ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ TAMERA





«Η βιομηχανία του πολέμου είναι μία σταθερή υπόσταση της κοινωνίας μας. Εάν θέλουμε ένα μέλλον χωρίς πόλεμο, χρειαζόμαστε έναν καινούργιο πολιτισμό, έναν καινούργιο τρόπο να κατοικήσουμε τη γη. Η πραγματική ειρήνη δεν είναι ένα σύνθημα, αλλά μία νέα μορφή ζωής. Αυτή μπορεί να δημιουργηθεί από κοινωνικές δομές, όπου, ανθρώπινες αξίες όπως συμμετοχή, εμπιστοσύνη, αλληλοϋποστήριξη και αλληλεγγύη δεν καταστρέφονται, αλλά τις παράγονται και τις προστατεύονται. Χρειαζόμαστε μία παγκόσμια συνεργασία δημιουργικών ανθρώπων, που είναι αποφασισμένοι να χτίσουν αυτές τις καινούργιες κοινότητες».

Ντίτερ Ντουμ (Dieter Duhm) συνιδρυτής της Ταμέρα

Γράφει η Σόνια Χάιδα




Νοτιοδυτικά της Ευρώπης, μακριά από τις θορυβώδεις μεγαλουπόλεις, στο Αλεντέχο της Πορτογαλίας, βρίσκεται ένα μέρος, ένα ερευνητικό κέντρο για την ειρήνη, ένας καταλύτης για τη γνώση του μέλλοντος για μία ελεύθερη γη. Οι συνεργάτες και φίλοι το ονομάζουν απλά Ταμέρα. Εδώ και χιλιάδες χρόνια ζούσαν σε αυτόν τον τόπο πολιτισμοί που ήταν συνδεδεμένοι με τα κοσμικά πρότυπα της ζωής που τα έχουν απεικονίσει με τη δημιουργία των κύκλων των μεγαλίθων. Το μητριαρχικό παρελθόν της Πορτογαλίας είναι ακόμα αισθητά παρόν και συναντάται κυρίως ως σεβασμός σε θηλυκές ιερές μορφές.

Η Ταμέρα είναι ένα πειραματικό σχέδιο, ένας χώρος 134 εκταρίων, 30 χιλιόμετρα από την ακτή του Ατλαντικού. Βρίσκεται σε ανοικοδόμηση από το 1995, αλλά η έρευνα για αυτό το σχέδιο ξεκίνησε από το 1978 σε διάφορους χώρους της Γερμανίας και Ελβετίας. Ιδρυτές αυτού του σχεδίου είναι η Σαμπίνε Λίχτενφελς (Sabine Lichtenfels), ελεύθερη θεολόγος, συγγραφέας ακτιβίστρια της ειρήνης και ο Ντίτερ Ντουμ (Dieter Duhm), κοινωνιολόγος, ψυχολόγος και ψυχαναλυτής, ένας από τους ενεργά σκεπτόμενους στο φοιτητικό κίνημα του 1968. Σήμερα ζουν στην Ταμέρα 200 περίπου συνεργάτες και σπουδαστές από διάφορες χώρες.


Η Ταμέρα είναι ένα σημείο στήριξης και ένας χώρος εκπαίδευσης για τη δημιουργία μίας παγκόσμιας δύναμης για την ειρήνη. Με το ερευνητικό κέντρο για εναλλακτικές τεχνολογίες, (το ηλιακό χωρίο), με τις φυσικές καλλιέργειες, με το πειραματικό χτίσιμο των σπιτιών με πηλό και υλικών φιλικών προς το περιβάλλον, είναι ένας πειραματικός και εκπαιδευτικός χώρος για τη δημιουργία χωριών ειρήνης σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αυτό σε συνεργασία με τους συνεργάτες της από την Ινδία, την Κολομβία και τη μέση Ανατολή. Αν δημιουργηθούν 10 με 15 τέτοια χωριά ειρήνης, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μία θεραπευτική πληροφορία πάνω στον συνολικό οργανισμό Γη, όπως ακριβώς δρα ο βελονισμός πάνω στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η Ταμέρα προσπαθεί να βρει παραδειγματικά απαντήσεις στα παγκόσμια θέματα του καιρού μας:
Τι θα συμβεί μετά την κατάρρευση των μεγάλων συστημάτων;
Ποιες μέθοδοι υπάρχουν για μια φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή ενέργειας και διατροφής;
Πως μπορούν να ζήσουν μαζί οι άνθρωποι ώστε να δημιουργείται εμπιστοσύνη;

Στο κέντρο αυτής της ερευνητικής δουλειάς βρίσκονται τα κύρια θέματα της ανθρωπότητας: Αγάπη, σεξουαλικότητα, συντροφικότητα και κοινότητα. Αυτή είναι μία δουλειά περισσότερων από 30 χρόνια.



Το Ηλιακό Χωριό

Η Ταμέρα, σε συνεργασία με τον φυσικό και ερευνητή Γιούργκεν Κλάινβεχτερ (Jürgen Kleinwächter), αποφάσισε να δημιουργήσει το ηλιακό χωριό (Solar Village). Το ηλιακό χωριό είναι ένα παραδειγματικά αυτάρκες λειτουργικό μοντέλο στα βασικά θέματα της οικολογίας, τεχνολογίας, αρχιτεκτονικής και κοινότητας.

Ο Γιούργκεν Κλάινβεχτερ είναι ένας ασυνήθιστος οραματιστής για την «εποχή του Ήλιου». Στα πολλά ταξίδια που έχει κάνει σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, αγγίχτηκε από την ανάγκη των ανθρώπων και αποφάσισε να θέσει τις εφευρέσεις του στην υπηρεσία αυτών που τις έχουν περισσότερη ανάγκη. Στην Αφρική, για παράδειγμα, έβλεπε πως οι γυναίκες χρειαζόταν να περπατούν καθημερινά για ώρες, ώστε να βρουν λίγα ξύλα για να ανάψουν φωτιά για το μαγείρεμα. Ανακάλυψε ένα σύστημα του οποίου η τεχνολογία μπορεί να δημιουργηθεί σε ένα απλό εργαστήρι, χωρίς τη βοήθεια των μεγαλοβιομηχανιών. Αυτή η τεχνολογία θα μπορέσει να προσφέρει τα απαραίτητα σε ένα χωριό. Ενέργεια για μαγείρεμα, για μια αντλία νερού, και κάποιο λίγο ρεύμα. Αυτό είναι ένα «εργοστάσιο» μέσα σε ένα θερμοκήπιο, το οποίο έχει στην οροφή του ένα τεχνολογικό σύστημα. Αυτό αποτελείται από φακούς οι οποίοι συγκεντρώνουν την ηλιακή ενέργεια και η θερμότητα που παράγεται συσσωρεύεται σε ένα διαφανές λάστιχο που κυλά μέσα του φυτικό λάδι. Αυτό στη συνέχεια συσσωρεύεται σε ένα ειδικό βυτίο και μπορεί να προσφέρει μέρα και νύχτα ενέργεια. Η εδώ για πρώτη φορά σε χρήση επερχόμενη ενεργειακή τεχνολογία, ξεπερνάει τα έως τώρα γνωστά ηλιακά συστήματα.

Αυτή είναι φυσικά μια απλοϊκή περιγραφή της λειτουργίας της τεχνολογίας. Για περισσότερες πληροφορίες διατίθεται ένα βίντεο για το Solar Village στην ιστοσελίδα της Ταμερα (www.tamera.org).


Πέρα από αυτό ο Γιούργκεν Κλάινβεχτερ έχει εξελίξει συνθετότερα συστήματα για παραγωγή της ενέργειας στο μέλλον της «ηλιακής εποχής». Το φάσμα των περαιτέρω δυνατοτήτων είναι τόσο μεγάλο, ώστε έχει σχεδιαστεί το χτίσιμο ενός ειδικά για αυτό προγραμματισμένου τεχνικού σχολείου ή ενός κέντρου ΤΤΤ (Technologie, Training, Transfer). Εδώ θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Το ηλιακό χωριό, το αρχικό μοντέλο του οποίου θα δημιουργηθεί στην Ταμέρα, θα συνδυάσει τρία βασικά μοντέλα της μελλοντικής ύπαρξης : το τεχνολογικό, το οικολογικό και το κοινωνικό.

Σε συνεργασία με τον αυστριακό ειδικό στις πολυκαλλιέργειες Σεπ Χόλτσερ (Sepp Holzer), έχει ξεκινήσει στην Ταμέρα ένα οικολογικό μοντέλο για την επαναφορά της υγιούς κατάστασης της γης. Αυτό δίνει απάντηση στο θέμα του νερού σε μία οικολογικά κατεστραμμένη φύση της μεσογειακής Ευρώπης και σε μία μη κεντρική, αυτάρκη και αειφόρα παραγωγή υγιεινής τροφής για μερικές εκατοντάδες ανθρώπων.
Δημιουργείται ένα τοπίο από λίμνες και καλλιεργούμενες εκτάσεις πλούσιες σε λαχανικά. Η πρώτη λίμνη σε αυτό το σχέδιο της πολυκαλλιέργειας έχει ήδη φτιαχτεί. Έχει έκταση 300 εκτάρια περίπου και η όχθη της έχει φυτευτεί με «φαγώσιμη Φύση», όπως την ονομάζουν οι οικολόγοι της Ταμέρα. Αυτή είναι ένας γόνιμος βιότοπος με λαχανικά, φρουτόδεντρα και δημητριακά.


Η γνώση για την ειρήνη δεν θα προκύψει μέσα στα γραφεία αλλά θα πρέπει να εξελιχθεί μέσα από τη βιωματική εμπειρία.

Το τρίτο και κύριο μέρος της έρευνας του ηλιακού χωριού είναι η δημιουργία νέων κοινωνικών δομών. Μία σταθερή κοινότητα αποτελείται από αυτοδύναμα άτομα που λένε τι σκέφτονται και δείχνουν τι νιώθουν. Ατομικότητα και κοινότητα αλληλοσυμπληρώνονται. Μια ιδανική κοινότητα λειτουργεί όπως ένας οργανισμός στον οποίο τα διάφορα όργανά του, όσο διαφορετικά κι’ αν είναι, συμπληρώνουν το ένα το άλλο και συνεργάζονται μεταξύ τους.

Στις ανθρώπινες σχέσεις υποστηρίζεται η αγάπη στον συνάνθρωπο, η αλήθεια στις σχέσεις αγάπης και η διαφάνεια στην κοινότητα. Πολλοί κοινοτικοί πειραματισμοί έχουν αποτύχει λόγω των συγκρούσεων στα θέματα της εξουσίας, του ανταγωνισμού, της ζήλιας, των χρημάτων, του σεξ και της αγάπης. Σε αυτά τα σημεία βρίσκεται η σημαντικότερη δουλειά για την θεραπεία. Εάν πραγματικά θέλουμε να δημιουργήσουμε ειρήνη στον κόσμο χρειάζεται να βρούμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Η εσωτερική και η εξωτερική ειρήνη είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μονάχα η κοινή αντιμετώπισή τους μπορεί να φέρει μια δομική αλλαγή. Όταν μπορέσουμε να αλλάξουμε τις δομές του ψέματος, του φόβου και της βίας μέσα μας σε αυτές της αλήθειας, της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας τότε αυτό έχει μία επιρροή στη δομή του πολέμου μεταξύ των λαών.


Οι Ηθικές Βάσεις της Ταμέρα

Στην Ταμέρα δεν υπάρχει κάποια θρησκευτική ή κοσμοθεωρητική δέσμευση, αλλά η κοινή κατεύθυνση η οποία διαμορφώνει τον πνευματικό χαρακτήρα του χώρου είναι η όρεξη για το χτίσιμο ενός νέου τρόπου ζωής και η όρεξη για ένα νέο τρόπο σκέψης, ο σεβασμός για τη ζωή και συμμετοχή στη δημιουργία, η υποστήριξη προς όλες τις υπάρξεις και η φιλικότητα προς τα ζώα.

Οι ηθικές βάσεις της κοινότητας συνίστανται στα εξής πέντε σημεία:
Αλήθεια ανάμεσα στους ανθρώπους
Αλληλοϋποστήριξη
Υπεύθυνη συμμετοχή στην κοινότητα
Βοήθεια σε όλα τα συνδημιουργήματα
Υπεύθυνη συμμετοχή στα θέματα του κόσμου

Από τον Μάιο του 2006 έχει ξεκινήσει στην Ταμέρα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Μόντε Σέρρο. Αυτό είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα κύρια για νέους ανθρώπους που θέλουν να εξασκήσουν το επάγγελμα τους στα πλαίσια του θεραπευτικού βιοτόπου ή να βοηθήσουν στη δημιουργία επόμενων θεραπευτικών βιοτόπων σε άλλες περιοχές της γης. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πεδίο ειρήνης πάνω στη γη.

Σε μια πολύχρονη επιστημονική και εμπειρική εργασία ο Ντίτερ Ντουμ, συνιδρυτής της Ταμέρα έχει εργαστεί πάνω στο «σχέδιο των χωριών ειρήνης». Αυτό είναι αποτέλεσμα από διάφορους τομείς της επιστήμης: Ολογραφία, θεωρία του Χάους, μορφογενετικά πεδία, κυβερνητική κ.α.

Ο κόσμος είναι μία ολότητα. Όπως μπορεί να θεραπευτεί ο οργανισμός του ανθρώπου, έτσι μπορεί να θεραπευτεί και ο οργανισμός της γης. Όπως στο βελονισμό, μερικές βελόνες αρκούν για να δώσουμε την πληροφορία της θεραπείας στο ανθρώπινο σώμα, έτσι και τα χωριά ειρήνης σε διάφορους τόπους πάνω στη γη θα δημιουργήσουν ένα πεδίο θεραπείας για όλο τον πλανήτη μας. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός δικτύου από χωριά ειρήνης, δραστικών ομάδων, όπως επίσης μεμονωμένων ανθρώπων –ένα καινούργιο κίνημα όλων των ανθρώπων που αγαπούν τη ζωή και θέλουν να την προστατεύσουν, την κίνηση για μια ελεύθερη γη.

Υπάρχουν στο πολλαπλό σύμπαν πολλές δυνατότητες της ύπαρξης. Ποιες απ’ αυτές θα καλέσουμε και θα πραγματοποιήσουμε εξαρτάται από το ποιες αποφάσεις θα πάρουμε και από το ποιες συνθήκες ζωής θα δημιουργήσουμε.

Το πρώτο επόμενο χωριό ειρήνης προετοιμάζεται στη μέση Ανατολή. Ένα μέρος αυτής της προετοιμασίας ήταν οι δύο μεγάλες οδοιπορίες που έχουν γίνει το 2005 και 2007 στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη κάτω από το όνομα GRACE (ΧΑΡΗ). Σε αυτές πήραν μέρος Ισραηλινοί, Παλαιστίνιοι και άτομα από το διεθνή χώρο.

Η Σαμπίνε Λίχτενφελς, που διηύθυνε την οδοιπορία GRACE, έχει γράψει: «Ο πόλεμος προέρχεται από μακροχρόνια ‘’εγκλωβισμένη’’ ενέργεια. Ο πόλεμος προέρχεται από τη λανθασμένη σου σκέψη, ότι ένα κομμάτι της ψυχής σου είναι κακό. Καταδικάζεις αυτό το κομμάτι και δεν το δείχνεις ποτέ προς τα έξω, μέχρι που αυτή η δύναμη που είναι εγκλωβισμένη, δρα αυτόνομα και ξεσπά καταστροφικά».


Γίνε Εσύ η Αλλαγή που Θέλεις να Δεις στους Άλλους

Στο τέλος θα ήθελα να κλείσω με ένα απόσπασμα από τον Ντίτερ Ντούμ, που γράφει για το θέμα της εμπιστοσύνης: «Η βαθύτερη –βιολογική και πνευματική– θεραπευτική δύναμη, είναι η εμπιστοσύνη. Το ολόγραμμα του φόβου πρέπει να αντικατασταθεί από το ολόγραμμα της εμπιστοσύνης που θα φτάνει μέχρι το επίπεδο των κυτταρικών διεργασιών. Όπου υπάρχει εμπιστοσύνη δεν υπάρχει ο φόβος του χωρισμού και της ζήλιας και αυτό το διδαχτήκαμε από την εμπειρία. Δεν δημιουργούνται σκέψεις μίσους και βίας. Η εμπιστοσύνη είναι η κινητική ενέργεια της ειρήνης: εμπιστοσύνη μεταξύ παιδιών και ηλικιωμένων, μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων και λαών, μεταξύ της κοινότητας των ανθρώπων και των ζώων, μεταξύ του ανθρώπου και του σύμπαντος.

Η εμπιστοσύνη είναι πάνω απ’ όλα ένα ερώτημα της αλήθειας. Πόση αλήθεια αντέχουν δύο άνθρωποι που αγαπιούνται, πόση αλήθεια αντέχει μία κοινότητα και πώς χειριζόμαστε τα θέματα της αλήθειας; Όποιος δεν χρειάζεται πλέον να κρύβεται από τους άλλους, δεν χρειάζεται να έχει και το φόβο ότι δεν θα αγαπηθεί. Και όποιος δεν έχει πλέον αυτό το φόβο, μπορεί να εξελίξει ένα γνήσιο ανθρωπισμό. Για να δομήσουμε σταθερές κοινότητες πρέπει να δουλέψουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Για να αφήσουμε να δράσουν οι δυνάμεις της ειρήνης ευεργετικά και προς τα έξω, πρέπει οι ειρηνιστικές δυνάμεις, να είναι γερά αγκυροβολημένες στη συνείδηση των ανθρώπων που εργάζονται για την ειρήνη. Οι προσωπικές μας ατέλειες δεν είναι ιδιωτικές υποθέσεις, είναι απεικονίσεις των παγκόσμιων ατελειών και όσο περισσότερο μπορούμε να τις λύσουμε μέσα μας, τόσο περισσότερο μπορούμε να τις λύσουμε και προς τα έξω».

Μπορείτε να επισκεφτείτε την Ταμέρα στην καλοκαιρινή Ακαδημία 21-30 Ιουλίου. Αυτή έχει το όνομα «Γίνε εσύ η αλλαγή» (Be the change). Είναι ένα κάλεσμα για ακτιβιστές της ειρήνης, δημοσιογράφους, εφευρέτες, καλλιτέχνες και για όσους αγαπούν τη ζωή. Για όλους όσους είναι ρεαλιστές και προσπαθούν το αδύνατο.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα www.tamera.org




«Εάν θέλουμε να ξεπεράσουμε τις οικολογικές καταστροφές, που έχουμε εμείς οι ίδιοι δημιουργήσει, είμαστε αναγκασμένοι να δημιουργήσουμε τελείως νέες, δραματικές μορφές κοινότητας»

Lynn Margulis, αγγλίδα βιολόγος

ΠΗΓΗ: ΖΕΝΙΘ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου