ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

" Θά θέλατε νά ἔχετε ἕνα ἐμφυτευμένο μικροτσίπ στό σῶμα σας; "





Προπαγάνδα του BBC: “Θέλω ένα εμφυτεύσιμο τσιπ”

Θα θέλατε να έχετε ένα μικροτσίπ RFID εμφυτευμένο κάτω από το δέρμα σας; Εάν και πολλοί συνειδητοποιημένοι άνθρωποι ποτέ δεν θα επέτρεπαν να γίνει κάτι τέτοιο, πολλοί άλλοι, ειδικά από τη νέα γενιά, βλέπουν τα πράγματα πολύ διαφορετικά.

Τα RFID μικροτσίπ εμφυτεύματα και άλλες μορφές «wearable τεχνολογίας» όλο και περισσότερο θεωρούνται “cool” και “trendy” από τους νέους που θέλουν να “ενισχύσουν” τον εαυτό τους. Και φυσικά τα mainstream μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι υπέρ κάθε “τεχνολογικής προόδου”. Για παράδειγμα, το BBC δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο “Γιατί θέλω ένα μικροτσίπ εμφύτευμα”

(“Why I Want A Microchip Implant“).



Μας λένε ότι τέτοια εμφυτεύματα θα μπορούσαν να λύσουν μια ολόκληρη σειρά προβλημάτων της κοινωνίας. Η κλοπή της ταυτότητας και η απάτη των πιστωτικών καρτών σχεδόν θα εξαλειφθεί, πολλές άλλες μορφές εγκλήματος θα μειωθούν σημαντικά, τα παιδιά ποτέ δεν θα χάνονται και δεν θα πρέπει να θυμόμαστε μια μεγάλη σειρά από κωδικούς πρόσβασης και αριθμούς PIN, όπως κάνουμε τώρα. Μας λένε ότι αν απλά υιοθετήσουμε μια τέτοια τεχνολογία, η ζωή μας θα γίνει πολύ καλύτερη. Αλλά είναι πράγματι έτσι;

Καθώς η κοινωνία μας γίνεται «ψηφιακά ολοκληρωμένη», οι τεχνολόγοι μας λένε ότι «αναπόφευκτα» η wearable τεχνολογία θα γίνει τόσο κοινή όσο είναι τα έξυπνα τηλέφωνα σήμερα. Και το άρθρο του BBC είναι πολύ πρόθυμο για να φτάσει σύντομα εκείνη την ημέρα …

Τελικά, τα εμφυτεύσιμα μικροτσίπ προσφέρουν έναν τρόπο να κάνουν το φυσικό σας σώμα ένα αναγνώσιμο μηχάνημα. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει ένα ενιαίο πρότυπο επικοινωνίας με τα μηχανήματα που στηρίζουν την κοινωνία μας – από την πρόσβαση σε ΑΤΜ – παρά μια ατελείωτη ποικιλία συστημάτων αναγνώρισης: μαγνητικές ταινίες, κωδικοί πρόσβασης, αριθμοί PIN, ζητήματα ασφάλειας και dongles. Όλα αυτά είναι προσπάθειες για να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στην ψηφιακή και την φυσική σας ταυτότητα και αν τα ξεχάσετε ή τα χάσετε, είστε ξαφνικά αποκομμένοι από τον τραπεζικό σας λογαριασμό, το γυμναστήριο σας, την επιστροφή στο σπίτι σας, την απόδειξη της ταυτότητάς σας και πολλά άλλα. Ένα εμφυτευμένο τσιπ, αντίθετα, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως η καθολική μας συμβολική ταυτότητα για την πλοήγησή μας στον ρυθμιζόμενο από μηχανήματα κόσμο.

Και για μερικούς ανθρώπους, εκείνη η ημέρα είναι ήδη εδώ. Στην πραγματικότητα, σε κάποια συνέδρια τεχνολογίας πραγματικά οι άνθρωποι στέκονται στην ουρά για να τσιπαριστούν…

Αυτό το μήνα, στο συνέδριο ‘Transhuman Visions’ στο Σαν Φρανσίσκο, ο Graafstra έστησε έναν “σταθμό εμφύτευσης” προσφέροντας στους συμμετέχοντες την ευκαιρία να τσιπαριστούν με 50 δολάρια το χρόνο. Χρησιμοποιώντας μια μεγάλη βελόνα που έχει σχεδιαστεί για τσιπάρισμα κατοικίδιων ζώων, ο Graafstra με ένεση εμφύτευε ένα RFID στο μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού σε κάθε εθελοντή. Μέχρι το τέλος της ημέρας ο Graafstra είχε δημιουργήσει 15 νέους cyborgs.

Πόσο ανατριχιαστικό είναι αυτό;

Επιπλέον, οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει μπαταρίες που τροφοδοτούνται από το ανθρώπινο σώμα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να παρέχουν μια μόνιμη πηγή ενέργειας για την εμφυτεύσιμη τεχνολογία. Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από ένα πρόσφατο άρθρο του Kristan Harris με τίτλο «Οι επιστήμονες αναπτύσσουν μπαταρία που φορτίζεται από τον άνθρωπο για τα εμφυτευμένα RFID τσιπ» (“Scientists DevelopHuman-Powered Battery For RFID Implantable Chips“)……


Μια ομάδα ερευνητών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Κίνα έχουν συνεργαστεί και έχουν δημιουργήσει μια μικροσκοπική εμφυτεύσιμη μπαταρία που τροφοδοτείται από ανθρώπινη ενέργεια. Αυτές οι λεπτές, εύκαμπτες ενεργειακές μηχανές έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία σε αγελάδες. Η διαδικασία χρησιμοποιεί αυτό που είναι γνωστό ως σύμμορφη ενέργεια πιεζοηλεκτρικής συγκομιδής και αποθήκευσης από τις κινήσεις της καρδιάς, των πνευμόνων, και του διαφράγματος.



Στο μέλλον, λένε, η μπαταρία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να τροφοδοτήσει μια σειρά από gadgets. Πόσο καιρό θα πάρει μέχρι να χρεώσετε το I-phone σας, συνδέοντας το στο σώμα σας;

Chippie
Φυσικά τα μικροτσίπ RFID δεν χρειάζεται ουσιαστικά να εμφυτεύονται για να είναι χρήσιμα. Στην πραγματικότητα, ήδη χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των παιδιών σχολικής ηλικίας σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες

Κατά την άφιξη του το πρωί, σύμφωνα με το Associated Press, ο κάθε μαθητής στον βρεφικό σταθμό CCC – Τζορτζ Μίλερ θα φοράει μια φανέλα με ραμμένο στο τσιπ RFID. Καθώς τα παιδιά θα μαθαίνουν διάφορα πράγματα, αισθητήρες που θα βρίσκονται στον σταθμό θα καταγράφουν τις κινήσεις τους, θα συλλέγουν πληροφορίες για τα μαθήματα και τα γεύματα. Η διεύθυνση του σταθμού ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για καταγραφή πληροφοριών που απαιτούνται για να λαμβάνουν ομοσπονδιακά κεφάλαια για το πρόγραμμα τους και μόνο.



Και πάνω στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα μικροτσίπ RFID χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση των παιδιών, όλη την ημέρα …

Για εκείνους που πιστεύουν ότι η NSA είναι ο χειρότερος εισβολέας στην ιδιωτική ζωή, σας καλούμε να παρακολουθήσετε ένα απόγευμα με τον Aiden και τον Foster, δύο 11χρονα αγόρια, που τελειώνουν την Παρασκευή το σχολείο. Ο Aiden προσκαλεί το φίλο του στο σπίτι και στέλνουν μήνυμα στους γονείς τους, οι οποίοι συμφωνούν.

Καθώς πηγαίνουν με το λεωφορείο το τηλέφωνο του Foster και ένας αισθητήρας σε ένα βραχιολάκι ειδοποιεί το σχολείο και τους γονείς του για οποιαδήποτε απόκλιση από την κανονική διαδρομή του. Το σχολείο ενημερώνεται ότι οδεύει προς το σπίτι του Aiden έτσι η αστυνομία δεν ειδοποιείται.

Καθώς μπαίνουν στο σπίτι, το ολοκληρωμένο οικιακό δίκτυο αναγνωρίζει τον Aiden και με ένα ping ενημερώνει τους γονείς του, που και οι δύο εργάζονται, οι οποίοι λαμβάνουν το μήνυμα σε κινητά και tablets.

Προχωράμε ταχέως σε ένα δυστοπικό μέλλον στο οποίο θα είναι «φυσιολογικό» η τεχνολογία να παρακολουθεί τις κινήσεις μας 24 ώρες το 24ωρο. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα χαιρετίσουν κατά πάσα πιθανότητα αυτή την αλλαγή, χωρίς να ενδιαφέρονται εάν έτσι ανοίγει η πόρτα για την κατάχρηση αυτής της τεχνολογίας από μια καταπιεστική κυβέρνηση κάποια μέρα.

Ένας άλλος τύπος της «wearable τεχνολογίας» που προχωράει γρήγορα και κερδίζει την αποδοχή είναι το “έξυπνο τατουάζ”.

Κανονικά, θεωρούμε το τατουάζ ως «τέχνη του σώματος». Αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει. Δείτε τι γράφει ένα πρόσφατο πρόσφατο άρθρο του Gizmodo

Ο καθένας από ψυχίατρους έως biohackers ανακαλύπτουν ξανά την φύση του τατουάζ. Με την κατάλληλη τεχνολογία, το τατουάζ μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα από απλώς να φαίνεται όμορφο ή χάλια. Μπορεί να γίνει ψηφιακή συσκευή, χρήσιμη και σύνθετη όσο το smartphone στην τσέπη σας. Ακούγεται άγρια φουτουριστικό, αλλά η τεχνολογία υπάρχει ήδη.

Στην πραγματικότητα, μια εταιρεία που ονομάζεται ‘MC10’ εργάζεται πάνω σε ένα ευρύ φάσμα «έξυπνων τατουάζ» που θέλουν να είναι σε θέση να κάνουνκάποια αρκετά άγρια ​​πράγματα

Ο επιστήμονας John Rogers κάνει αρκετά απίστευτη δουλειά με ευέλικτα ηλεκτρονικά που κολλάνε στο δέρμα σας σαν ένα προσωρινό τατουάζ. Αυτά τα λεγόμενα «ηλεκτρονικά επισκληρίδια» μπορούν να παρακολουθούν τα ζωτικά σημεία του σώματός σας και να σας ειδοποιούν όταν πάτε να πάθετε ένα ηλιακό έγκαυμα. Ο Ρότζερς και η εταιρεία του ‘MC10’ προσπαθούν σήμερα να βρουν τρόπους για να κάνουν τα ηλεκτρονικά να επικοινωνούν με άλλες συσκευές, όπως smartphones, ώστε να μπορούν να αρχίσουν να δημιουργούν apps.

Και η Motorola έχει πραγματικά μια πατέντα για ένα τατουάζ που θα παίρνει εντολές από λέξεις που δεν θα έχετε καν προφέρει…

Το τατουάζ (δες κι εδώ) αυτό θα είναι στην πραγματικότητα μια ζωγραφιά πάνω από τις φωνητικές σας χορδές που θα υποκλέπτει τις λεπτές φωνητικές εντολές – ίσως ακόμη και εντολές που δεν θα έχετε προφέρει, ή ακόμα και πλήρως εσωτερικούς ψιθύρους που δεν τολμούν να εκφραστούν εάν δεν πάρουν πλήρη εγκεφαλική έγκριση. Θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει ότι δεν είναι μόνο κατοχύρωση πατέντας για μια συσκευή επικοινωνίας πάνω στο δέρμα σας, αλλά για μια επικοινωνία πάνω από την ψυχή σας.

Το ονομάζουν “wearable computing” και αυτό που βλέπουμε τώρα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.


Τι θα δούμε στο μέλλον είναι πιθανόν πολύ πέρα από οτιδήποτε κάποιος από εμάς θα μπορούσε να φανταστεί αυτή τη στιγμή. Το παρακάτω είναι από ένα πρόσφατο άρθρο του Computerworld

Αλλά φανταστείτε ένα μέλλον όπου οτιδήποτε μπορεί να θέλετε να γνωρίζετε απλά εμφανίζεται μπροστά σας χωρίς καμία ενέργεια ή προσπάθεια εκ μέρους σας. Θα μπορούσατε να τρώτε σε ένα εστιατόριο και το Google Glass θα μπορούσε, για παράδειγμα, να σας πει ότι αυτό είναι το σημείο όπου ο πατέρας σας έκανε πρόταση στη μητέρα σας. Ή ότι ο φίλος σας θα αργήσει λόγω της κίνησης, ή ότι ο σολομός που θέλετε, πήρε κακές κριτικές στο διαδίκτυο, ή ότι το παρκόμετρο σας θα λήξει σε 20 λεπτά, ή ότι η τουαλέτα είναι μέσα από το μπαρ και μετά τις σκάλες δεξιά. Φανταστείτε ότι η αναζήτηση της γνώσης απλά θα μπορούσε να εμφανιστεί στο οπτικό σας πεδίο κατά την ακριβή στιγμή όταν θέλετε να το ξέρετε.

Εκεί μας πηγαίνει το wearable computing.

Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ “cool” σε πολλούς ανθρώπους.
Αλλά τι θα συμβεί εάν θα αναγκασθούμε όλοι κάποια ημέρα να έχουμε το «ηλεκτρονικό τατουάζ – ταυτότητα»;




Τι θα συμβεί αν μια καταπιεστική κυβέρνηση χρησιμοποιήσει την τεχνολογία αυτή για να μας παρακολουθεί και να μας ελέγχει 24 ώρες την ημέρα;

Τι θα συμβεί αν δεν είστε σε θέση να βρείτε μια δουλειά, να έχετε έναν τραπεζικό λογαριασμό ή να αγοράσει το οτιδήποτε χωρίς την «πρέπουσα ταυτοποίηση» ;

Η τεχνολογία είναι πραγματικά ένα δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να κάνει μεγάλο καλό, αλλά μπορεί και να χρησιμοποιηθεί για μεγάλο κακό.


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Διευθυντής του BBC ο ΓΑΜΠΡΟΣ των Rothschild και Πρόεδρος της Τράπεζας των Rothschild … BARCLAYS


To διαβάσαμε στην Υπόγεια Τάξη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου