ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

"O λαός έχει το λόγο"




 Και κάτι από εμάς, ωσάν σχόλιο στα παραπάνω:

"O λαός έχει το λόγο", κουφάλες!

Αυτό δηλαδή που οι αστικές σας δημοκρατίες και θεοκρατικές και στρατιωτικές χούντες σας απεχθάνονται, όπως ο καπιταλιστικός νεοφιλελεύθερος διάβολος το λιβάνι της αυτοδιάθεσης, αυτοδιαχείρισης με οριζόντιες δομές και αυτοοργάνωσης, αυτό που σκορπάει την κοινωνικοπολιτική δυσοσμία εις τα εξ ων συνετέθη.
Αυτό δηλαδή που οι τεχνοκράτες και γραφειοκράτες ευρωφασίστες σας, με τα Eurogroup χωρίς διατήρηση πρακτικών και κεκλεισμένων των θυρών, απεύχονται και δαιμονοποιούν. Και μόνο στο άκουσμα του όρου "δημοψήφισμα", για να εκφραστεί έστω και με αυτό τον τρόπο άμεσα ο λαός, αυτοί φρίττουν και εξαπολύουν ευρωκατάρες και μπαμπούλες οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων.

Αυτό δηλαδή που το Κογκρέσο σας, με τους εκπροσώπους των πολυεθνικών και ολιγαρχών και κυρίαρχων τομέων στην ουσία και τα γεράκια των πολέμων σας, έχουν γραμμένο στα κόπρανα των προεδρικών ψοφόσκυλων που φωτογραφίζονται με τους ιδιοκτήτες τους έξω και μέσα σε Λευκούς οίκους και προεδρικά μέγαρα.
Αυτό δηλαδή που οι κομματικές εκκλησίες των κεντρικών επιτροπών σας διδάσκουν στα εκκλησιαστικά κομματικά στασίδια ως κινητήρια δύναμη, αλλά πάντα πάνω στην απαρέγκλιτη χάραξη των κεντρικών "θέσφατων" και σωτηριολογικών γραμμών σας.

Ο λαός έχει το λόγο! Αλλά πάντα με το Φόβο να σκιάζει, να καπελώνει, να παραπλανά, να φιμώνει, να στραγγίζει, να καταπνίγει, να διαστρεβλώνει, να διαφθείρει, να εκφυλίζει με αισχρά ψέματα και τερατώδη φούμαρα, να καταστέλει, να φυλακίζει, να κακοποιεί, να βιάζει χωρίς σάλιο, να εκτελεί δίχως δεύτερη σκέψη το λόγο.
 Ο φόβος των λογοκριτών, των ιθύνοντων νοών, των ισχυρών και "εκλεκτών", των "ποιμένων" και των κατασκευασμένων σαδιστικών θεούληδων-ορκισμένων εχθρών της ανεξαρτησίας της αντίληψης και των αιώνιων χαρών της ζωής, των τσελιγκάδων των αγελοποιημένων κοινωνιών και των εκπαιδευμένων αιμοβόρων τσοπανόσκυλων τους.

"Ο φόβος φυλάει τα έρμα"...
Αλλά...ο λαός δεν είναι οι πουτάνες σας για ένα πιάτο φαΐ γενετικά τροποποιημένων και τοξικών δηλητηρίων και για την διατήρηση της μαζικής ψευδαίσθησης ασφάλειας και τάξης.
Ο λαός είναι ο λόγος του δικού σας ανομολόγητου, μεγάλου φόβου. Που υπό τις απρόβλεπτες, χαοτικές, κατάλληλες συνθήκες, που τόσο τρέμετε, εξελίσσεται σε μέγα τρόμο!

Σεσημασμένοι κατά συρροή δολοφόνοι, χυδαίοι ψυχοπαθείς, επαγγελματίες μεγαλο-απατεώνες, πωρωμένοι μαστρωποί και εκπορνευτές, αδίστακτα καθάρματα! Παράσιτα της ύπαρξης, των πιο πλούσιων αξιών και νοημάτων της! Η μόνη απάντηση που σας πρέπει, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό πεδίο, είναι αυτή! Kι αυτή...

{Συνδέστε το αρχικό βίντεο, από μία εκ των κορυφαίων all time κινηματογραφικών δημιουργιών, με αυτές τις αναρτήσεις:
 ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΕΣ ( LIBERTARIAS ) - ένα κινηματογραφικό έπος!
  Το ξέσπασμα της Πολεμίστριας: "γιατί θέλουμε να πολεμήσουμε" }

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου