ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

ΗΠΑ: Το κυβερνητικό «δικαίωμα» να δολοφονεί.


Απαιτήσεις της κυβέρνησης Ομπάμα για νομιμοποίηση του «δικαιώματος» να δολοφονεί πολίτες και εντός των ΗΠΑ...



Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ομπάμα, ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να δολοφονήσει Αμερικανούς πολίτες μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς κατηγορίες ή οποιαδήποτε νομική διαδικασία. Ο ισχυρισμός αυτός, που περιέχεται σε επιστολή του Γενικού Εισαγγελέα Eric Holder, αποτελεί την πιο εκτεταμένη κατάργηση των συνταγματικών δικαιωμάτων και έχει ως στόχο την εισαγωγή ενός ψευδο-νομικού πλαισίου για την επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας.



Η επιστολή του Holder, (αποτελεί την πρώτη ρητή απαίτηση της εξουσίας για την απόκτηση εξωδικαστικού «δικαιώματος να σκοτώνει Αμερικανούς μέσα στα σπίτια τους), ήταν απάντηση σε ερώτηση που επέδωσε στην κυβέρνηση Ομπάμα ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Rand Paul. Σε κατάθεσή του ενώπιον της Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας την Τετάρτη, ο Holder επανέλαβε και επεκτάθηκε σε αυτή τη θέση, δηλώνοντας ότι η άδεια για χρήση στρατιωτικής βίας στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» εκτείνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στην επιστολή του προς τον Paul, o Holder απαντά σε ερώτηση για το αν «ο πρόεδρος έχει την εξουσία να εγκρίνει επιχείρηση εκκαθάρισης, όπως μια επίθεση μη επανδρωμένου αεροσκάφους, κατά πολιτών των ΗΠΑ στο αμερικανικό έδαφος, και χωρίς δίκη."

Οι απαντήσεις του Holder είναι μια σειρά από υπεκφυγές και παράλογες εκλογικεύσεις.
Επαναλαμβάνει τη δήλωση που έχει γίνει επανειλημμένα από τη διοίκηση σε παλαιότερο καιρό, ότι η "κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει πραγματοποιήσει μη επανδρωμένες τηλεκατευθυνόμενες επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν έχει καμία πρόθεση να το πράξει." Και προσθέτει ότι «στα πλαίσια της πολιτικής» - που δεν είναι, και στα παλίσια της νομιμότητας - "απορρίπτουμε τη χρήση στρατιωτικής δύναμης, εκεί όπου οι καθιερωμένες αρχές επιβολής του νόμου σε αυτή τη χώρα παρέχουν τις καλύτερες εγγυήσεις για την εξουδετέρωση της τρομοκρατικής απειλής».

Με άλλα λόγια, κάτω από συνθήκες όπου η εκτελεστική και η στρατιωτική εξουσία αποφασίσει ότι η δράση της αστυνομίας δεν είναι το «καλύτερο μέσο για" να ανταποκριθεί σε μια απροσδιόριστη απειλή, ο στρατός θα πρέπει να αναπτυχθεί για να σκοτώσουν ανθρώπους κατά βούληση.

Ο Holder δηλώνει στη συνέχεια ότι κάτω από απροσδιόριστες "έκτακτες περιστάσεις", ο πρόεδρος θα μπορούσε να «επιτρέψει στο στρατό να χρησιμοποιούν θανατηφόρα ισχύ εντός της επικράτειας των Ηνωμένων Πολιτειών."



Σαν «παραδείγματα» για τις περιστάσεις αυτές, ο Holder αναφέρει την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ το 1941 και τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Οι συγκρίσεις είναι παράλογες. To Περλ Χάρμπορ αφορούσε μια πλήρους κλίμακας επίθεση από την ιαπωνική στρατιωτική μηχανή στη Χαβάη. Το θέμα, όμως, δεν είναι μια απάντηση σε μια στρατιωτική εισβολή, αλλά ο ισχυρισμός ότι η διοίκηση έχει το δικαίωμα να δολοφονήσει τους Αμερικανούς πολίτες στις Ηνωμένες Πολιτείες που δεν σχετίζονται με οποιαδήποτε εχθρικές ενέργειες. Η κυβέρνηση έχει ήδη αφαιρέσει τη ζωή τουλάχιστον τριών αμερικανών πολιτών στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των Ανουάρ αλ Αουλάκι-και του16χρονου γιού του.

Όσο για την 11η Σεπτεμβρίου οι συνθήκες πίσω από αυτές τις επιθέσεις δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί, αλλά εμπλέκονται μια σειρά από άτομα που είχαν τεθεί υπό καθεστώς παρακολούθησης από αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Η επιστολή είναι μια σαρωτική δήλωση απαίτησης της κυβέρνησης να της επιτραπεί να αναπτύξει τη στρατιωτική της δύναμη στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως απάντηση σε μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που συνδέεται με κάποια ενέργεια στο παρελθόν ή με μελλοντικούς ισχυρισμούς απειλών σε νέα επίθεση. Υπό αυτές τις συνθήκες, στο στρατός θα πρέπει να δοθεί απεριόριστη εξουσία και η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων να καταστεί κενό γράμμα.

Ενώπιον της Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας την Τετάρτη, βουλευτές και των δύο κομμάτων υποστήριξαν τις θέσεις του Holder σε μία εξόφθαλμη επίθεση ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα.

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, γερουσιαστές και από τα δύο μέρη απέφυγαν να πάρουν θέση ή απλά εξήραν τον Holderς και την κυβέρνηση. Ο. Δημοκρατικός γερουσιαστής Dianne Feinstein, ο οποίος είναι και ο πρόεδρος της επιτροπής πληροφοριών της Γερουσίας, δήλωσε ότι οι νομικές γνωμοδοτήσεις που εκπονήθηκε από τη κυβέρνηση για τη δολοφονία των πολιτών των ΗΠΑ ήταν "πολύ προσεκτικές, πολύ εντυπωσιακές" και τόνισε ότι όλα αυτά πρέπει να τεθούν στη διάθεση της Δικαστικής Επιτροπής . Πρόσθεσε ότι η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων εντός των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον στους πολίτες των ΗΠΑ ήταν «κάτι που πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό."

Ο μεγαλύτερος έπαινος για τον Holder προήλθε από τον γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ, Δημοκρατικός από τη Νότια Καρολίνα, ο οποίος είναι προσκείμενος στο στρατιωτικό κατεστημένο και στους μηχανισμούς πληροφοριών. Ο Graham επαίνεσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης να «υπερασπίσει την πατρίδα», εξαίροντας το πρόγραμμα δολοφονιών με μη επανδρωμένα τηλεκατευθυνόμενα μέσα ειδικότερα. Στη συνέχεια, η ακόλουθη ανταλλαγή πραγματοποιήθηκε:

Graham: Πρόκειται για μια μακροχρόνια πρόταση στο αμερικανικό δίκαιο ότι ένας Αμερικανός πολίτης ο οποίος ενώνει τις δυνάμεις του με τους εχθρούς μας, μπορεί να θεωρηθεί ως μαχητής του εχθρού, εσείς συμφωνείτε με αυτό;

Holder: Ναι.

Graham: Υποθετικά, εάν υπάρχουν συστοιχίες πυραύλων Patriot γύρω από την πρωτεύουσα και άλλες βασικές υποδομές, η κυβέρνηση, για να προστατεύσει την πρωτεύουσα από μια επίθεση , νομιμοποιείται να τις χρησιμοποιήσει;

Holder: Ναι ...

Graham: Όταν λέμε ότι το Κογκρέσο έδωσε σε κάθε κυβέρνηση την άδεια να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία εναντίον της Αλ Κάιντα, δεν αποκλείσαμε ότι αυτό να μπορεί να γίνει και μέσα στο έδαφος των ΗΠΑ, το κάναμε;

Holder: Όχι, δεν νομίζω ότι το κάναμε ...

Το συμπέρασμα: Ο καθένας που έχει δηλώσει ο πρόεδρος ότι είναι ένας «μαχητής του εχθρού», συμπεριλαμβανομένων και των αμερικανών πολιτών στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορεί να εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς κανένα δικαστικό έλεγχο.



Αναφερόμενος σε Αμερικανούς πολίτες οι οποίοι έχουν "ενώσει τις δυνάμεις τους με τον εχθρό», ο Graham αναφέρθηκε στα άτομα που υποστήριξαν τη Γερμανία στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο ,άποψη με την οποία ο Holder συμφώνησε αμέσως. Και πάλι, η ιστορική σύγκριση όμως είναι παράλογη. Ακόμα κι έτσι, η παραδοσιακή απάντηση του κράτους υπό αυτές τις συνθήκες είναι να παραπέμψει τα άτομα σε δίκη για προδοσία, στην οποία τα δήθεν εγκλήματά τους πρέπει να αποδειχθούν. Τώρα, η κυβέρνηση διεκδικεί το δικαίωμα να ενεργεί ως δικαστής, ένορκος και δήμιος. Ενώ η παρέμβαση του Graham για την υποθετική ανάπτυξη πυραύλων Patriot από το στρατό γύρω από την πρωτεύουσα και άλλα κρίσιμα ιδρύματα καθιστά σαφές ότι αυτό που μελετάται είναι η πλήρης στρατιωτικοποίηση της αμερικανικής κοινωνίας.


Οι πολιτικοί και των δύο κομμάτων συμμετέχουν σε μια συνωμοσία κατά των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, στην επιτροπή πληροφοριών της Γερουσίας ψήφισαν 12 - 3 υπέρ του διορισμού του John Brennan - το άτομο που συνδέθηκε πιο στενά με το πρόγραμμα εκκαθαρίσεων - ως επικεφαλής της CIA. Όλοι οι Δημοκρατικοί ψήφισαν υπέρ.

Οι θέσεις του Holder δεν προκάλεσαν σχεδόν κανένα σχόλιο στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Το βράδυ της Τετάρτης, στα μμε η ιστορία ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου θαμμένη. Η προσπάθεια κατάργησης του Χάρτη των Δικαιωμάτων προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον στους πολλούς και εξέπληξε ακόμα λιγότερους.

Ο βασικός στόχος των μέτρων αυτών είναι η άμβλυνση της εσωτερικής αντιπολίτευσης μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες ενάντια στις πολιτικές της οικονομικής αριστοκρατίας που ελέγχει τα δύο μεγάλα κόμματα-επιχειρήσεις. Κάτω από συνθήκες εμβάθυνσης της πόλωσης, η άρχουσα τάξη εφαρμόζει μέτρα που είναι αντίθετα με τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζει ενεργά τους κανόνες της δικτατορικής της διακυβέρνησης.

http://www.wsws.org/en/articles/2013/03/07/kill-m07.html

ΠΗΓΗ: Aναδημοσίευση, σε ελληνική μετάφραση, από Indymedia Athens

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου