ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022

Όταν το πράσινο γίνεται καφέ – και κανείς δεν το παρατηρεί (When Green Turns Brown – And Nobody Notices)


γράφει ο Peter Koenig

Φανταστείτε – υπάρχει ένα Πράσινο Κίνημα, υποτίθεται ότι είναι φιλικό προς το περιβάλλον, φιλικό προς τους ανθρώπους. Έχει μια σχετικά σύντομη ιστορία, περίπου 20 με 30 χρόνια, ίσως;

Σε ποιον δεν θα άρεσε αυτό; Το πράσινο είναι όμορφο. Προσποιείται ότι προστατεύει τη Μητέρα Γη και την Ανθρωπότητα. Με την πάροδο των ετών, γίνεται όλο και πιο δημοφιλές και μετατρέπεται σε πολιτικό κόμμα. «Οι Πράσινοι». Αυξάνεται ολοένα και περισσότερο σε όλη την παγκόσμια Δύση.

Μιλάνε και προδικάζουν κατά του σπάταλου τρόπου ζωής των ανθρώπων. Προωθούν τα βιολογικά τρόφιμα και αγωνίζονται κατά των γενετικά τροποποιημένων ή ΓΤΟ τροφίμων.

Εισχωρούν στα κοινοβούλια των δυτικών χωρών και γίνονται σημαντικοί φορείς λήψης αποφάσεων.

Μετατρέπουν την εδώ και δύο δεκαετίες «υπερθέρμανση του πλανήτη» που μετατράπηκε σε «Κλιματική Αλλαγή» στην ατζέντα τους. (ΘΥΜΗΣΟΥ:H ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ "ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ" : Παρά την κινδυνολογία των συστημικών μέσων ενημέρωσης, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος Αναπτύσσεται Ταχέως : Επίσημη Κυβερνητική Μελέτη --- Ενεργειακή Κρίση στο ρυθμό της «Πράσινης» Μετάβασης )

Η κλιματική αλλαγή γίνεται σύντομα η κινητήρια δύναμη των Πρασίνων.  Ανθρωπογενής Κλιματική Αλλαγή – δηλαδή τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που προκαλούνται από ορυκτά καύσιμα το 2022 κορυφώνονται σχεδόν στα 420 μέρη ανά εκατομμύριο (PPM). Αυτό, σύμφωνα με τον μετεωρολογικό σταθμό της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA) στο Μάουνα Λόα, στο νησί της Χαβάης. Ο προϋπολογισμός της NOAA για το 2022 εκτιμάται σε 6,9 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Είναι αυτό ένα επικίνδυνο επίπεδο; Μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι.

Ο οργανισμός NOAA τροφοδοτεί με σημαντικές πληροφορίες την ατζέντα των Πρασίνων – παγκοσμίως.

Δεν έχει σημασία ότι οι παγκόσμιοι ωκεανοί απορροφούν περίπου 67 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα από τη δημιουργία της NOAA σε 27 χρόνια, από το 1992 έως το 2018. Αλλά ένα πολύπλοκο σύστημα «θετικών και αρνητικών ροών» δημιουργεί μια ισορροπία, οι ωκεανοί εκπέμπουν επίσης διοξείδιο του άνθρακα στον αέρα, δηλαδή όταν η συγκέντρωση του CO2 στο νερό είναι υψηλότερη από ό,τι στον αέρα. Το CO2 από τους ωκεανούς βοηθά στην τροφοδοσία των φυτών στην ξηρά, όταν δεν βρίσκουν αρκετό CO2 στον αέρα. Τα φυτά ζουν από το διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Χωρίς CO2, δεν υπάρχουν φυτά. Χωρίς οξυγόνο. Χωρίς ζωή.
Αυτή η μικρή λεπτομέρεια αγνοείται βολικά από τα ξωτικά του κλίματος, από τους Πράσινους. Δεν ταιριάζει στην ατζέντα τους.

Μπορεί η παραπάνω εξήγηση των θετικών και αρνητικών ροών να είναι απλώς μια απεικόνιση που εμπνέει τον προβληματισμό για την πραγματικότητα, η οποία αγνοείται βολικά από τα φρικιά του κλίματος και ιδιαίτερα από τους Πράσινους. Έχουν αναλάβει ένα προσοδοφόρο πολιτικό κίνημα, που χρηματοδοτείται από φιλάνθρωπους όπως ο Σόρος και ο Μπιλ Γκέιτς. Πιέζουν επίσης ενάντια στους κρεατοφάγους, ελπίζοντας να τους μετατρέψουν σε εντομοφάγους.

Η Πράσινη Ατζέντα βρίσκεται στη διαδικασία περιορισμού των ελευθεριών των ανθρώπων με άθλια και δόλια χειραγώγηση του μυαλού. Με άλλα λόγια, η ανθρωπότητα γίνεται να πιστέψει αυτό που δεν είναι.

Κάποιος μπορεί να ρωτήσει, ποιανού είναι αυτή η ατζέντα;

Και γιατί οι Πράσινοι σε όλο τον Παγκόσμιο Βορρά είναι τόσο πρόθυμοι να βοηθήσουν στην προώθησή της;

Ίσως επειδή αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ατζέντας καταπίεσης, απόλυτου ελέγχου και μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων από τους κάτω και τους μεσαίους προς τους ανώτερους.

Οι Πράσινοι γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν. Κοιτάξτε μόνο τι κάνουν στη Γερμανία. Βοηθούν στην καταστροφή της γερμανικής οικονομίας, και κατ’ επέκταση της οικονομίας της ΕΕ. Αυτή είναι μια διαδικασία που βρίσκεται σε καλό δρόμο. Οι Πράσινοι κατέχουν πέντε υπουργεία στη Γερμανία, μεταξύ των οποίων τα δύο πιο ισχυρά, την υπουργό Εξωτερικών Ανναλένα Μπάερμποκ και τον υπουργό Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ.

Είναι υπεύθυνοι για την αμείλικτη προώθηση του προγράμματος κυρώσεων κατά της Ρωσίας – προφανώς υπαγορευμένου από τις ΗΠΑ – βυθίζοντας τη Γερμανία και κατ’ επέκταση την Ευρώπη, ενδεχομένως στη χειρότερη ύφεση που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη, διακόπτοντας την παροχή φυσικού αερίου από τη Ρωσία, από την οποία εξαρτάται η οικονομία της Γερμανίας κατά 50% και της υπόλοιπης Ευρώπης σε ελαφρώς μικρότερο ποσοστό.

Η κ. Μπάερμποκ και ο κ. Χάμπεκ, καθώς και ο καγκελάριός τους, ο Σολτς, είναι τουλάχιστον συνυπεύθυνοι για την αποδοχή της υπαγόρευσης της Ουάσιγκτον για το ρωσικό πρόγραμμα κυρώσεων που οδηγεί στην αυτοκτονία της Ευρώπης. Άλλοι, όπως ο Μακρόν της Γαλλίας και ο Μαρκ Ρούτε της Ολλανδίας και περισσότεροι από τους λεγόμενους Ευρωπαίους ηγέτες, εντάσσονται ευχαρίστως στο κλαμπ. Πρόκειται για μια αλόγιστη αυτοκτονία, γιατί όλοι τους γνωρίζουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν.

Δεν εργάζονται προς όφελος του ευρωπαϊκού λαού, των συμπατριωτών τους, αλλά προς όφελος της παραπαίουσας αυτοκρατορίας και εκείνων που κινούν τα νήματα ακόμη και στην Ουάσιγκτον, όπως οι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί, BlackRock, Vanguard, StateStreet και Co. Αυτοί οι λεγόμενοι ηγέτες του κόσμου, προδίδουν τους λαούς τους με άθλια ψέματα και μια μηχανή μέσων ενημέρωσης που κάνουν κατήχηση 24 ώρες το 24ωρο, προς όφελος των ίδιων και των χρηματοπιστωτικών κολοσσών που είναι έτοιμοι να καταλάβουν τον κόσμο.

Έτσι, αυτό που ζούμε δεν είναι στην πραγματικότητα η υπαγόρευση της Ουάσιγκτον.

Μπορεί να υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο πίσω από τους Πράσινους και την ατζέντα τους;

Ίσως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) – το οποίο με τη σειρά του είναι το ορατό όργανο του παντοδύναμου χρηματοπιστωτικού τομέα, με επικεφαλής την προαναφερθείσα BlackRock και τους συν αυτώ – και στη συνέχεια κάποια μικρότερα αλλά αρκετά μεγάλα «ψάρια», όπως η City Bank, η Chase και άλλα. Όλοι αυτοί που χαρακτηρίζονται κομψά ως «πολύ μεγάλοι για να αποτύχουν και πολύ μεγάλοι για να φυλακιστούν».

Στους διευθύνοντες συμβούλους και τους διευθυντές αυτών των χρηματοπιστωτικών κολοσσών μπορεί να είχαν υποσχεθεί κάποιου είδους «αποζημίωση» για να παίξουν μαζί τους. Σίγουρα, ξέρουν τι κάνουν – καταστρέφουν τις ζωές των ανθρώπων και την οικονομία των χωρών τους. Αυτό σίγουρα αξίζει μια γερή αμοιβή, ίσως μια «σωτήρια» αποζημίωση.

Σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδίως στην Ευρώπη, οι Πράσινοι εξακολουθούν να χαιρετίζονται ως οι σωτήρες του περιβάλλοντος και της ανθρωπότητας, και σχεδόν κανείς δεν έχει παρατηρήσει τη μετατροπή από πράσινο σε καφέ, από την περιβαλλοντική-κοινωνική ατζέντα τους σε ξεκάθαρο φασισμό. Και ναι, χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα από τέτοιους «φιλάνθρωπους», όπως το Ίδρυμα Γκέιτς, το Ταμείο Σόρος, οι Ροκφέλερ και οι Ρότσιλντ.

Συνδέοντας τις τελείες

Κάποιος με μεγάλη αξιοπιστία μπορεί να συνδέσει τις τελείες μεταξύ της κλιματικής κρίσης, (γεωμηχανικής) καταστροφής των καλλιεργειών (πείνα και θάνατος), έλλειψης ενέργειας κατά τη διάρκεια των προβλεπόμενων παγωμένων δυτικών χειμώνων, χωρίς θέρμανση, οδηγώντας τους ανθρώπους με χαμηλή αντοχή σε ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη, για τις οποίες παρακρατούνται αποτελεσματικά φάρμακα, οπότε αρρωσταίνουν και πολλοί μπορεί να πεθάνουν.

Οι κρύοι χειμώνες θα είναι μια ευκαιρία για να χορηγηθούν «εμβόλια» γρίπης στις μάζες (ίδιο περιεχόμενο με τα εμβόλια κατά της γρίπης), σκοτώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους, επειδή οι άνθρωποι εξακολουθούν να εμπιστεύονται τα εμβόλια γρίπης και τα παίρνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Δεδομένου ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι ήδη εξασθενημένο από τα διάφορα εμβόλια και τα ενισχυτικά εμβόλια για τα κολοβακτηρίδια, πολλές-πολλές, ίσως εκατοντάδες χιλιάδες, μπορεί να πεθάνουν. Πράγματι, από τα εμβόλια γρίπης. Επίσημη αιτία θανάτου: Covid.

Ένα σπουδαίο επιχείρημα για περισσότερα εμβόλια κατά του κοβιδίου, και το σπιράλ της καταστροφής της ζωής συνεχίζεται. Θα ξυπνήσουν οι άνθρωποι, πριν να είναι πολύ αργά;

Στη συνέχεια, υπάρχει μαζική καταστροφή των υποδομών – το Πακιστάν είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα – από γεωμηχανικές καιρικές συνθήκες (δείτε αυτό), που οδηγούν τις «τραπεζικά σαπισμένες» χώρες να επιδιώκουν νομισματική υποδούλωση από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Η καταστροφή των υποδομών που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή, μειώνει περαιτέρω την κατανάλωση ενέργειας, τη μείωση της θέρμανσης, την παραγωγή λιπασμάτων με βάση το ορυκτό πετρέλαιο, οδηγώντας σε ελλείψεις τροφίμων και θανάτους από λιμό ή ασθένειες που σχετίζονται με τον λιμό.

Η ατζέντα είναι τέλεια. Όλα ταιριάζουν με τα σενάρια μείωσης του πληθυσμού της Μεγάλης Επαναφοράς / της Ατζέντας του ΟΗΕ για το 2030, αφήνοντας στο τέλος της δεκαετίας του βαξ, όπως αποκαλεί ο ΠΟΥ τη δεκαετία του 2020, πολύ λιγότερους ανθρώπους. Η ελίτ – οι οικονομικοί ηγεμόνες – περιμένουν να επωφεληθούν με χαρά από τις χρεοκοπημένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία απορροφήθηκαν και πήγαν στον γαλάζιο ουρανό των δισεκατομμυριούχων.

Οι συνήθεις κακοποιοί, οι χρηματοπιστωτικοί γίγαντες, κάνουν κουμάντο στους κοινούς επιζώντες – ίσως σε εσάς και σε μένα – ή στην επόμενη γενιά.

Αν δεν ορθώσουμε το ανάστημά μας, αν δεν ανυψωθούμε στο επόμενο επίπεδο της ανθρωπότητας, να γίνουμε από καθαρά υλικά όντα, πνευματικές οντότητες, που δονείται σε ένα υψηλότερο καλώδιο, μπορεί να μας πελεκήσουν. Η ιδέα να είμαστε ηλεκτρονικά χειραγωγήσιμοι, μέσω αλγορίθμων ή ρομπότ, προς όφελος της ελίτ τους, φυσικά, φυσικά, μπορεί να γίνει αποδεκτή οικειοθελώς, επειδή είναι τόσο «κουλ» να είσαι ένας τσιπαρισμένος υπεράνθρωπος, 5G-ευτυχισμένος, ενώ δεν κατέχεις τίποτα.

Αυτό θα ήταν το τελικό στάδιο. Σε μεγάλο βαθμό διευκολυνόμενο από τους θρυλικούς Πράσινους που έγιναν Καφέδες.

Δεν θα συμβεί. Είμαστε πολλοί, αυτοί είναι λίγοι, και θα αντισταθούμε χωρίς βία, με έναν ολοκαίνουργιο μη υλικό τρόπο ζωής που θα εξελίσσεται δυναμικά.

Ο Peter Koenig είναι γεωπολιτικός αναλυτής και πρώην ανώτερος οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), όπου εργάστηκε για πάνω από 30 χρόνια σε όλο τον κόσμο. Διδάσκει σε πανεπιστήμια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Αρθρογραφεί τακτικά σε διαδικτυακά περιοδικά και είναι συγγραφέας του βιβλίου Implosion – An Economic Thriller about War, Environmental Destruction and Corporate Greed- και συν-συγγραφέας του βιβλίου της Cynthia McKinney «When China Sneezes: From the Coronavirus Lockdown to the Global Politico-Economic Crisis» (Clarity Press – 1 Νοεμβρίου 2020).
Ο Peter είναι ερευνητικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG). Είναι επίσης μη μόνιμος ανώτερος συνεργάτης του Ινστιτούτου Chongyang του Πανεπιστημίου Renmin του Πεκίνου.

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

Πηγή: Global research

Eμείς το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

ΣΥΝΔΕΣΗ:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου