ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Ορθός κι εγκεκριμμένος τρόπος έκφρασης περί των πραγμάτων...


Πριν προχωρήσουμε σε αυτά που θέλουμε να πούμε, καλό θα ήταν να ρίξετε μια καλή ματιά σε τούτο το άρθρο: «Ανοιχτό βιβλίο» τα προσωπικά δεδομένα


Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Κυρίες και κύριοι!
 Η τεχνολογία, στους χαλεπούς καιρούς που βιώνουμε, επιτέλους αποκαλύπτει το αληθινό της πρόσωπο κι έναν από τους πλέον βασικούς στόχους της υπόστασής της!
 Υπό το φόβο και την ολοένα αυξανόμενη απειλή  του "παντεπόπτη οφθαλμού" και των "μεγάλων αυτιών", αλλά και των χαφιεδοασκεριών τους παντιόθεν, ίσως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τους τρόπους δημόσιας έκφρασής μας, με στροφή 360 μοιρών. Τα σχόλια, τις κρίσεις και τις αναφορές μας πάνω σε γεγονότα, που μας αφορούν και στο τέλος μας ακουμπούν όλους, άσχετα το πόσο μακριά από εκεί που λαμβάνουν χώρα μπορεί να βρισκόμαστε...
 Παρακάτω παραθέτουμε κάποια παραδείγματα "ορθής" κι εγκεκριμμένης έκφρασης απόψεων:

" Στις ΗΠΑ το σχεδόν παραμυθένιο "αμερικανικό όνειρο" ζει και βασιλεύει!

Η πολυπολιτισμική της κοινωνία ΔΕΝ διακατέχεται από ίχνος φυλετικού μίσους, θεοκρατίας και πουριτανισμού, αποκαλυπτικών οραμάτων περί "δημοκρατίας του Θεού", μιλιταριστικές νοοτροπίες παγκόσμιου μπάτσου και δικαστή συγχρόνως, αποικιοκρατικές βλέψεις σε όποια γωνιά του πλανήτη επιθυμεί κλπ. Νομοθετικά τερατουργήματα οργουελικής και πάνω έμπνευσης, όπως οι patriot acts και  μπουντρούμια υψίστης αθλιότητας σαν το Γκουαντανάμο, ΔΕΝ ισχύουν παραβιάζοντας βίαια τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι, άκρως επικίνδυνες κι αποδομητικές για τον ανθρώπινο οργανισμό, γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες (κοινώς μεταλλαγμένα), των πολυεθνικών και κυρίως της ψυχοπαθούς Monsanto, ΔΕΝ λυμαίνονται ολοκληρωτικά πια (και διά του ροπάλου του νόμου) τη διατροφή των πολιτών-πειραματόζωων. Κακοήθεις φήμες είναι αυτές που διαμηνύουν ότι απαγορεύτηκε στη "χώρα της ελευθερίας" κι επίσημα η καλλιέργεια φυτών κι εκτροφή οικόσιτων ζώων, χωρίς άδεια του κράτους. Κι άρα αποκλειστική προώθηση των μεταλλαγμένων δηλητηρίων σε ζωοτροφές και σπόρους-εξολοθρευτές. ΔΕΝ ήταν φθηνό ψέμα η ύπαρξη χημικών όπλων του Σαντάμ (που ποτέ ΔΕΝ υποστηρίχτηκε παλιά από τις ίδιες τις ΗΠΑ) που έκανε επιβεβλημένη την εισβολή στο Ιράκ. Κάμποσοι από τους Άραβες αεροπειρατές-καμικάζι, που ονοματίστηκαν ως υπεύθυνοι της 11ης Σεπτέμβρη, ΔΕΝ βρέθηκαν, εκ των υστέρων, ολοζώντανοι στα πατρώα μέρη τους.

 Και οι αντικαθεστωτικοί "αντάρτες" στον εμφύλιο της Συρίας ΔΕΝ χρηματοδοτούνται αδρά από το City του Λονδίνου και γενικά εξοπλίζονται  βαριά από την "ελευθερώτρια από τυράννους" Δύση. Αλλά είναι φλογεροί μαχητές της ελευθερίας κι όχι στυγνοί μισθοφόροι, που εξυπηρετούν σκοτεινές βλέψεις στην ευρύτερη, νευραλγική για όλο τον πλανήτη, περιοχή της Μέσης Ανατολής...

Η Ε.Ε. αποτέλεσε τελικά υπόδειγμα αλληλεγγύης και ισονομίας μεταξύ των λαών της, που ευημερούν μέσα στον παράδεισο του ευρώ! Το οποίο απογείωσε τις εθνικές οικονομίες, ειδικά του ευρωπαϊκού Νότου. Παντού βασιλεύει η αισιοδοξία και σχεδόν βεβαιότητα για ένα λαμπρό μέλλον, με τις αξιότιμες γερμανικές τράπεζες να έχουν μετατραπεί σε "στοργικές μητρικές φιγούρες" της σταθερότητας των τοπικών ανά την Ευρώπη οικονομιών!

Το βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα αυξάνεται ραγδαία, μέσα σε μια έξαρση του πιο γνήσιου πατριωτισμού και οι αδούλωτοι κάτοικοί της γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνουν έννοιες, όπως: Ανάπτυξη, Διαφάνεια, Δικαιοσύνη, Ευνομία..!
 Το πνεύμα (ή φάντασμα) της δημοκρατίας διαπνέει τους άρχοντες και κάνει τα στήθη των πολιτών να φουσκώνουν από υπερηφάνεια, αλλά χωρίς να πάψουν στιγμή να διατηρούν αυξημένα ανακλαστικά. Για την αποτροπή κάθε ύπουλης ή και απροκάλυπτης απόπειρας απεμπόλησης των κεκτημένων και δικαιωμάτων τους!

Και η έννοια της ελευθερίας, σαν γιαγιά με αλτζχάιμερ, να νομίζει πως έχει ρουλεμάν και είναι το πατίνι των υψηλών νταβατζήδων της!"

Ουπς! Πώς μου ξέφυγε αυτό το τελευταίο; Όχι! Όχι! Δεν ήμουν εγώ!
 Ήταν δάκτυλος των παντού ευρισκόμενων και εισχωρήσαντων "ταραχοποιών" που διαδίδουν ανυπόστατες φήμες και διαχέουν στην κοινωνία ανατρεπτικές και αρρωστημένες απόψεις! Με κίνδυνο να μολύνουν την επίγεια Εδέμ την οποία απολαμβάνουμε όλοι...

ανιχνευτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου