά, σχεδόν 15 μέρες, για το «εξαφανισμένο» μπόινγκ.
Φαίνεται ότι οι πωλητές τέτοιων τρόμο-σεναρίων πιστεύουν ότι οι λαοί βυζαίνουν ακόμα το δάκτυλο και καταπίνουν όλα τα βλακώδη παραμύθια που τους σερβίρουν οι τρόμο-κατασκευαστές, οι τρόμο- σκηνοθέτες και οι τρόμο-θίασοι του δημοσιογραφικού κρετινισμού (ιδιαίτερα του τηλεοπτικού κρετινισμού).

Σενάρια επί σεναρίων, «αναλύσεις» επί «αναλύσεων», όγκοι τρόμο-λαγνείας και βλακείας μας βομβαρδίζουν, καθημερινά και ανελέητα, για το «χαμένο» μπόϊνγκ!!!

Μια αόρατη, σκοτεινή και δαιμονική δύναμη το κατάπιε…

Το ίδιο, όπως η αόρατη, η ασύλληπτη και φοβερή δύναμη των «τρομοκρατών», έρχεται από το υπερπέραν και κτυπά παντού: Από το γκρέμισμα των Διδύμων Πύργων» μέχρι τις δολοφονίες προσώπων κ.λπ…

Συνεχίζουν οι χολιγουντιανές παραγωγές τρόμου (οι σκηνοθετημένες από τους μηχανισμούς των ΗΠΑ) να μας ταΐζουν κουτόχορτο για «αμερικανάκια».

Εξαφανίστηκε ολόκληρο μπόινγκ και οι τρομοκράτες της υφηλίου (ΗΠΑ) που συλλαμβάνουν και καταγράφουν και τις κινήσεις των πουλιών σε όλο τον πλανήτη, δεν …αντιλήφθηκαν ΤΙΠΟΤΑ…

Και μάλιστα σε μια περιοχή στην οποία είναι εγκατεστημένη μια τεράστια στρατιωτική βάση των ΗΠΑ: Περιοχή που ακτινογραφείται από τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης…

Προφανώς βρισκόμαστε εδώ στο ξετύλιγμα ενός νέου τρομοκρατικού σήριαλ των ΗΠΑ, άλλων διαστάσεων και άλλων μορφών. Πιθανότατα αυτό το σήριαλ να έχει στηθεί με βάση τον «εχθρό» από την Ασία: Την Κίνα…

Σύντομα θα δούμε «φωτεινά» σημεία στον ορίζοντα και θα καταλάβουμε…

ΤΩΡΑ διαβάστε το άρθρο του Δελαστίκ που γκρεμίζει όλη αυτήν την τρόμο-μυθολογία:

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΜΠΟΙΝΓK

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*



Θέατρο παίζει η αμερικανική μυστική υπηρεσία ηλεκτρονικής παρακολούθησης όλου του πλανήτη, η διαβόητη NSA, όταν τηρεί σιγή ιχθύος για το τι ακριβώς έχει γίνει με το χαμένο Μπόινγκ των μαλαισιανών πολιτικών αερογραμμών με τους σχεδόν τριακόσιους επιβάτες.

Θέατρο παίζει και η αμερικανική κυβέρνηση φυσικά, η οποία έχει ενημερωθεί πλήρως για τα πάντα που αφορούν το αεροπλάνο αυτό, του οποίου η τύχη υποτίθεται ότι αγνοείται.

Νοτίως της ινδικής υποηπείρου, νοτιότερα των Μαλδίβων Νήσων, βρίσκονται τα νησιά των Βρετανικών Εδαφών του Ινδικού Ωκεανού. Στο νότιο τμήμα αυτού του νησιωτικού συμπλέγματος, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, με τις κοντινότερες ακτές να απέχουν χιλιάδες και χιλιάδες μίλια, βρίσκεται η κολοσσιαίας στρατιωτικής σημασίας αμερικανική αεροναυτική βάση στο νησί Ντιέγκο Γκαρσία.


Από τη βάση αυτή οι ΗΠΑ ελέγχουν ολόκληρη τη νότια Ασία από τη Σαουδική Αραβία ως την Ινδία και τη Μαλαισία, τις ανατολικές ακτές όλης της Αφρικής και την Αυστραλία!

Από εκεί ξεκινούν με απόλυτη ασφάλεια τα αμερικανικά βομβαρδιστικά για να πλήξουν στόχους σε οποιαδήποτε χώρα της περιοχής που προαναφέραμε, αν αυτό διατάξει η Ουάσιγκτον. Λόγω της τεράστιας στρατιωτικής σημασίας της αμερικανικής βάσης του Ντιέγκο Γκαρσία και της έλλειψης δυνατότητας λειτουργίας επίγειων σταθμών επιτήρησης της περιοχής εκ μέρους των ΗΠΑ, η ηλεκτρονική σάρωση του Ινδικού Ωκεανού από τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους της NSA είναι απείρως πυκνότερη από όσο θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος αδαής, παρατηρώντας έναν απέραντο ωκεανό σχεδόν εντελώς άδειο από νησιά.

Χωρίς να παριστάνουμε τον ειδικό, είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να πετούσε όχι έξι - επτά ώρες, αλλά ούτε ένα λεπτό ένα θηριώδες Μπόινγκ και να μην έχει εντοπιστεί από τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους της NSA!

Οχι σήμερα, αλλά πριν από δέκα και πλέον χρόνια η διακριτική ικανότητα των δορυφόρων κατασκοπείας είναι τόσο μεγάλη ώστε από το Διάστημα μπορούν να διαβάσουν την... πινακίδα κυκλοφορίας οποιουδήποτε αυτοκινήτου κινείται σε οποιονδήποτε δρόμο οποιασδήποτε πόλης ή χωριού της Γης!

Είναι απολύτως αδύνατον να πετάξει αεροσκάφος στην περιοχή και να μην είναι πλήρως καταγεγραμμένη ανά δευτερόλεπτο η πτήση του από την NSA. Τα στρατιωτικά μέσα ανίχνευσης ιπτάμενων αντικειμένων δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τα ραντάρ της πολιτικής αεροπορίας που απλώς λαμβάνουν το ειδικό σήμα που εκπέμπει διαρκώς κάθε αεροσκάφος που μεταφέρει επιβάτες για να αποφεύγονται τα ατυχήματα στον αέρα.

Τα στρατιωτικά μέσα κατασκοπείας εντοπίζουν τα αεροσκάφη οπτικά, λόγω αντανάκλασης κυμάτων, από τις θερμικές ανωμαλίες διαφοράς θερμοκρασίας ενός κινητήρα εν λειτουργία με τους -60 βαθμούς θερμοκρασίας του αέρα σε αυτά τα ύψη και με άλλες, πολύ πιο σύγχρονες μεθόδους που αποτελούν κρατικά μυστικά και φυσικά δεν είναι γνωστές στους δημοσιογράφους ή στους επιστήμονες που δεν εργάζονται στις αντίστοιχες κρατικές υπηρεσίες.

Αναφέρουμε αυτές τις λεπτομέρειες για να θεμελιώσουμε τον ισχυρισμό μας ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν τα πάντα για την πτήση και την τύχη του μαλαισιανού Μπόινγκ.

Γιατί δεν αποκαλύπτουν τι έγινε; Τι προσπαθούν να κρύψουν; Δεν γνωρίζουμε.

Το βέβαιο είναι ότι καλλιεργούν σκοπίμως τη σύγχυση θέτοντας σε κυκλοφορία πληθώρα σεναρίων, τα περισσότερα των οποίων είναι ηλίθια. Μας προξένησε ομολογουμένως πολύ μεγάλη εντύπωση η διοχετευθείσα πληροφορία ότι το μαλαισιανό Μπόινγκ πετούσε έξι - επτά ώρες προς τα δυτικά, πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό και ότι είτε ακολούθησε βόρεια διαδρομή προς το Καζακστάν (πράγμα απολύτως αδύνατο χωρίς να εντοπιστεί από την ινδική αεράμυνα), είτε πέταξε σε νότια διαδρομή. Εδώ βρίσκεται όλη η ουσία. Νότια βρίσκεται η... αμερικανική βάση του Ντιέγκο Γκαρσία!

Αν όντως είχε σημειωθεί οιασδήποτε μορφής αεροπειρατεία στο μαλαισιανό Μπόινγκ και οι αεροπειρατές δεν απαντούσαν στις απαιτήσεις προσδιορισμού της ταυτότητας του αεροσκάφους και επιπλέον ακολουθούσαν πορεία προς τον Νότιο Ινδικό Ωκεανό προσεγγίζοντας θεωρητικά τον εναέριο χώρο της αμερικανικής βάσης του Ντιέγκο Γκαρσία, η πιθανότερη εκδοχή είναι τραγική: δεν αποκλείεται καθόλου να έχει καταρριφθεί από αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη!

Η στρατιωτική λογική δεν επιτρέπει ταλαντεύσεις σε τέτοιες περιπτώσεις! Δεν είναι δυνατόν πάντως ένα επιβατικό αεροπλάνο να πετάει εκτός πορείας επί έξι ώρες και να μην έχει πλαισιωθεί από πολεμικά αεροπλάνα των ΗΠΑ ή άλλων χωρών για να δουν τι συμβαίνει και να το αναγκάσουν να προσγειωθεί εκεί που θα του υποδείκνυαν, καταρρίπτοντάς το αδίστακτα αν αρνηθεί να συμμορφωθεί. Συνέβη όντως αυτό ή κάτι άλλο; Αγνοούμε.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Το πήραμε από δω:
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15717:delastik-mpoigk&catid=81:kivernisi&Itemid=198

Kι εμείς όλα τα παραπάνω τα πήραμε από το μπλογκ του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου